نه مطالعه (از هشت گزارش منتشر شده) با حضور 5149 فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (با هر تعریفی) در این مرور گنجانده شدند. به دلیل طول مدت متفاوت کارآزمایی‌ها، ادغام محدود نتایج امکان‌پذیر بود. متاآنالیز سه مطالعه که تبدیل به دمانس را گزارش کردند، شواهد محکمی را مبنی بر تاثیر مفید مهار کننده‌های کولین‌استراز بر پیشرفت وضعیت بیمار به سمت دمانس در یک، دو یا سه سال ارائه نمی‌دهند. خطر نسبی (RR) برای تبدیل وضعیت در دو سال به‌طور قابل‌توجهی متفاوت از واحد بود (0.67؛ 95% CI؛ 0.55 تا 0.83)، اما این فقط بر اساس نتایج دو مطالعه گزارش شده در همان مقاله است. اساسا هیچ تاثیری از مهار کننده‌های کولین‌استراز بر نمرات آزمون شناختی وجود نداشت.

بر اساس نتایج به دست آمده از 4207 نفر، عوارض جانبی قابل‌توجهی در گروه‌های مهار کننده کولین‌استراز وجود داشت (RR: 1.09؛ 95% CI؛ 1.02 تا 1.16)، اما عوارض جانبی جدی‌تری یا مرگ‌ومیر گزارش نشدند. عوارض جانبی دستگاه گوارش بسیار شایع‌تر بودند (اسهال: RR: 2.10؛ 95% CI؛ 1.30 تا 3.39؛ تهوع: RR: 2.97؛ 95% CI؛ 2.57 تا 3.42؛ استفراغ: RR: 4.42؛ 95% CI؛ 3.23 تا 6.05). مشکلات قلبی در هر دو گروه بیشتر محتمل نبودند (RR: 0.71؛ 95% CI؛ 0.25 تا 2.02). دیگر عوارض جانبی گزارش شده در گروه مهار کننده کولین‌استراز عبارت بودند از اسپاسم عضلانی/گرفتگی عضلات پا (RR: 7.52؛ 95% CI؛ 4.34 تا 13.02)، سردرد (RR: 1.34؛ 95% CI؛ 1.05 تا 1.71)، سنکوپ یا سرگیجه (RR: 1.62؛ 95% CI؛ 1.36 تا 1.93)، بی‌خوابی (RR: 1.66؛ 95% CI؛ 1.36 تا 2.02) و رویاهای غیر طبیعی (RR: 4.25؛ 95% CI 2.57 تا 7.04).