اکثر زنان پروسه زایمان را دردناک می‌دانند، اگرچه تعداد کمی از آنها این عقیده را ندارند. زنانی که بیش از یک بار زایمان می‌کنند، می‌توانند سطوح متفاوتی را از درد در زایمان‌های مختلف خود پیدا کنند. زنان به‌طور کلی به دنبال راه‌هایی برای کمک به خود برای کنار آمدن با درد زایمان بوده، و برخی از زنان کمک بیشتری را برای مدیریت درد طلب می‌کنند.
ما انواع مختلف بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی را برای کنترل درد در زایمان بررسی کردیم. بلوک پاراسرویکال (paracervical block) را در نظر گرفتیم، که تزریق محلول بی‌حس کننده موضعی در اطراف دهانه رحم است، و بیشتر در مرحله اول زایمان استفاده می‌شود. همچنین بلوک پودندال (pudendal block) را بررسی کردیم که تزریق محلول بی‌حس کننده موضعی در ناحیه عصب پودندال لگن است و عموما در مرحله دوم زایمان به کار می‌رود.
تعداد 12 مطالعه را با حضور 1549 زن پیدا کردیم. مطالعات کوچک بوده و کیفیت خوبی نداشتند و بنابراین از یافته‌ها مطمئن نیستیم. داده‌ها نشان می‌دهند که هر دوی این بی‌حس کننده‌های موضعی برای تسکین درد موثرتر از دارونما (placebo) هستند. تفاوتی در کاهش درد با استفاده از محلول‌های مختلف بی‌حس کننده موضعی هنگام انجام بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی وجود نداشت. عوارض جانبی عبارت بودند از کاهش ضربان قلب جنین، سرگیجه، تعریق و گزگز در پاها که فقط مدت کوتاهی طول کشید و در یک مطالعه از بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی در مقابل دارونما گزارش شدند.
برای تایید یافته‌ها، ارزیابی دیگر پیامدها و مقایسه بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی با دیگر اشکال تسکین درد در زایمان، انجام مطالعات بیشتر با کیفیت خوب مورد نیاز است.
بر اساس نتایج RCTهایی با کیفیت نامشخص و تعداد محدود، بلوک‌های عصب با بی‌حس‌کننده موضعی برای مدیریت درد در زایمان موثرتر از دارونما، بی‌دردی ناشی از مصرف اوپیوئید و داورهایی غیر از اوپیوئید هستند. عوارض جانبی پس از بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی در مقایسه با دارونما شایع‌تر بودند. عوامل مختلف بی‌حس کننده موضعی که برای تسکین درد استفاده می‌شوند، رضایت مشابهی را از تسکین درد ایجاد می‌کنند. برای تایید یافته‌ها، ارزیابی دیگر پیامدها و مقایسه بلوک‌های عصب با بی‌حسی موضعی با روش‌های مختلف برای تسکین درد در زایمان، انجام مطالعات بیشتری با کیفیت بالا مورد نیاز است.
بلوک عصب (nerve block) با بی‌حس کننده موضعی یک روش مهم برای مدیریت درد حین زایمان است. بلوک پودندال و پاراسرویکال (pudendal and paracervical block; PCB) رایج‌ترین بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی هستند که برای دهه‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
تعیین اثربخشی و بی‌خطری (safety) بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی برای تسکین درد حین زایمان.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کردیم (28 فوریه 2012).
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را از ارزیابی مدیریت درد حین زایمان با استفاده از بلوک‌های عصب با بی‌حس کننده موضعی وارد کردیم. نتایج حاصل از شبه-RCTها را وارد نکردیم.
ما یک فرم را برای استخراج داده‌ها طراحی کردیم. برای مطالعات واجد شرایط، دو نویسنده مرور داده‌ها را با استفاده از فرم توافق‌شده به دست آوردند. اختلافات را از طریق گفتگو حل کرده، یا در صورت لزوم، با شخص ثالث مشورت کردیم. داده‌ها را با استفاده از نرم‌افزار Review Manager وارد و آنالیز کرده و صحت (accuracy) آن را بررسی کردیم.
ما 41 کارآزمایی را برای ورود در این مرور پیدا کردیم. فقط 12 RCT (1549 شرکت‌کننده) را با کیفیت نامشخص وارد کردیم. تعداد 29 مطالعه (30 گزارش) را حذف کردیم. اکثر مطالعات حذف‌شده، مرتبط با این مرور نبوده، و تعداد کمی هم تصادفی‌سازی شده نبودند.
بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی در مقابل دارونما (placebo) یا عدم درمان
ما دریافتیم که زنان بیشتری از کاهش درد پس از بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی (به ویژه PCB با لیدوکائین 2%) نسبت به دارونما (یک مطالعه، 198 شرکت‌کننده، خطر نسبی (RR): 32.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 10.60 تا 98.54) راضی بودند. بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی با عوارض جانبی بیشتری همراه بود (یک مطالعه، 200 شرکت‌کننده، RR: 29.0؛ 95% CI؛ 1.75 تا 479.61).
بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی (به ویژه PCB) در مقابل استفاده از اوپیوئیدها
بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی (به ویژه PCB) در مقایسه با مصرف اوپیوئید (به ویژه، پتیدین عضلانی یا بی‌دردی با فنتانیل تحت کنترل بیمار) برای تسکین درد موثرتر بود (یک مطالعه، 109 شرکت‌کننده، RR: 2.52؛ 95% CI؛ 1.65 تا 3.83) و با افزایش نرخ زایمان واژینال با کمک ابزار (دو مطالعه، 129 شرکت‌کننده، RR: 1.02؛ 95% CI؛ 0.56 تا 1.87) یا افزایش نرخ زایمان سزارین (دو مطالعه، 129 شرکت‌کننده، RR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.03 تا 1.87) ارتباطی نداشت.
بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی در مقابل استفاده از عوامل دارویی غیر از اوپیوئید
رضایت از میزان تسکین درد و نرخ انجام زایمان سزارین در زنان دریافت‌کننده بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی و داروهایی غیر از اوپیوئید یکسان بود (یک مطالعه، 100 شرکت‌کننده، به ترتیب، RR: 1.11؛ 95% CI؛ 0.67 تا 1.84؛ RR: 2.0؛ 95% CI؛ 0.19 تا 21.36). زنان بیشتری که عوامل دارویی غیر از اوپیوئید دریافت کردند، در مقایسه با زنان دریافت‌کننده بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی، به مداخلات بیشتری برای تسکین درد نیاز داشتند (یک مطالعه، 100 شرکت‌کننده، RR: 0.06؛ 95% CI؛ 0.02 تا 0.25).
بلوک عصب با بی‌حس کننده موضعی با استفاده از عوامل بی‌حس کننده مختلف
هیچ تفاوتی در میزان رضایت از تسکین درد، زایمان واژینال با کمک ابزار، زایمان سزارین، عوارض جانبی برای مادر، نمره آپگار یا پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان میان داروهای مختلف بی‌حس کننده، مانند بوپیواکائین (bupivacaine)، کربوکائین (carbocaine)، لیدوکائین (lidocaine)، کلروپروکائین (chloroprocaine) وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.