زنان باردار چاق در معرض خطر عوارض جدی برای خود و فرزندانشان هستند. احتمال ابتلای این مادر به دیابت یا فشار خون بالا یا پرهاکلامپسی (pre-eclampsia) در دوران بارداری بیشتر است، و بارداری ممکن است به سقط جنین یا مردهزایی ختم شود. نوزاد ممکن است در بدو تولد ناهنجاریهای جدی داشته باشد، از جمله اسپینا بیفیدا (spina bifida)، ناهنجاریهای قلبیعروقی، شکاف کام و لب (cleft lip and palate)، یا ناهنجاریهای اندام. برخی از زنان چاق، زایمان زودرس دارند. هنگام تولد، زایمان ممکن است طول بکشد و دیگر عوارض میتوانند منجر به زایمان سزارین شوند. همچنین ممکن است نوزاد هنگام تولد بزرگتر از حد طبیعی باشد، و شواهدی وجود دارد که نشان میدهد فرزندان مادران چاق در آینده چاق خواهند بود. توصیه به زنان چاق در مدیریت وزن در دوران بارداری این است که از کاهش وزن خودداری شود، و افزایش وزن بین 5.0 و 9.1 کیلوگرم باشد. با این حال، مطالعات مشاهده ای روی تعداد زیادی از زنان باردار نشان میدهند که برخی از زنان چاق، به ویژه آنهایی که وزن بیشتری دارند، در طول بارداری وزن خود را کم میکنند. ما هیچ نتیجه روشنی نداریم که نشان دهد کاهش وزن در دوران بارداری، برای مادر چاق یا برای کودکش بیخطر است. هدف این مرور کاکرین ارزیابی کارآزماییهایی بود که برای کاهش وزن زنان باردار چاق طراحی شده بودند. هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشدهای یافت نشد. ما توصیه میکنیم که برای ارزیابی بیخطری (safety) مداخلات کاهش وزن برای مادر و نوزاد، زمانی که یک زن باردار و چاق است، تحقیقات بیشتری انجام شوند.
هیچ کارآزماییای برای کاهش وزن در زنان باردار چاق طراحی نشده است. تا زمانی که بیخطری کاهش وزن در زنان باردار چاق ثابت نشود، هیچ توصیه عملی برای کاهش وزن عمدی در دوران بارداری برای این زنان وجود ندارد. پیش از طراحی مداخلات کاهش وزن در بارداری، انجام مطالعات بیشتری برای بررسی فواید یا مضرات بالقوه کاهش وزن در بارداری هنگام چاقی مورد نیاز است. همچنین برای بررسی عادات غذایی زنان باردار چاق، به ویژه آنهایی که بهطور بیمارگونه چاق هستند، انجام تحقیقات کیفی مورد نیاز است.
چاقی و باردار بودن با خطرات قابل توجهی برای مادر و فرزندش همراه است. دستورالعملهای فعلی مدیریت وزن برای زنان باردار چاق محدود هستند. آخرین توصیهها نشان میدهند که زنان باردار چاق باید بین 5.0 و 9.1 کیلوگرم در طول دوره بارداری وزن اضافه کنند، و آنها برای کاهش وزن تشویق نمیشود. با این حال، مطالعات مشاهدهای نشان میدهند که برخی از زنان باردار چاق، به ویژه آنهایی که وزن بیشتری دارند، در دوران بارداری وزن خود را کم میکنند. علاوه بر این، برخی از این زنان ممکن است عمدا وزن خود را کاهش دهند. بیخطری (safety) کاهش وزن در دوران بارداری در مادران چاق اثبات نشده است؛ برخی از مطالعات مشاهدهای نشان میدهند که خطرات مرتبط با کاهش وزن مانند پرهاکلامپسی بهبود مییابند، اما برخی دیگر حاکی از آن هستند که بروز تولد نوزادان کوچک برای سن بارداری افزایش مییابد. ارزیابی مداخلاتی که برای کاهش وزن در زنان باردار چاق طراحی شدهاند، مهم است تا بیخطری کاهش وزن در این دوره اثبات شود.
ارزیابی اثربخشی مداخلات کاهش وزن در زنان باردار چاق.
پایگاه ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 جولای 2012) را جستوجو کرده و با کارشناسان در این زمینه تماس گرفتیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs)، مطالعات «نیمه-تصادفی» و کارآزماییهای خوشهای-تصادفیسازی شده (cluster-randomised) از مقایسه یک مداخله کاهش وزن با مراقبت روتین یا بیش از یک مداخله کاهش وزن وارد شدند. کارآزماییهای متقاطع (cross-over) برای ورود مناسب نبودند.
هیچ مطالعهای را نیافتیم که معیارهای ورود را به این مرور داشته باشد.
هیچ کارآزماییای وارد این مرور نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.