هشت مطالعه با 390,769 شرکت‌کننده، عمدتا مشاهده‌ای، در این مرور سیستماتیک وارد شدند. هدف از مطالعات مورد بررسی، تعیین ارتباط کل مصرف فلاونوئیدها، و هشت زیرکلاس اصلی از فلاونوئید، با بروز نئوپلاسم‌های کولورکتال، شامل CRC و آدنوم‌ها، بود. اکثر مطالعات از کیفیت روش‌شناسی متوسط تا بالایی برخوردار بودند. شواهد موجود مبنی بر اینکه مصرف فلاونوئیدهای غذایی خطر بروز نئوپلاسم‌های کولورکتال را کاهش می‌دهد، متناقض بوده و تا حدودی می‌توان آن را به مشکلات تعیین میزان دریافت فلاونوئیدها نسبت داد. بنابراین، ارتباط فلاونوئیدهای رژیم غذایی و پیشگیری از نئوپلاسم‌های کولورکتال ثابت نشده است.
شواهد ناکافی و متناقضی در مورد مصرف فلاونوئیدها و پیشگیری از بروز نئوپلاسم‌های کولورکتال وجود دارد. تعیین میزان مصرف فلاونوئید دشوار است. بنابراین، برای روشن شدن ارتباط میان فلاونوئیدها و نئوپلاسم‌های کولورکتال، به شواهد بیشتری مورد نیاز است.
فلاونوئیدها (flavonoid) ترکیبات پلی‌فنل (polyphenolic) هستند که به‌طور گسترده‌ای در برگ‌های سبز یافت می‌شوند؛ آنها به ویژه در میوه‌ها و سبزیجات فراوان هستند. بیش از 5,000 فلاونوئید منفرد شناسایی شده و بر اساس ساختار شیمیایی آنها به بیش از 10 زیرگروه طبقه‌بندی شده‌اند. فلاونوئیدها تاثیرات بیولوژیکی احتمالی زیادی دارند که ممکن است در پیشگیری از سرطان نقش داشته باشند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که مصرف زیاد فلاونوئیدها ممکن است به پیشگیری از سرطان کمک کند.
ارزیابی تاثیر فلاونوئیدهای غذایی بر بروز آدنوم کولورکتال و CRC.
مطالعات واجد شرایط تا جولای 2011 در کتابخانه کاکرین؛ PubMed؛ EMBASE و دیگر بانک‌های اطلاعاتی CINAHL و فهرست منابع مرورهای قبلی جست‌وجو شدند.
همه مطالعات مداخله‌ای کنترل‌شده و آینده‌نگر و مطالعات مشاهده‌ای وارد شدند که ارتباط میان مصرف فلاونوئیدها و خطر بروز CRC یا عود آدنوم کولورکتال را ارزیابی کردند.
حداقل دو محقق به‌طور مستقل از هم مطالب را بررسی کرده و داده‌ها را بر اساس معیارهای ورود استخراج کردند؛ علاوه بر این، کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات مورد ارزیابی قرار گرفت.
هشت مطالعه با 390,769 شرکت‌کننده وارد شدند. پنج مطالعه از طراحی کوهورت آینده‌نگر، دو مطالعه از طراحی مورد-شاهدی و یک مورد از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده استفاده کردند. کیفیت روش‌شناسی با استفاده از مقیاس نیوکاسل-اوتاوا (Newcastle-Ottawa scale; NOS) اندازه‌گیری شد. سه مطالعه کوهورت آینده‌نگر با کیفیت روش‌شناسی بالا، و دو مطالعه با کیفیت متوسط بودند. دو مطالعه مورد-شاهدی، کیفیت روش‌شناسی متوسطی داشتند.
نتایج حاصل از مطالعات در زمینه ارزیابی ارتباط میان فلاونوئیدها، سرطان کولورکتال و آدنوم‌ها، متناقض بودند. هیچ شواهدی وجود نداشت مبنی بر اینکه کل مصرف فلاونوئیدها خطر بروز نئوپلاسم‌های کولورکتال را کاهش داد. شواهد مربوط به ایزوفلاون‌ها (Isoflavones)، فلاونول‌ها (Flavones)، فلاون‌ها (Flavones) و فلاوانون‌ها (Flavanones) متناقض بود. نتایج دو مطالعه برای Flavan-3-ols، نشان دادند که افزایش مصرف Flavan-3-ols خطر ابتلا به CRC و آدنوم کولورکتال را کاهش داد. مصرف زیاد اپی‌کاتچین (epicatechin) منجر به کاهش بسیار زیاد در خطر ابتلا به CRC شد. شواهدی با کیفیت متوسط نشان داد افزایش مصرف پروسیانیدین (procyanidin) و فیتواستروژن (phytoestrogen) توانست بروز CRC را کاهش دهد. شواهدی وجود نداشت که مصرف زیاد آنتوسیانین (anthocyanin) ارتباط معکوس با آدنوم کولورکتال داشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.