آموزش ورزشی عضلات دمی شامل تمرین عضلات خاص از جمله عضلات دیافراگم و عضلات بین دنده‌ای خارجی است. هنگامی که این عضلات منقبض می‌شوند، حجم حفره قفسه سینه را افزایش می‌دهند و این امر باعث ورود هوا به ریه‌ها می‌شود. آموزش ورزشی روتین عضلات دمی با استفاده از یک دستگاه ورزشی انجام می‌شود که مقاومت تنفسی متناسب با تحمل یا حداکثر فشار دمی فرد را در طول دم برای شرکت‌کنندگان تنظیم می‌کند. آموزش ورزشی عضلات دمی به منظور بهبود قدرت و استقامت عضلات دمی ارایه می‌شود، و تاثیرات بالقوه‌ای را بر بهبودی عملکرد بیمار پس از سکته مغزی نشان داده است.
نویسندگان، دو کارآزمایی تصادفی‌سازی شده کوچک و ناهمگون را پیدا کردند که تاثیر آموزش ورزشی عضلات دمی را بررسی کردند. این مطالعات شواهد کافی را برای نتیجه‌گیری کردن در مورد تاثیر آموزش ورزشی عضلات دمی در بیماران مبتلا به سکته مغزی ارایه نمی‌کنند. همچنین هیچ شواهدی در رابطه با بی‌خطری (safety) آموزش ورزشی عضلات دمی وجود ندارد. انجام مطالعات بیشتر و با طراحی خوب مورد نیاز است.
شواهد کافی برای تایید استفاده از آموزش ورزشی عضلات دمی به عنوان یک درمان موثر برای بهبود عملکرد پس از سکته مغزی وجود ندارد، و شواهدی نیز در رابطه با بی‌خطری آموزش ورزشی عضلات دمی به دست نیامد. انجام RCTهای بیشتر با طراحی خوب مورد نیاز است.
ضعف عضلات دمی در بیماران مبتلا به سکته مغزی مشاهده شده است. آموزش ورزشی عضلات دمی (inspiratory muscle training) مداخله‌ای است که تاثیرات بالقوه‌ای را برای بهبود عملکردی بیماران مبتلا به سکته مغزی نشان داده است.
بررسی تاثیر و بی‌خطری (safety) آموزش ورزشی عضلات دمی برای بهبود فعالیت‌های زندگی روزمره، عملکرد عضلات تنفسی، کیفیت زندگی و آمادگی قلبی‌تنفسی پس از سکته مغزی.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سکته مغزی (stroke) در کاکرین (آگوست 2011)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین ، اکتبر 2011، شماره 4)؛ MEDLINE (1948 تا اکتبر 2011)؛ EMBASE (1974 تا اکتبر 2011)؛ CINAHL (1982 تا اکتبر 2011)؛ AMED (1985 تا اکتبر 2011)؛ PEDro (اکتبر 2011) و چهار بانک اطلاعاتی چینی را جست‌وجو کردیم. در تلاش برای شناسایی کارآزمایی‌های منتشرشده، منتشرنشده و در حال انجام بیشتر، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها را جست‌وجو کرده، فهرست منابع را بررسی کردیم، و با نویسندگان مطالعات مرتبط و تولیدکنندگان دستگاه‌های آموزش ورزشی نیز تماس گرفتیم. هیچ‌گونه محدودیتی از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نشد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) واجد شرایط ورود به این مرور بودند که آموزش ورزشی عضلات دمی را با عدم انجام مداخله، آموزش ورزشی ساختگی عضلات دمی یا دیگر تمرین‌های قلبی‌تنفسی برای بیماران مبتلا به سکته مغزی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی‌ها را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. پیامدهای اولیه شامل فعالیت‌های زندگی روزمره و قدرت عضلات تنفسی بودند؛ پیامدهای ثانویه نیز عبارت بودند از کیفیت زندگی، آمادگی قلبی‌تنفسی و عوارض جانبی.
دو کارآزمایی را با مجموع 66 بیمار در این مرور وارد کردیم. به دلیل ناهمگونی (heterogeneity) قابل توجه میان کارآزمایی‌ها و کمبود داده در هر دو کارآزمایی، آنالیز تجمعی داده‌ها امکان‌پذیر نبود. یک مطالعه افزایش قابل توجهی را در قدرت عضلات تنفسی به نفع آموزش ورزشی عضلات دمی نسبت به آموزش ورزشی عضلات دمی ساختگی نشان داد، اما هیچ تفاوت معنی‌داری میان گروه‌ها از نظر کیفیت زندگی وجود نداشت. مطالعه دیگر نشان داد که احتمال بهبود فعالیت‌های زندگی روزمره، کیفیت زندگی و آمادگی قلبی‌تنفسی در بیمارانی که آموزش ورزشی عضلات دمی را دریافت کردند، بیشتر از بیماران گروه عدم انجام مداخله بود. با این حال، نتایج اصلی به‌طور مستقیم با بازآموزی تنفسی (breathing retraining) مقایسه نشد. علاوه بر این، هیچ‌یک از کارآزمایی‌ها بی‌خطری و تحمل‌پذیری آموزش ورزشی عضلات دمی را ارزیابی نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.