گاستروشیزیس (gastroschisis) وضعیتی است که روده از سوراخی که به دلیل ضعف در دیواره شکم ایجاد می‌شود، بیرون می‌زند و از هر 5000 نوزاد یک مورد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این وضعیت را می‌توان در سونوگرافی پیش از تولد تشخیص داد. نقص مذکور معمولا طی چند ساعت پس از تولد با جراحی ترمیم می‌شود و اکثر نوزادان در نهایت خوب می‌شوند. با این حال، بسیاری از آنها نیاز به حمایت با مراقبت‌های ویژه طولانی‌مدت و تغذیه مصنوعی دارند، و برخی از نوزادان می‌میرند. برخی نیز مشکلات طولانی‌مدت روده با سوء جذب دارند. پیش از تولد نوزاد، روده در معرض آسیب می‌تواند صدمه ببیند، و تولد زودهنگام ممکن است از این امر پیشگیری کند. با این حال، زایمان زودهنگام ممکن است عوارضی را به دلیل نارس بودن نوزاد و احتمالا زایمان طولانی‌تر برای مادر ایجاد کند. در حال حاضر هیچ دستورالعمل روشنی برای مدیریت این وضعیت وجود ندارد. این مرور یک کارآزمایی کوچک تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را با 42 زن شناسایی کرد. هنگامی که زایمان زودهنگام در هفته 36 برنامه‌ریزی شده بود، در مقایسه با زایمان دیرهنگام، تفاوت معنی‌داری در پیامدهای مادر یا نوزاد دیده نشد. با این حال، این کارآزمایی آنقدر کوچک بود که فواید یا مضرات مهم زایمان زودهنگام را رد نمی‌کند. همچنین تفاوت کلی اندکی در سن بارداری در بدو تولد میان دو گروه در کارآزمایی وجود داشت، که احتمالا به دلیل نرخ بالای زایمان زودهنگام خودبهخودی با این وضعیت بود. انجام کارآزمایی‌های بیشتری مورد نیاز است.
این مرور قادر به نتیجه‌گیری قطعی در مورد مزایای زایمان زودهنگام برای نوزادان مبتلا به گاستروشیزیس نیست. نمی‌توان گفت که این مداخله برای این نوزادان یا مادرانشان، مفید است یا مضر. فقط یک کارآزمایی کوچک گنجانده شد. انجام پژوهش‌های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
گاستروشیزیس (gastroschisis) یک نقص مادرزادی غیرمعمول در دیواره قدامی شکم است که منجر به فتق لوپ‌های روده خارج از حفره شکمی می‌شود. نوزادان مبتلا به گاستروشیزیس عموما حال عمومی خوبی دارند، اما نرخ مرگ‌ومیر آنها 5% تا 10% بوده و برخی نیاز به تغذیه طولانی‌مدت وریدی و مراقبت‌های ویژه دارند. وارد آمدن آسیب قابل توجه به روده در معرض دید ممکن است داخل رحم رخ دهد، و تولد زودهنگام می‌تواند آن را کاهش دهد، پیامدهای طولانی‌مدت را بهبود بخشد و عوارضی را مانند انتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis) کم کند. با این حال، ممکن است عوارض مربوط به نارس بودن را نیز بیشتر کند. اطلاعات منتشرشده در این زمینه اندک است.
ارزیابی تاثیرات زایمان زودهنگام انتخابی برای گاستروشیزیس جنین در بارداری‌های عارضه‌دار شده با این وضعیت. روش زایمان ممکن است واژینال یا با زایمان سزارین باشد، اما این مرور فقط به بررسی زمان زایمان می‌پردازد، نه مسیر آن.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (16 ژانویه 2013) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با مشارکت بیماران مجزا در مورد زایمان زودهنگام برنامه‌ریزی‌شده در بارداری‌های عارضه‌دار شده با گاستروشیزیس جنین، و تشخیص به‌موقع آن با اسکن اولتراسوند برای انجام زایمان زودهنگام به عنوان یک گزینه، و بدون دیگر ناهنجاری‌های جنینی. مداخله عبارت است از زایمان زودهنگام برنامه‌ریزی شده، پیش از 37 هفته و 0 روز بارداری، در مقایسه با زایمان دیرهنگام برنامه‌ریزی شده، در هفته 37 و 0 روز بارداری یا پس از آن (روش زایمان بخشی از مداخله نیست).
کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های متقاطع (cross-over) را وارد نکردیم. کارآزمایی‌های متقاطع برای این وضعیت مناسب نیستند. مطالعاتی که فقط به صورت چکیده ارایه شدند، واجد شرایط ورود بودند، مشروط بر اینکه جمعیت آنها شامل زنان باردار تحت تاثیر گاستروشیزیس جنینی بوده، مداخلات تعریف شدند و انتخاب درمان به صورت تصادفی انتخاب شد.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم یک کارآزمایی را که در نتیجه استراتژی جست‌وجو شناسایی شد، برای ورود ارزیابی کرده و کیفیت آن را بررسی کردند. دو نویسنده مرور داده‌ها را استخراج کرده و صحت (accuracy) آنها را بررسی کردند.
ما یک مطالعه را، شامل 40 نوزاد و 42 زن، وارد کردیم. این کارآزمایی برای تشخیص تفاوت‌های پیامد مهم از نظر بالینی میان این دو سیاست، ضعیف بود. هیچ مزایا یا عوارض جانبی قابل توجهی از زایمان زودهنگام انتخابی در هفته 36 بارداری برای گاستروشیزیس جنین وجود نداشت. پیامدهای اولیه، زایمان سزارین و بقا (survival) نوزاد تا زمان ترخیص بود. دو نوزاد پس از تولد، اما پیش از ترخیص در گروه زایمان انتخابی (مداخله)، در مقابل هیچ‌یک از نوزادان در گروه زایمان خودبهخودی، فوت کردند (خطر نسبی (RR): 5.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.26 تا 98.00؛ یک مطالعه، n = 40). هفت زن (33%) در گروه زایمان انتخابی و نه زن (43%) در گروه زایمان خودبهخودی با زایمان سزارین، زایمان کردند (RR: 0.78؛ 95% CI؛ 0.36 تا 1.70).
به‌طور مشابه، برای پیامدهای ثانویه، تفاوت آماری در وزن هنگام تولد، نیاز به ونتیلاسیون، انتروکولیت نکروزان و نیاز به تکرار جراحی میان دو گروه وجود نداشت. هیچ‌یک از پیامدهای ثانویه مادری از پیش تعیین شده ما در مطالعه واردشده گزارش نشد.
ما همچنین سن بارداری را هنگام تولد نوزاد به عنوان یک پیامد از پیش تعیین‌نشده بررسی کردیم. تفاوت در سن بارداری در بدو تولد نوزاد بین دو بازوی کارآزمایی دیده شد (35.8 هفته (SD: 0.7) در گروه زایمان انتخابی و 36.7 (SD: 1.5) در گروه زایمان خودبهخودی). دلایل احتمالی این تفاوت میانگین کوچک شامل گرایش به زایمان زودهنگام خودبهخودی در بارداری‌هایی است که با گاستروشیزیس جنین عارضه‌دار شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.