درمان عود بی‌اختیاری ادراری استرسی در زنان پس از شکست عمل جراحی میدیورترال با استفاده از نوار یا مش

سوال مطالعه مروری

بهترین راه برای درمان زنانی که بی‌اختیاری ادراری استرسی در آنها درمان نشده یا پس از جراحی برای قرار دادن یک نوار در قسمت پایین مجرای خروجی مثانه (میدیورترال با استفاده از نوار یا مش (midurethral tape)) مجددا عود می‌کند، چیست؟

پیشینه

بی‌اختیاری ادراری استرسی (SUI)، نشت ادرار هنگام ورزش کردن یا سرفه است. این بیماری می‌تواند در اثر آسیب به عضلات کف لگن یا عصب تامین کننده آنها، به‌خصوص هنگام زایمان ایجاد شود. در ابتدا ممکن است از درمان‌های ساده‌ای، مانند ورزش عضلات کف لگن یا دارو استفاده شود. اگر این روش‌ها موثر واقع نشدند، اغلب عمل جراحی انجام می‌گیرد که می‌تواند جراحی میدیورترال با استفاده از یک نوار یا مش باشد. این روش معمولا شامل قرار دادن یک نوار از جنس پلی‌پروپیلن (یک ماده مصنوعی مانند نایلون که در برخی از بخیه‌های جراحی و سایر دستگاه‌های پزشکی استفاده می‌شود) در قسمت پایینی مجرای خروجی مثانه است. این عمل معمولا بسیار موفق است، اما همه زنان با این روش درمان نمی‌شوند. در حال حاضر، میان متخصصان در مورد چگونگی درمان زنان با عود مشکلات بی‌اختیاری ادراری استرسی پس از جراحی ناموفق میدیورترال با استفاده از نوار هیچ توافقی وجود ندارد.

این مرور تا چه زمانی به‌روز‌ است؟

شواهد تا 9 نوامبر 2018 به‌روز است.

ویژگی‌های مطالعه

جست‌وجوی ما یک مطالعه را برای این مرور شناسایی کرد که در کل شامل 341 زن بود. از این تعداد، فقط 46 زن که تحت عمل جراحی قبلی برای اختیار در ادرار با جراحی میدیورترال با استفاده از یک نوار یا کولپوساسپنشن (colposuspension) (نوعی عمل جراحی برای حمایت از بافت اطراف گردن مثانه که با استفاده از بخیه زدن انجام می‌گیرد) قرار گرفته بودند، معیارهای ورود ما را داشتند. این مرور فقط بر نتایج به دست آمده از این 46 زن متمرکز بود، که از نتایج کلی کارآزمایی استخراج شدند.

منابع تامین مالی مطالعه

یک مطالعه وارد شده توسط موسسه خیریه هنری اسمیت (Henry Smith Charity) از نظر مالی تامین شد. یک تصحیح منتشر شده، نشان‌دهنده حمایت تجاری از تولید کننده دستگاه مورد استفاده در مطالعه بود، که می‌توانست منبع سوگیری (bias) باشد.

نتایج کلیدی

ما به دنبال ارزیابی تاثیرات درمان محافظه‌کارانه (مانند تمرینات عضلات کف لگن یا تمرینات مثانه)، جراحی و دارو بر تعدادی از زنان بودیم که گزارش دادند بی‌اختیاری آنها، همراه با پیامدهای دیگر مانند کیفیت زندگی و عوارض جانبی، پس از درمان بهبود یافته یا درمان شده‌اند. ما همچنین علاقه‌مند به بررسی تاثیر انواع مختلف جراحی میدیورترال با کمک نوار یا مش بر پیامدهای خود بودیم.

دو سوم از 46 زن واجد شرایط در این مطالعه، گزارش دادند که اولین جراحی آنها جراحی میدیورترال با کمک نوار بود. با این حال، داده‌های موجود در این گزارش، تفاوتی را بین زنانی که قبلا تحت جراحی میدیورترال با کمک نوار قرار گرفته بودند و زنانی که کولپوساسپنشن داشتند، نشان نداد. این به معنای آن است که ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم نتایج ناشی از روش میدیورترال با کمک نوار است، بنابراین قادر به استفاده از داده‌های این مرور نیستیم.

ما به دنبال خلاصه کردن شواهد مربوط به اینکه کدام درمان ممکن است برای استفاده در منابع سلامت ارزشمند باشد بودیم، اما هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که این سوال را بررسی کرده باشد.

قطعیت شواهد

فقدان داده‌های قابل استفاده به این معنی است که ما قادر به ارزیابی قطعیت بدنه شواهد نبودیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان

ما داده‌های کافی برای ارزیابی دقیق تاثیرات هر یک از استراتژی‌های مدیریتی مختلف برای عود یا تداوم بی‌اختیاری استرسی یا مداوم پس از شکست جراحی میدیورترال با استفاده از نوار پیدا نکردیم. شواهدی از مطالعات با کیفیت بالا برای رسیدگی به این عدم قطعیت مورد نیاز است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

داده‌های کافی برای ارزیابی تاثیرات هر یک از راهبرد‌های مدیریتی مختلف برای عود یا تداوم بی‌اختیاری استرسی پس از شکست جراحی نوار میدیورترال وجود نداشت. هیچ مقاله‌ای به‌طور انحصاری گزارشی را در مورد زنانی که اولین جراحی آنها با نوار میدیورترال انجام شده بود، ارائه نکرد. شواهدی از RCTهای بیشتر و ارزیابی‌های اقتصادی برای بررسی عدم قطعیت در مورد تاثیرات و هزینه‌های این درمان‌ها مورد نیاز است.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

جراحی یک روش درمان شایع برای بی‌اختیاری استرسی ادراری (SUI؛ stress urinary incontinence) است، که معمولا به زنانی پیشنهاد می‌شود که درمان‌های محافظه‌کارانه برای آنها با شکست مواجه شده است. میدیورترال با استفاده از نوار (Midurethral tapes) جایگزین کولپوساسپنشن (colposuspension) شده است، زیرا میزان درمان قابل مقایسه و زمان بهبود کاهش یافته بود. با این حال، برخی از زنان پس از جراحی میدیورترال با استفاده از نوار درمان نمی‌شوند. در حال حاضر، هیچ اجماع یا توافقی در مورد چگونگی مدیریت شرایط این زنان وجود ندارد.

این یک به‌روز‌رسانی از مرور کاکرین است که برای اولین‌بار در سال 2013 منتشر شد.

اهداف: 

بررسی تاثیرات مداخلات برای درمان عود بی‌اختیاری ادراری استرسی بعد از شکست جراحی میدیورترال با استفاده از نوار یا مش مصنوعی با حداقل تهاجم در زنان؛ و خلاصه کردن یافته‌های اصلی ارزیابی اقتصادی این مداخلات.

روش‌های جست‌وجو: 

ما پایگاه ثبت تخصصی کارآزمایی‌های گروه بی‌اختیاری در کاکرین را که شامل کارآزمایی‌های شناسایی شده از پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌ شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ MEDLINE In-Process؛ MEDLINE Epub Ahead of Print؛ ClinicalTrials.gov؛ WHO ICTRP بودند، جست‌وجو کرده و مجلات و مجموعه مقالات کنفرانس را به صورت دستی جست‌وجو کردیم (9 نوامبر 2018 جست‌وجو شد). ما همچنین فهرست منابع مقالات مرتبط را جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه‌-تصادفی‌سازی و کنترل شده را از زنانی وارد کردیم که پس از جراحی قبلی میدیورترال با استفاده از نوار با حداقل تهاجم، دچار عود بی‌اختیاری استرسی ادراری شدند. ما درمان‌های محافظه‌کارانه، دارویی و جراحی را وارد کردیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور، چکیده مطالعات شناسایی شده را برای تایید واجد شرایط بودن آنها بررسی کردند. ما گزارش تمام متن مطالعات مربوطه را به دست آوردیم و در صورت لزوم برای به دست آوردن اطلاعات اضافی به طور مستقیم با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. ما داده‌های پیامد را روی یک پروفورمای استاندارد استخراج کردیم و آنها را با توجه به دستورالعمل کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلاتپردازش کردیم.

نتایج اصلی: 

ما یک مطالعه را در این مرور وارد کردیم. این مطالعه بعدا در تجزیه‌و‌تحلیل اصلی ثانویه بدون برنامه‌ریزی روی 46 زن گزارش شد که پس از یک یا چند عمل جراحی شکست خورده قبلی، تحت نوار ترانس اوبتوراتور (transobturator tape) برای عود SUI قرار گرفتند. ما قادر به استفاده از داده‌ها نبودیم، زیرا آنها با توجه به ماهیت اولین جراحی ارائه نشدند.

ما 12 مطالعه را خارج کردیم، پنج مطالعه را به دلیل اینکه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) نبودند و چهار مطالعه را به دلیل اینکه عمل جراحی قبلی بی‌اختیاری با استفاده از نوار میدیورترال انجام نشده بود. ما سه کارآزمایی دیگر را واجد شرایط در نظر نگرفتیم، زیرا نه گزارش کارآزمایی و نه ارتباط شخصی با محققان کارآزمایی نمی‌توانست این موضوع را تایید کنند که هرکدام از شرکت‌کنندگان قبلا تحت جراحی با نوار قرار گرفته بودند یا خیر.

ما همچنین انتشار یک تفسیر اقتصادی مختصر را با خلاصه کردن یافته‌های اصلی ارزیابی‌های اقتصادی مربوطه برنامه‌ریزی کردیم، اما جست‌وجوهای تکمیلی سیستماتیک چنین مطالعه‌ای را شناسایی نکرد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information