افراد مبتلا به تومورهای مغزی می‌توانند دچار طیف وسیعی از نشانه‌ها و ناتوانی‌ها، از جمله مشکلات روحی و روانی، مشکلات حرکتی و یا مراقبت از خود، و مسائل کاری و مشکل در برقراری رابطه شوند که به‌طور قابل ملاحظه‌ای کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این نشانه‌ها و ناتوانی‌ها ممکن است از طریق «توانبخشی چند-رشته‌ای» (multidisciplinary rehabilitation) که توسط یک تیم از متخصصان مراقبت سلامت مختلف (برای مثال پزشکان، پرستاران، درمانگران) به شکلی سازمان یافته ارائه می‌شود، بهبود یابد.
یک کارآزمایی بالینی کنترل شده (با کیفیت پائین) را شناسایی کردیم که توانبخشی چند-رشته‌ای را با مراقبت‌های سرپایی استاندارد مقایسه کرده بود. 106 نفر در این کارآزمایی در درمانگاه بیماران سرپایی بیمارستان تحت درمان قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در این برنامه توانبخشی چند-رشته‌ای به مدت هشت هفته تحت درمان بودند، و نتایج در سه و شش ماه پس از اتمام برنامه درمانی اندازه‌گیری شد.
برخی از شواهد از مزیت توانبخشی چند-رشته‌ای در کاهش ناتوانی در افراد مبتلا به تومور مغزی اولیه حمایت کردند. افرادی که در گروه توانبخشی چند-رشته‌ای قرار داشتند، نسبت به گروه با درمان استاندارد بهبود توانایی‌های عملکردی (به عنوان مثال بی‌اختیاری و تحرک) و شناختی را در خود نشان دادند. توانبخشی چند-رشته‌ای آسیب‌زا نبود. شکاف‌های پژوهشی کنونی نیاز به انجام پژوهش‌های با کیفیت بالا برای کشف اثربخشی جنبه‌های مختلف توانبخشی چند-رشته‌ای و نیازهای پرستاری در این جمعیت از بیماران را برجسته می‌کند.
شواهد این مرور تا ژانویه 2015 به‌روز است.
از زمان انجام آخرین نسخه از این مرور، یک مطالعه جدید برای گنجاندن شناسایی شد. بهترین شواهد تا به امروز از این CCT به دست می‌آید که شواهدی با کیفیت پائین ارائه داده و پیشنهاد می‌کند توانبخشی چند-رشته‌ای سرپایی گردشی با شدت بالاتر، ناتوانی کوتاه-مدت و طولانی-مدت را در افراد مبتلا به تومور مغزی در مقایسه با مراقبت‌های سرپایی استاندارد کاهش می‌دهد. نتیجه‌گیری‌های ما در بهترین حالت آزمایشی است که نشانه‌ای است از شکاف اطلاعاتی در این حیطه که در پژوهش‌های کنونی وجود دارد. اگرچه قدرت شواهد با شناسایی یک کارآزمایی بالینی کنترل شده جدید در این نسخه به‌روز از مرور افزایش یافته، پژوهش بیشتر با طراحی مطالعه مناسب و قوی در زمینه‌های زیر مورد نیاز است: معیار پیامد، نیازهای پرستاری، ارزیابی ویژگی‌های بهینه، نوع، شدت، مدت زمان درمان و هزینه-اثربخشی توانبخشی چند-رشته‌ای در جمعیت مبتلا به تومور مغزی.
تومورهای مغزی می‌توانند ناتوانی قابل توجهی ایجاد کنند که ممکن است با توانبخشی چند-رشته‌ای (multidisciplinary rehabilitation) قابل کنترل باشند. با این حال، شواهد برای این موضوع نامشخص هستند. این مرور یک نسخه به‌روز شده از مرور منتشر شده قبلی در بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین است [2013، شماره 1؛ Art. NO.CD009509] که موضوع آن «توانبخشی چند-رشته‌ای پس از درمان تومور اولیه مغزی» است.
ارزیابی اثربخشی توانبخشی چند-رشته‌ای در افراد بعد از درمان تومور اولیه مغزی، به ویژه انواع رویکردهای موثر (ویژگی‌ها، شدت).
برای این نسخه به‌روز شده، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ کتابخانه کاکرین تا شماره 12 از 12، سال 2014)؛ MEDLINE (از 1950 تا هفته 2 ژانویه 2015)؛ EMBASE (از سال 1980 تا هفته 2 ژانویه 2015)؛ PEDro (از سال 1985 تا هفته 2 ژانویه 2015) و LILACS (از سال 1982 تا هفته 2 ژانویه 2015) را جست‌وجو کردیم. منابع و کتاب‌شناختی‌ها مقالات را بررسی کرده، نویسندگان آنها و کارشناسان این رشته را شناسایی کردیم و با آنها تماس گرفتیم تا کارآزمایی‌های منتشر شده و منتشر نشده مرتبط با موضوع را بیابیم.
کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده (کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی و غیر-تصادفی‌سازی شده) که توانبخشی چند-رشته‌ای را در تومور اولیه مغزی با خدمات محلی در دسترس که به طور روتین انجام می‌شوند یا سطوح پائین‌تر مداخله مقایسه می‌کنند یا مطالعاتی که توانبخشی چند-مرحله‌ای را با ویژگی‌های مختلف یا شدت‌های متفاوت با هم مقایسه می‌کنند.
سه نویسنده مرور به طور مستقل از هم کیفیت مطالعه را ارزیابی، داده‌ها را استخراج کردند و بر اساس کیفیت روش‌شناسی، سنتز «بهترین شواهد» را انجام دادند.
هیچ مطالعه‌ای برای گنجاندن در نسخه قبلی این مرور نیافتیم. برای این نسخه به‌روز، با جست‌وجوی منابع علمی، یک کارآزمایی بالینی کنترل شده با کیفیت پائین شامل 106 شرکت‌کننده را شناسایی کردیم. یافته‌های حاصل از این مطالعه که شواهدی با «سطح پائین» داشتند، از توانبخشی چند-رشته‌ای سرپایی گردشی با شدت بالا در کاهش کوتاه-مدت و طولانی-مدت ناتوانی حرکتی (بی‌اختیاری، تحرک و جا‌به‌جایی، شناخت)، زمانی که با مراقبت‌های سرپایی استاندارد مقایسه می‌شود، حمایت می‌کند. در برخی از حوزه‌های ناتوانی (بی‌اختیاری و ارتباطات) شاهد بهبود وضعیت فرد بودیم که تا شش ماه پیگیری و پایش دستاوردهای روانی‌اجتماعی حفظ شد. هیچ شواهدی برای بهبود مشارکت کلی (کیفیت زندگی و روابط اجتماعی) نیافتیم. عوارض جانبی به عنوان نتیجه‌ای از توانبخشی چند-رشته‌ای گزارش نشد. هیچ شواهدی برای نشان دادن بهبود در کیفیت زندگی یا هزینه-اثربخشی توانبخشی نیافتیم. هم‌چنین پیشنهاد بهترین دوز درمانی امکان‌پذیر نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.