در غیاب متاستاز دوردست، گزینه‌های درمانی برای سرطان سلول غیر کوچک ریه (non-small cell lung cancer) به میزان گسترش بیماری به غدد لنفاوی مختلف درون قفسه سینه، یعنی مرحله بیماری (stage of the disease)، بستگی دارد. اگر سرطان فراتر از نزدیک‌ترین غدد لنفاوی (N1) گسترش نیافته باشد، جراحی اغلب درمان انتخابی است. دیگر گزینه‌های درمانی برای این بیماران شامل درمان با پرتودرمانی، شیمی‌درمانی، یا هر دو، است. بنابراین، برنامه‌ریزی برای درمان مطلوب به مرحله‌بندی دقیق بیماری بستگی دارد. اسکن PET-CT یک روش غیر تهاجمی برای تعیین گسترش NSCLC درون قفسه سینه و دیگر نقاط بدن است که به‌طور فزاینده‌ای توسط تیم‌های چند رشته‌ای سرطان ریه در دسترس بوده و استفاده می‌شود. اگرچه ماهیت غیر تهاجمی PET-CT یکی از مزایای اصلی این تست است، ممکن است در تشخیص بدخیمی در غدد لنفاوی با اندازه نرمال و در رد بدخیمی در بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی یا عفونی هم‌جوار، کمتر از حد مطلوب ظاهر شود. صحت (accuracy) اسکن PET-CT را در گسترش سرطان در بیماران مبتلا به NSCLC مشکوک یا تایید شده که به‌طور بالقوه برای درمان جراحی با هدف درمان قطعی مناسب هستند، بررسی کردیم.
تعداد 45 مطالعه را وارد کرده و بر اساس معیارهای مثبت PET-CT اسکن، دو آنالیز اصلی را انجام دادیم. در 18 مطالعه (2823 شرکت‌کننده) در گروه Activity > background ؛ PET-CT به‌طور دقیق 77.4% (95% CI؛ 65.3 تا 86.1) از شرکت‌کنندگان مبتلا به NSCLC فراتر از غدد لنفاوی N1 و 90.1% (95% CI؛ 85.3 تا 93.5) از شرکت‌کنندگان بدون گسترش سرطان فراتر از غدد لنفاوی N1 را شناسایی کرد. در 12 مطالعه (1656 شرکت‌کننده) در گروه SUVmax of ≥ 2.5 ، اسکن PET-CT به‌طور دقیق 81.3% (95% CI؛ 70.2 تا 88.9) از شرکت‌کنندگان مبتلا به گسترش سرطان فراتر از غدد لنفاوی N1 و 79.4% (95% CI؛ 70 تا 86.5) از شرکت‌کنندگان بدون گسترش فراتر از غدد لنفاوی N1 را شناسایی کرد. با این حال، نتایج میان مطالعات در هر آنالیز بسیار متفاوت بوده و کیفیت و اندازه خود مطالعات، کشور مبدا مطالعه، درصد شرکت‌کنندگان مبتلا به آدنوکارسینوما، دوز FDG و نوع اسکنر PET-CT بر نتایج تاثیر گذاشتند. ما معتقدیم که نتایج این مرور نشان می‌دهد که صحت PET-CT برای مدیریت بالینی بیمار بر اساس PET-CT به تنهایی کافی نیست.
این مرور نشان داده که صحت PET-CT برای مدیریت درمانی بیمار بر اساس PET-CT به تنهایی کافی نیست. بنابراین، یافته‌ها از راهنمای موسسه ملی سلامت و مراقبت (به‌طور رسمی «بالینی») و تعالی انگلستان (NICE) در مورد این موضوع پشتیبانی می‌کنند، جایی که PET-CT برای راهنمایی متخصصان بالینی در قدم بعدی استفاده می‌شود: چه بیوپسی یا جایی که غدد لنفاوی، منفی و کوچک هستند، مستقیما به جراحی می‌پردازند. تفاوت ظاهری میان دو ویژگی اصلی اسکنر PET-CT مهم است و ممکن است در برخی شرایط بر تصمیم درمان تاثیر بگذارد. تفاوت در تخمین صحت PET-CT میان ساخت اسکنر، زیر شاخه‌های NSCLC، دوز FDG و کشور مبدا مطالعه، همراه با تنوع کلی نتایج، نشان می‌دهند که همه مراکز بزرگ باید به‌طور فعال صحت خود را نظارت کنند، به این دلیل که بتوانند بر اساس نتایج خود تصمیمات قابل اعتماد بگیرند و جمعیت‌هایی را شناسایی کنند که در آنها PET-CT بیشترین استفاده یا ارزش بالقوه کمی دارد.
عامل اصلی تعیین کننده درمان ارائه شده به بیماران مبتلا به سرطان سلول غیر کوچک ریه (non-small cell lung cancer; NSCLC)، وضعیت غدد لنفاوی داخل قفسه سینه (مدیاستینال (mediastinal)) آنها است. اگر بیماری به غدد لنفاوی مدیاستینال یک طرف (ipsilateral mediastinal nodes)، غدد لنفاوی ساب‌کارینال (N2)، یا هر دو، گسترش نیافته باشد، و بیمار برای جراحی مناسب در نظر گرفته شود، رزکسیون اغلب درمان انتخابی است. بنابراین، برنامه‌ریزی برای درمان مطلوب به مرحله‌بندی دقیق بیماری بستگی دارد. PET-CT (توموگرافی با گسیل پوزیترون-توموگرافی کامپیوتری) یک روش مرحله‌بندی غیر تهاجمی مدیاستینال است که به‌طور فزاینده‌ای در دسترس بوده و توسط تیم‌های چند رشته‌ای سرطان ریه استفاده می‌شود. اگرچه ماهیت غیر تهاجمی PET-CT یکی از مزایای اصلی آن است، PET-CT ممکن است در تشخیص بدخیمی در غدد لنفاوی با اندازه نرمال و در رد بدخیمی در بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی یا عفونی هم‌جوار، کمتر از حد مطلوب ظاهر شود.
تعیین صحت (accuracy) تشخیصی PET-CT یکپارچه (integrated PET-CT) برای مرحله‌بندی مدیاستینال در بیماران مبتلا به NSCLC مشکوک یا تایید شده که به‌طور بالقوه برای درمان با هدف درمان قطعی، مناسب هستند.
بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا تاریخ 30 اپریل 2013 جست‌وجو کردیم: کتابخانه کاکرین ، MEDLINE از طریق OvidSP (از 1946)؛ Embase از طریق OvidSP (از 1974)؛ PreMEDLINE از طریق OvidSP؛ OpenGrey، پایان‌نامه‌ها و تزهای ProQuest و پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها در www.clinicaltrials.gov . هنگام جست‌وجو، هیچ محدودیتی در مورد زبان نگارش یا وضعیت انتشار مطالعات اعمال نشد. هم‌چنین با پژوهشگران در این زمینه تماس گرفتیم، فهرست منابع را بررسی کردیم، و جست‌وجوهای استنادی (تاریخ پایان: 9 جولای 2013) مطالعات مرتبط را انجام دادیم.
مطالعات مقطعی (cross-sectional) آینده‌نگر یا گذشته‌نگر که صحت تشخیصی PET-CT یکپارچه را برای تشخیص بیماری N2 در بیماران مشکوک به NSCLC قابل برداشت ارزیابی کردند. مطالعات می‌بایست از پاتولوژی به‌عنوان استاندارد مرجع استفاده کرده و شرکت‌کنندگان را به‌عنوان واحد آنالیز گزارش می‌کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم داده‌های مربوط به ویژگی‌های مطالعه و تعداد موارد مثبت واقعی و کاذب و منفی واقعی و کاذب را برای تست شاخص استخراج کرده و مستقلا کیفیت مطالعات وارد شده را با استفاده از QUADAS-2 ارزیابی کردند. حساسیت (sensitivity) و ویژگی (specificity) را با 95% فواصل اطمینان (CI) برای هر مطالعه محاسبه کرده و دو آنالیز اصلی را بر اساس معیارهای مثبت بودن تست انجام دادیم: Activity > background یا SUVmax ≥ 2.5 (SUVmax = حداکثر مقدار جذب استاندارد)، که در آن یک منحنی خلاصه ویژگی عملکرد گیرنده (receiver operating characteristic; ROC) را با استفاده از یک مدل خلاصه سلسله مراتبی مشخصه عملکرد گیرنده (hierarchical summary receiver operating characteristic; HSROC) برای هر زیر مجموعه از مطالعات برازش کردیم. میانگین نقطه عملیاتی را در منحنی SROC شناسایی کرده و میانگین حساسیت‌ها و ویژگی‌ها را محاسبه کردیم. ناهمگونی را بررسی کرده و استحکام متاآنالیزها را از طریق آنالیزهای حساسیت ارزیابی کردیم.
تعداد 45 مطالعه را وارد کرده، و بر اساس معیارهای مثبت بودن PET-CT، مطالعات وارد شده را در سه گروه جای دادیم: Activity > background (18 مطالعه، N = 2823؛ شیوع غدد لنفاوی N2 و N3 مساوی با 679/2328)؛ SUVmax ≥ 2.5 (12 مطالعه، N = 1656، شیوع غدد لنفاوی N2 و N3 مساوی با 465/1656)، و دیگر موارد/مختلط (15 مطالعه، N = 1616، شیوع غدد لنفاوی N2 تا N3 مساوی با 400/1616). هیچ یک از مطالعات، (هیچ‌گونه) عوارض جانبی را گزارش نکردند. گزارش‌دهی کمتر از میزان واقعی عموما ارزیابی کیفی مطالعات را مختل کرده، و در 30/45 مطالعه، نگرانی زیاد یا نامشخصی از قابلیت کاربرد جمعیت مطالعه وجود داشت.
برآوردهای جمع‌بندی شده از حساسیت و ویژگی برای معیار مثبت بودن Activity > background PET-CT به ترتیب 77.4% (95% CI؛ 65.3 تا 86.1) و 90.1% (95% CI؛ 85.3 تا 93.5) بود، اما تخمین‌های صحت این مطالعات در فضای ROC یک محدوده پیش‌بینی گسترده را نشان داد. این وضعیت نشان‌دهنده ناهمگونی بالای میان-مطالعه و 95% محدوده اطمینان نسبتا بزرگ در اطراف مقدار جمع‌بندی شده حساسیت و ویژگی است، که عدم دقت (precision) را نشان می‌دهد. آنالیز حساسیت در مقایسه با آنالیزهای کامل نشان داد که تخمین کلی حساسیت به ویژه مستعد سوگیری انتخاب (selection bias)؛ سوگیری استاندارد مرجع؛ تعریف واضح از مثبت بودن تست؛ و به میزان کمتری، سوگیری تست شاخص و سوگیری تامین مالی تجاری، با تخمین‌های ترکیبی کمتری از حساسیت مشاهده شده برای همه مطالعات دارای «خطر سوگیری (bias)» پائین است.
برآوردهای جمع‌بندی شده حساسیت و ویژگی برای معیار مثبت بودن SUVmax ≥ 2.5 PET-CT به ترتیب 81.3% (95% CI؛ 70.2 تا 88.9) و 79.4% (95% CI؛ 70 تا 86.5) بود. در این گروه، تخمین‌های صحت این مطالعات در فضای ROC یک محدوده پیش‌بینی بسیار گسترده را نشان داد. این نشان‌دهنده ناهمگونی بسیار بالای میان-مطالعات و 95% محدوده اطمینان نسبتا بزرگ در اطراف مقدار جمع‌بندی شده حساسیت و ویژگی است، که نشان از عدم دقت (precision) دارد. آنالیزهای حساسیت نشان می‌دهند که هر دو تخمین کلی از صحت نسبت به جریان و سوگیری زمان‌بندی و سوگیری بودجه تجاری حساس هستند، که هر دو منجر به تخمین‌های اندکی کمتر از حساسیت و ویژگی می‌شوند.
آنالیز ناهمگونی نشان داد که تخمین‌های صحت به‌طور قابل‌توجهی تحت‌تاثیر کشور مبدا مطالعه، درصد شرکت‌کنندگان مبتلا به آدنوکارسینوم، دوز (¹⁸F)-2-فلورو-دئوکسی-D-گلوکز (FDG)، نوع اسکنر PET-CT و حجم نمونه مطالعه قرار دارند، اما نه بر اساس طراحی مطالعه، ورود شرکت‌کنندگان به صورت متوالی، اصلاح تضعیف (attenuation correction)، سال انتشار، یا نرخ بروز سل در هر 100,000 نفر جمعیت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.