سوال مطالعه مروری
جراحی با استفاده از تکنولوژی دو قطبی (bipolar) در مقایسه با تکنولوژی سنتی تکقطبی (monopolar) برای مردانی با پروستات بزرگشده که مشکلاتی را در دفع ادرار ایجاد کرده، چگونه مقایسه میشود؟
پیشینه
افراد مبتلا به پروستات بزرگشده مشکلاتی را در دفع ادرار دارند. این امر به این دلیل اتفاق میافتد که پروستات بزرگشده روی لوله ادراری که از طریق آن ادرار از مثانه خارج میشود، فشار وارد میکند. یکی از گزینههای درمانی این وضعیت، جراحی تلسکوپی است که از آن برای برداشتن بافت پروستات و آزاد کردن انسداد استفاده میشود. این عمل بهطور سنتی با استفاده از یک تکنولوژی به نام TURP (کوتاه شده برای «رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادراری (transurethral resection of the prostate)») تکقطبی انجام میشود. اخیرا، تکنیکی به نام TURP دو قطبی توسعه داده شده است. این رویکرد از نمک بهجای دیگر مایعات آبکی استفاده میکند و ممکن است مردان را در معرض خطر کمتری از ابتلا به مشکلی به نام سندرم TUR، که یک عارضه نادر اما بالقوه جدی بوده و ناشی از جذب مایعات است، قرار دهد، اما مشخص نیست چطور این دو روش بهطور کلی با هم مقایسه میشوند.
این مرور تا چه زمانی بهروزرسانی شده است؟
مطالعاتی که در این مطالعه مروری وارد شدند، مواردی هستند که از طریق جستوجو در بانک اطلاعاتی الکترونی که در 19 مارچ 2019 انجام شد، در دسترس قرار گرفتند.
ویژگیهای مطالعه
ما منابع علمی پزشکی را برای کارآزماییهای بالینی تا 19 مارچ 2019 جستوجو کردیم. ما 59 کارآزمایی تصادفیسازی شده را پیدا کردیم که BTURP را با MTURP مقایسه کردند. این مطالعات در مجموع 8924 بیمار را وارد کردند. طولانیترین دوره پیگیری برای پیامدهای مورد نظر، 12 ماه پس از درمان بود.
نتایج کلیدی
در مقایسه با MTURP، روش BTURP احتمالا منجر به کاهش مشابهی در علائم ادراری و دردسر میشود.
BTURP احتمالا هر دو خطر سندرم TUR و نیاز به ترانسفیوژن خون را اندکی کاهش میدهد.
عملکرد نغوظ پس از هر دو روش احتمالا مشابه است، همانطور که خطر بیاختیاری ادرار و نیاز به عمل مجدد مشابه هستند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد برای پیامدهای توانایی دفع ادرار، دردسر و زحمت بیمار، سندرم TUR، نیاز به ترانسفیوژن خون، و عملکرد نغوظ، متوسط در نظر گرفته شد. کیفیت شواهد برای پیامدهای نشت (leakage) ادرار پس از پروسیجر و نیاز به پروسیجر مجدد، پایین بود.
BTURP و MTURP احتمالا علائم اورولوژیکی را، هر دو با یک درجه مشابه، بهبود میبخشند. BTURP احتمالا هر دو مورد سندرم TUR و ترانسفیوژن خون پس از جراحی را، در مقایسه با MTURP، اندکی کاهش میدهد. تاثیر هر دو پروسیجر روی عملکرد نغوظ احتمالا مشابه است. شواهد موجود با قطعیت متوسط برای پیامدهای اصلی این مطالعه مروری نشان میدهد که نیازی به انجام RCTهای بیشتر برای مقایسه BTURP با MTURP وجود ندارد.
رزکسیون پروستات از طریق مجرای ادراری (TURP)، یک روش جراحی بهخوبی تثبیتشده برای مردان مبتلا به علائم دستگاه ادراری تحتانی (LUTS) ثانویه به انسداد خوشخیم پروستات (BPO) است. این عمل بهطور سنتی بهعنوان TURP تکقطبی (MTURP) ارائه شده، اما موربیدیتی مرتبط با MTURP منجر به معرفی دیگر تکنیکهای جراحی شده است. در TURP دوقطبی (bipolar TURP; BTURP)، انرژی بین الکترودها در محل رزکتوسکوپ (resectoscope) محدود شده و امکان استفاده از محیط آبیاری فیزیولوژیکی را فراهم میآورد. در مورد تفاوتهای بین این روشهای جراحی از نظر پیامدهای بیمار، عدم قطعیت وجود دارد.
مقایسه اثرات TURP دو قطبی و تکقطبی.
یک جستوجوی علمی الکترونیکی نظاممند جامع تا 19 مارچ 2019 از طریق CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ ClinicalTrails.gov؛ PubMed؛ و WHO ICTRP انجام شد. جستوجوی دستی چکیده مقالات کنفرانسهای مهم اورولوژی و فهرست منابع کارآزماییهای واردشده، مطالعات مروری نظاممند، و گزارشهای ارزیابی تکنولوژی سلامت برای شناسایی دیگر مطالعات بالقوه واجد شرایط، انجام شد. هیچگونه محدودیتهای زبانی اعمال نشدند.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که به مقایسه TURP تکقطبی و دو قطبی در مردان (> 18 سال) برای مدیریت LUTS ثانویه به BPO پرداختند.
دو نویسنده مستقل مطالعه مروری منابع علمی را غربالگری کرده، دادهها را استخراج کرده، و RCTهای واجد شرایط را برای خطر سوگیری (bias) ارزیابی کردند. تجزیهوتحلیلهای آماری مطابق با دستورالعملهای آماری ارائه شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلات انجام شدند. کیفیت شواهد (QoE)، مطابق با رویکرد GRADE رتبهبندی شدند.
در مجموع، 59 RCT با 8924 شرکتکننده وارد شدند. میانگین سنی شرکتکنندگان وارد شده از 59.0 تا 74.1 سال بود. متوسط حجم پروستات از 39 میلیلیتر تا 82.6 میلیلیتر بود.
پیامدهای اولیه
زمانی که علایم اورولوژیکی با نمره بینالمللی علامت پروستات (IPSS) در مدت 12 ماه، بر مبنای یک مقیاس 0 تا 35، که نمرات بالاتر نشاندهنده علائم بدتر است، اندازهگیری شد، نشان داد که BTURP در مقایسه با MTURP منجر به تفاوت بسیار کمی شده یا هیچ تفاوتی را ایجاد نمیکند (تفاوت میانگین (MD): 0.24-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.39- تا 0.09-؛ شرکتکنندگان = 2531؛ RCTs = 16؛ I² = 0%؛ شواهد با قطعیت متوسط (CoE)؛ که به دلیل محدودیتهای مطالعه، کاهش سطح پیدا کرد).
زمانی که دردسر و زحمت بیمار با نمره کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL) در مدت 12 ماه، بر مبنای یک مقیاس 0 تا 6، که نمرات بالاتر نشاندهنده دردسر بزرگتر است، اندازهگیری شد، نشان داد که BTURP در مقایسه با MTURP منجر به تفاوت بسیار کمی شده یا هیچ تفاوتی را ایجاد نمیکند (MD: -0.12؛ 95% CI؛ 0.25- تا 0.02-؛ شرکتکنندگان = 2004؛ RCTs = 11؛ I² = 53%؛ شواهد با قطعیت متوسط (CoE)؛ که به دلیل محدودیتهای مطالعه، کاهش سطح پیدا کرد).
BTURP در مقایسه با MTURP، حوادث سندرم رزکسیون را از طریق مجرای ادراری (TUR) اندکی کاهش میدهد (خطر نسبی (RR): 0.17؛ 95% CI؛ 0.09 تا 0.30؛ شرکتکنندگان = 6745؛ RCTs = 44؛ I² = 0%؛ CoE متوسط، که به دلیل محدودیتهای مطالعه، کاهش سطح پیدا کرد). این میزان، معادل با 20 حادثه کمتر از سندرم TUR در هر 1000 شرکتکننده است (95% CI؛ 22 مورد کمتر تا 17 مورد کمتر).
پیامدهای ثانویه
BTURP در مقایسه با MTURP، ممکن است خطر بیاختیاری ادراری مشابهی در مدت 12 ماه داشته باشد (RR: 0.20؛ 95% CI؛ 0.01 تا 4.06؛ شرکتکنندگان = 751؛ RCTs = 4؛ I² = 0%؛ CoE پایین، که به دلیل محدودیتهای مطالعه و عدم دقت، کاهش سطح پیدا کرد). این میزان، معادل با 4 حادثه کمتر از بیاختیاری ادرار در هر 1000 شرکتکننده است (95% CI؛ 5 مورد کمتر تا 16 مورد بیشتر).
BTURP در مقایسه با MTURP، احتمالا ترانسفیوژنهای خون را اندکی کاهش میدهد (RR: 0.42؛ 95% CI؛ 0.30 تا 0.59؛ شرکتکنندگان = 5727؛ RCTs = 38؛ I² = 0%؛ CoE متوسط، که به دلیل محدودیتهای مطالعه، کاهش سطح پیدا کرد). این میزان، معادل با 28 حادثه کمتر از ترانسفیوژن خون در هر 1000 شرکتکننده است (95% CI؛ 34 مورد کمتر تا 20 مورد کمتر).
BTURP ممکن است منجر به میزانهای مشابهی از TURP مجدد شود (RR: 1.02؛ 95% CI؛ 0.44 تا 2.40؛ شرکتکنندگان = 652؛ RCTs = 6؛ I² = 0%؛ CoE پایین، که به دلیل محدودیتهای مطالعه و عدم دقت، کاهش سطح پیدا کرد). این میزان، معادل با یک مورد بیشتر TURP مجدد در هر 1000 شرکتکننده است (95% CI؛ 19 مورد کمتر تا 48 مورد بیشتر).
عملکرد نغوظ که با شاخص بینالمللی نمره عملکرد نغوظ (IIEF-5) در مدت 12 ماه بر مبنای یک مقیاس 5 تا 25، با نمرات بالاتر که نشاندهنده عملکرد نغوظ بهتر بود، اندازهگیری شد، برای هر دو رویکرد نتایج مشابهی را نشان داد (MD: 0.88؛ 95% CI؛ 0.56- تا 2.32؛ RCTs = 3؛ I² = 68%؛ CoE متوسط، که به دلیل محدودیتهای مطالعه کاهش سطح پیدا کرد).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.