بسیاری از جوانان با HIV زندگی می‌کنند. مصاحبه انگیزشی (motivational interviewing; MI) روشی خاص از مشاوره است که نشان داده در جمعیت عمومی مفید است. این مداخله به افراد کمک می‌کند تا رفتارهای سلامت بهتری را اتخاذ کنند. اما مشخص نیست که می‌تواند به جوانان مبتلا به HIV کمک کند یا خیر. دو کارآزمایی با مجموع 237 شرکت‌کننده وارد این مرور شدند.
هر دو کارآزمایی گزارش کردند که مصاحبه انگیزشی می‌تواند به جوانان کمک کند تا بیشتر از کاندوم استفاده کنند، و هم‌چنین مقدار HIV را در جریان خونشان کاهش دهد. یک کارآزمایی کاهش مصرف الکل را گزارش می‌دهد. مصاحبه انگیزشی برای باقی ماندن در پروسه مراقبت تاثیری نداشت.
برخی از نتایج مورد نظر، مانند پایبندی به مصرف دارو، تعداد موارد مرگ‌ومیر و کیفیت زندگی، توسط این کارآزمایی‌ها گزارش نشدند، و باید در مطالعات بعدی گزارش شوند. علاوه‌بر این، تمام این مطالعات در یک کشور با درآمد بالا انجام شدند، بنابراین این نتایج را نمی‌توان برای کشورهای کم‌درآمد اعمال کرد.
شواهدی با کیفیت متوسط از دو کارآزمایی به‌دست آمد که MI در کاهش بار ویروسی کوتاه‌مدت و اعمال جنسی محافظت‌نشده موثر است. شواهدی با کیفیت متوسط از یک کارآزمایی وجود دارد که نشان می‌دهد MI باعث کاهش مصرف الکل می‌شود. نیاز به انجام کارآزمایی‌های بیشتری وجود دارد که پیامدها را مانند پایبندی به مصرف دارو، مرگ‌ومیر و کیفیت زندگی در جوانان، گزارش کنند.
تقریبا نیمی از عفونت‌های جدید HIV در جوانان رخ می‌دهند. انجام مصاحبه انگیزشی (motivational interviewing; MI) یک تکنیک مشاوره‌ای است که در ایجاد تغییرات رفتاری مثبت در جمعیت عمومی موثر است. مشخص نیست که می‌توان از آن برای بهبود پیامدها در جوانان مبتلا به HIV استفاده کرد یا خیر.
تعیین اینکه انجام MI در بهبود پیامدها در جوانان مبتلا به HIV موثر است یا خیر.
در تلاش برای شناسایی همه مطالعات مرتبط، صرف‌نظر از وضعیت زبان یا انتشار، از یک استراتژی جامع و کامل در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی (PubMed، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین، EMBASE؛ LILACS؛ CINAHL؛ PsycINFO)، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و بانک‌های اطلاعاتی تخصصی از ژانویه 1980 تا مارچ 2012 استفاده کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها جوانان (10 تا 24 سال) مبتلا به HIV، رویکرد MI را به‌تنهایی یا همراه با مداخله دیگر، در مقایسه با هر مداخله دیگری، دریافت کرده و پیامدهای مورد نظر (پایبندی به مصرف دارو، مرگ‌ومیر، کیفیت زندگی، بار ویروسی، تعداد T-لنفوسیت‌های CD4-مثبت، پیشرفت به سمت AIDS، باقی ماندن در درمان، سوء‌استفاده از مواد و استفاده از کاندوم) را گزارش کردند. تمامی شرایط در نظر گرفته شدند.
ما 863 منبع را شناسایی کردیم. دو نویسنده به‌طور مستقل از هم عناوین و چکیده‌های همه کارآزمایی‌های شناسایی‌شده را بررسی کردند، که از این میان، 28 مقاله متن کامل براساس معیارهای تعیین‌شده پیشین، به دقت برای تعیین واجد شرایط بودن بررسی شدند. مطالعات واردشده از نظر کیفیت دوبار مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از فرم پیش-آزمون و فرم استاندارد استخراج شدند. هیچ متاآنالیزی انجام نشد.
دو کارآزمایی انجام‌شده در ایالات متحده، که در چهار مقاله گزارش شدند، معیارهای ورود ما را داشتند. آنها در مجموع 237 شرکت‌کننده را وارد کرده و انجام مصاحبه انگیزشی به‌تنهایی را با مراقبت استاندارد مقایسه کردند. هیچ‌یک از این کارآزمایی‌ها پایبندی به مصرف داروهای HIV، مرگ‌ومیر یا کیفیت زندگی را گزارش نکردند. هر دو کارآزمایی کاهش بار ویروسی (در کوتاه‌مدت) و اعمال جنسی محافظت‌نشده را گزارش کردند. کاهش مصرف الکل فقط در یکی از دو مطالعه‌ای که در مورد این پیامد به ارائه گزارش پرداختند، دیده شد. یک کارآزمایی در مورد میزان باقی ماندن روی درمان گزارش داد. نرخ این پیامد تحت تاثیر مداخله قرار نگرفت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.