چرا بهبود تشخیص عفونت‌های قارچی تهاجمی مهم است؟
عفونت‌های قارچی در افرادی که قادر به مبارزه با عفونت نیستند، رخ می‌دهند، و این عفونت‌ها می‌توانند در این گروه از افراد تهدید کننده زندگی باشند. تشخیص عفونت‌های قارچی دشوار است. عدم تشخیص عفونت قارچی زمانی که وجود دارد (نتیجه آزمایش منفی-کاذب) منجر به تاخیر در درمان و بروز پیامدهای ضعیف‌تر می‌شود. تشخیص نادرست عفونت (نتیجه مثبت-کاذب) ممکن است منجر به هدر رفتن منابع و انجام بررسی‌ها و درمان‌های غیر-ضروری شود.
هدف از این مرور چیست؟
هدف از این مرور، بررسی دقت آزمایش خون برای تشخیص عفونت‌های قارچی در افرادی است که قادر به مبارزه با عفونت نیستند. نویسندگان مرور 49 مطالعه را برای پاسخ به این سوال وارد کردند.
چه موضوعی در این مرور بررسی شد؟
پنج نوع آزمایش خون مقایسه شدند. همه این تست‌ها از روش‌های بیوشیمیایی مشابهی برای تشخیص وجود یک مولکول قند (β-D-glucan) که جزئی از دیواره سلولی قارچ‌ها است، استفاده می‌کنند. این مولکول به‌طور طبیعی در خون وجود ندارد، بنابراین تشخیص آن نشان دهنده وجود قارچ است. این آزمایش‌ها به نمونه خون نیاز دارند، که برای تجزیه‌وتحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. تشخیص عفونت‌های قارچی دشوار است، و در اغلب موارد فقط پس از پیشرفت بیماری تشخیص داده می‌شوند. تست‌های خون می‌توانند قارچ را زودتر تشخیص دهند، بنابراین مزایایی را نسبت به روش‌های فعلی دارند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور شامل مطالعاتی با 6244 فرد در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی بود. نتایج مطالعه نشان می‌دهند که دقت همه مطالعات بسیار متفاوت است. تفاوت‌ها به حدی بود که امکان دستیابی به یک تخمین قابل-اطمینان از دقت آزمایش‌های مختلف وجود نداشت.
نتایج به‌دست آمده از مطالعات در این مرور تا چه اندازه قابل-اطمینان هستند؟
در مطالعات وارد شده، تشخیص عفونت قارچی تهاجمی با استفاده از معیارهای تعریف شده توسط سازمان اروپایی برای تحقیقات و درمان سرطان (European Organization for Research and Treatment of Cancer; EORTC)* انجام شد. معیارهای EORTC قابل-اطمینان در نظر گرفته شده و مطالعات به‌طور کلی روش انجام خوبی داشتند، بنابراین احتمالا تشخیص‌های مرجع دقیق بودند. دقت آزمایش خون برای تشخیص عفونت‌های قارچی تهاجمی بسیار متفاوت بود. برخی از مطالعات نشان دادند که آزمایش خون دقیق بود، اما برخی دیگر دریافتند که آزمایش خون چندان هم دقیق نبود. دلیل این تنوع مشخص نیست.
*معیارهای EORTC یک تشخیص مرجع را فراهم می‌کنند. نتایج تست خون با تشخیص مرجع مقایسه می‌شوند.
نتایج این مرور برای چه کسانی کاربرد دارد؟
اکثر مطالعات وارد شده در مراکز پزشکی دانشگاهی یا بیمارستان‌های عمومی ایالات متحده، آلمان و ایتالیا انجام شدند. شایع‌ترین شرایط زمینه‌ای عبارت بودند از سرطان (47%) و بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (33%). اغلب شرکت‌کنندگان بزرگسال بودند. شیوع کلی عفونت قارچی تهاجمی 28% گزارش شد.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
دقت تشخیص در سراسر مطالعات بسیار متفاوت بود. مشخص نیست که انجام آزمایش می‌تواند عفونت‌های قارچی تهاجمی را با دقت تشخیص دهد یا خیر. آزمایش، بیماری را در بعضی از مطالعات به‌طور دقیق تشخیص می‌دهد، اما در برخی دیگر، خیر. دلایل تنوع در صحت تشخیص مشخص نیستند.
این مرور تا چه تاریخی به‌روز است؟
نویسندگان مرور به جست‌وجو و مرور مطالعاتی پرداختند که تا جون 2019 منتشر شدند.
ما به وجود ناهمگونی قابل توجه بین مطالعات برخوردیم، و این تفاوت‌ها مانع از انجام یک متاآنالیز رسمی شد. با توجه به تنوع گسترده در نتایج، نمی‌توان دقت تشخیصی آزمایش BDG را در شرایط خاص تخمین زد. مطالعات آینده که دقت آزمایش‌های BDG را برآورد می‌کنند، باید مرتبط با نحوه استفاده از آزمایش در عمل بالینی باشند و لازم است پروتکل نمونه‌گیری و رابطه زمان انجام آزمایش را با زمان تشخیص بیماری به روشنی توصیف کنند.
عفونت‌های قارچی تهاجمی (invasive fungal infection; IFI) عفونت‌های فرصت‌طلب و تهدید کننده زندگی هستند که در افراد دارای نقص سیستم ایمنی یا شدیدا بدحال رخ می‌دهند. تشخیص و درمان زودهنگام IFIها برای کاهش موربیدیتی و مورتالیتی در این جمعیت ضروری است. (3→1)-D-β-گلوکان (BDG) جزئی از دیواره سلولی قارچ است که می‌تواند در سرم خون افراد آلوده تشخیص داده شود. انجام تست BDG سرم روشی برای تشخیص سریع این عفونت‌ها و شروع درمان است، پیش از آنکه تهدید کننده زندگی شوند. پنج نسخه مختلف از آزمایش BDG از نظر تجاری در دسترس هستند: Fungitell؛ Glucatell؛ Wako؛ Fungitec-G؛ و Dynamiker Fungus.
مقایسه دقت تشخیصی تست‌های تجاری موجود برای BDG سرم به منظور تشخیص عفونت‌های قارچی تهاجمی IFIها انتخابی بین افراد دارای نقص سیستم ایمنی یا شدیدا بدحال.
ما MEDLINE (از طریق Ovid) و Embase (از طریق Ovid) را تا 26 جون 2019 جست‌وجو کردیم. از SCOPUS برای انجام جست‌وجوی استنادی رو به جلو و رو به عقب (forward and backward) مقالات مرتبط استفاده کردیم. هیچ محدودیتی را در زبان یا طراحی مطالعه اعمال نکردیم.
همه منابع منتشر شده را در سال 1995 یا پس از آن وارد کردیم، یعنی زمانی که اولین سنجش‌های تجاری آزمایش BDG در دسترس قرار گرفت. مطالعات منتشر شده و داوری همتا (peer-review) شده را در مورد بررسی دقت تست تشخیصی BDG برای تشخیص عفونت‌های قارچی در افراد دارای نقص سیستم ایمنی یا افراد تحت مراقبت‌های ویژه مد نظر قرار دادیم که از معیارهای سازمان اروپایی برای تحقیقات و درمان سرطان (European Organization for Research and Treatment of Cancer; EORTC) یا معیارهای معادل آن به عنوان استاندارد مرجع استفاده کردند. تمام طراحی‌های مطالعه (مطالعات مورد-شاهدی، مطالعات کوهورت متوالی آینده‌نگر، و مطالعات کوهورت گذشته‌نگر) را در نظر گرفتیم. مطالعات موردی و مطالعاتی را با کمتر از ده شرکت‌کننده خارج کردیم. هم‌چنین مطالعات مربوط به حیوانات و مطالعات آزمایشگاهی را از مرور کنار گذاشتیم. چکیده جلسات را از مطالعه خارج کردیم زیرا اطلاعات کافی را ارائه ندادند.
از پروسیجرهای استاندارد توصیف شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای دقت تست تشخیصی پیروی کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را غربالگری، داده‌ها را استخراج، و ارزیابی کیفیت را برای هر مطالعه انجام دادند. برای هر مطالعه، یک ماتریکس 2 × 2 ایجاد کرده و حساسیت و ویژگی، هم‌چنین 95% فاصله اطمینان (CI) آن را محاسبه کردیم. کیفیت مطالعات وارد شده را با استفاده از ارزیابی کیفیت مطالعات دقت تشخیصی - تجدید نظر شده (QUADAS-2) بررسی کردیم. به دلیل وجود تنوع قابل توجه بین مطالعات، به استثنای مطالعات مربوط به کاندیدا (Candida)، نتوانستیم متاآنالیز را انجام دهیم، بنابراین آمار توصیفی را مانند منحنی عملیاتی گیرنده (receiver operating characteristic; ROC) و نمودار انباشت (forest plot) با استفاده از برند تست برای نشان دادن تنوع موجود در نتایج مطالعه ارائه کردیم.
ما 49 مطالعه را با مجموع 6244 شرکت‌کننده در این مرور وارد کردیم. حدود نیمی از این مطالعات (24/49؛ 49%) بین افرادی انجام شدند که مبتلا به سرطان یا بدخیمی‌های خونی بودند. بیشتر مطالعات (36/49؛ 73%) بر آزمایش Fungitell BDG متمرکز شدند. به دنبال آن، آزمایش‌های Glucatell (5 مطالعه؛ 10%)، Wako (3 مطالعه؛ 6%)، Fungitec-G (3 مطالعه؛ 6%)، و Dynamiker (2 مطالعه؛ 4%) انجام شدند. حدود سه-چهارم از مطالعات (79%) از طراحی مطالعه متوالی آینده‌نگر یا گذشته‌نگر استفاده کردند؛ بقیه مطالعات طراحی مورد-شاهدی داشتند.
براساس سطوح برش (cut-off) توصیه شده توسط تولید کننده برای تست Fungitell، حساسیت از 27% تا 100%، و ویژگی از 0% تا 100% متغیر بود. برای سنجش Glucatell، حساسیت از 50% تا 92%، و ویژگی از 41% تا 94% متغیر بود. مطالعات محدودی از روش سنجش‌های Dynamiker؛ Wako و Fungitec-G استفاده کردند، اما حساسیت‌ها و ویژگی‌های مجزا به ترتیب از 50% تا 88%، و از 60% تا 100% متغیر بود. نتایج تفاوت‌های قابل توجهی را بین مطالعات نشان می‌دهند، حتی توسط تولید کننده دارو، که این امر مانع از انجام یک متاآنالیز رسمی شد. اکثر مطالعات (32/49؛ 65%) در هیچ یک از حوزه‌های QUADAS-2 خطر بالای سوگیری (bias) را گزارش نکردند. حوزه‌های QUADAS-2 که دارای خطر بالای سوگیری بودند، شامل انتخاب شرکت‌کننده و جریان و زمان‌بندی انجام مطالعه بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.