چرا بهبود تشخیص آپاندیسیت حائز اهمیت است؟
هدف از استفاده از توموگرافی کامپیوتری (CT) در افراد مبتلا به آپاندیسیت مشکوک، کمک به پزشک در افتراق بین افرادی است که نیاز به عمل جراحی با برداشتن آپاندیس (آپاندکتومی (appendicectomy)) دارند و افرادی که نیاز به این پروسیجر ندارند.
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف از این مرور کاکرین، یافتن میزان دقت CT شکم و لگن برای تشخیص آپاندیسیت در بزرگسالان است. محققان در کاکرین، برای پاسخ به این سوال، 64 مطالعه را وارد مرور کردند.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت؟
یک سی‌تی اسکن می‌تواند به طرق مختلفی انجام شود. کیفیت تصویر را می‌توان با استفاده از مواد کنتراست داخل وریدی بهبود داد و به تصویر کشیدن آپاندیس می‌تواند با استفاده از مواد کنتراست خوراکی یا رکتال بهتر شود. CT همچنین می‌تواند با رادیاسیون دوز کم انجام شود. قرار گرفتن در معرض تابش مرتبط با CT ممکن است خطر ابتلا به سرطان را در طول عمر افزایش دهد. این مرور کاکرین دقت انواع CT را در زیر بررسی کرد: هر نوعی از CT ،CT با توجه به نوع مواد کنتراست و CT با دوز کم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور 64 مطالعه مرتبط را وارد کرد که نتایج مربوط به 71 جمعیت مطالعه جداگانه را با مجموع 10280 شرکت‌کننده گزارش کرده بودند. نتایج کلی حاصل از این مطالعات نشان می‌دهند که در تئوری، اگر CT از هر نوعی در بخش اورژانس در یک گروه 1000 نفره مورد استفاده قرار گیرد، از آنها 43% آپاندیسیت دارند، سپس:
• تخمین زده می‌شود نتیجه CT در 443 نفر نشان دهنده آپاندیسیت باشد و از این تعداد، 8% آپاندیسیت حاد ندارند؛ و
• از 557 نفر که نتیجه CT آنها نشان دهنده عدم وجود آپاندیسیت است، 4% در واقع مبتلا به آپاندیسیت حاد هستند.
به نظر می‌رسد CT با دوز کم به اندازه CT با دوز استاندارد برای تشخیص آپاندیسیت دقیق باشد. به نظر می‌رسد CT با ماده حاجب داخل وریدی، رکتال، یا خوراکی و داخل وریدی به یک اندازه دقیق باشند و از CT بدون استفاده از مواد کنتراست دقیقتر باشند.
نتایج مطالعات در این مرور چقدر قابل اطمینان هستند؟
از میان مطالعات وارد شده، تشخیص نهایی آپاندیسیت بر اساس یافته‌های جراحی یا بررسی میکروسکوپیک آپاندیس برداشته شده گذاشته شد. در میان شرکت‌کنندگانی که عمل جراحی نداشتند، آپاندیسیت با پیگیری تا زمانی که علائم آپاندیسیت بدون آپاندکتومی برطرف شد، رد شد. وقتی که پیگیری دقیق و کامل بود، این احتمالا یک روش قابل‌اعتماد برای تصمیم‌گیری در مورد این مساله است که بیماران واقعا مبتلا به آپاندیسیت بودند یا خیر.
متاسفانه، این موضوع در بخش عمده‌ای از مطالعات وارد شده نبود.
در مجموع، مشکلاتی در رابطه با چگونگی انجام مطالعات وارد شده مشهود بود. این ممکن است منجر به دقیقتر به نظر رسیدن CT از آنچه واقعا هست، در نتیجه افزایش تعداد نتایج درست CT (مستطیل سبز) در نمودار، شود.
نتایج این مرور برای چه کسانی قابل اعمال است؟
مطالعات وارد شده در مرور به‌طور عمده در بخش اورژانس انجام شدند. آپانديسيت در تمام شرکت‌کنندگان پس از معاینه بالینی و آزمایش خون، مشکوک بود. مطالعات وارد شده طیف گسترده‌ای را از انواع CT بررسی کردند. متوسط سن شرکت‌کنندگان از 25 تا 46 سال در سراسر مطالعات بود، و درصد زنان بین 26% و 100% متغیر بود. درصد شرکت‌کنندگان مطالعه با تشخیص نهایی آپاندیسیت بین 13% و 92% در سراسر مطالعات (میانگین، 43%) متفاوت بودند.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
CT یک تست دقیق است که به احتمال زیاد به پزشکان در درمان افراد افراد مبتلا به آپاندیسیت احتمالی کمک می‌کند. نتایج این مرور نشان می‌دهند که احتمال اشتباه پزشک در تشخیص آپاندیسیت حاد به نظر می‌رسد کم باشد (8% در میان کسانی که نتایج CT آنها نشان دهنده آپاندیسیت هستند). احتمال از دست رفتن تشخیص آپاندیسیت نیز پایین است (4% در میان کسانی که نتایج CT نشان می‌دهند آنها آپاندیسیت ندارند).
این مطالعه مروری تا چه زمانی به‌روز‌رسانی شده است؟
نویسندگان به دنبال مطالعات جست‌وجو کردند و مطالعاتی را وارد کردند که تا 16 جون 2017 منتشر شده بودند.
حساسیت و ویژگی CT برای تشخیص آپاندیسیت در بزرگسالان بالا است. CT با دوز استاندارد تقویت نشده به نظر می‌رسد حساسیت کمتری از CT با دوز استاندارد با تقویت کنتراست داخل وریدی، رکتال، یا خوراکی و داخل وریدی دارد. استفاده از انواع مختلف تقویت کنتراست یا بدون تقویت به نظر نمی‌رسد بر ویژگی تاثیر بگذارد. تفاوت‌ها در حساسيت و ويژگي بين CT با دوز پايين و CT با دوز استاندارد به نظر مي‌رسد قابل اغماض باشد. به دو دلیل، نتایج این مرور باید با احتیاط تفسیر شود. اول اینکه، این نتایج براساس مطالعاتی با کیفیت پائین روش‌شناسی بنا شده‌اند. دوم اینکه، مقایسه‌های بین انواع تقویت کنتراست و دوز تابش ممکن است غیرقابل اعتماد باشند، زیرا آنها براساس مقایسه‌های غیرمستقیمی بنا شده‌اند که ممکن است توسط عوامل دیگر مخدوش شده باشند.
تشخیص آپاندیسیت حاد (آپاندیسیت) بر اساس ارزیابی بالینی، آزمایش خون و آزمایش ادرار می تواند مشکل باشد. از این‌رو، در افراد مبتلا به آپاندیسیت مشکوک، توموگرافی کامپیوتری (CT) شکمی‌لگنی اغلب به عنوان یک تست اضافی به دنبال ارزیابی اولیه برای کاهش عدم قطعیت تشخیصی باقی‌مانده استفاده می‌شود. هدف از استفاده از CT کمک به پزشک در افتراق بین افرادی است که نیاز به عمل جراحی با آپاندکتومی (appendicectomy) دارند و و افرادی که نیاز ندارند.
هدف اصلی
هدف اصلی ما ارزیابی دقت CT برای تشخیص آپاندیسیت در بزرگسالان مبتلا به آپاندیسیت مشکوک بود.
اهداف ثانویه
اهداف ثانویه ما عبارت بودند از مقایسه دقت CT تقویت شده با کنتراست در مقابل CT تقویت نشده با کنتراست، مقایسه دقت CT با دوز پائین در مقابل CT با دوز استاندارد، و ارزیابی تاثیر نسل CT-اسکنر، تجربه رادیولوژیست، درجه شک بالینی به آپاندیسیت، و جنبه‌های کیفیت روش‌شناسی.
ما MEDLINE؛ Embase؛ و شاخص استنادی علم را تا 16 جون 2017 جست‌وجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع را جست‌وجو کردیم. ما مطالعات را بر اساس زبان یا وضعیت انتشار خارج نکردیم.
ما مطالعات آینده‌نگری را وارد کردیم که نتایج حاصل از CT را در مقابل پیامدهای یک استاندارد مرجع در بزرگسالان (> 14 سال) با آپاندیسیت مشکوک مقایسه کرده بودند. ما مطالعاتی را که فقط زنان باردار را وارد کرده بودند؛ مطالعاتی را که افراد مبتلا به درد شکمی را در هر نقطه‌ای و بدون شک خاص به آپاندیسیت وارد کرده بودند، مطالعاتی را که در آنها همه شرکت‌کنندگان قبل از CT تحت اولتراسونوگرفی (US) قرار گرفته و تصمیم‌گیری برای انجام CT بستگی به پیامد US داشت؛ مطالعاتی با طراحی مورد-شاهدی؛ مطالعاتی با کمتر از 10 شرکت‌کننده؛ و مطالعاتی که تعداد مثبت حقیقی؛ مثبت کاذب؛ منفی حقیقی و منفی کاذب را گزارش نکرده بودند، خارج کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود غربالگری و انتخاب کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از هر مطالعه جمع‌آوری کرده و کیفیت روش‌شناسی را براساس ابزار Quality Assessment of Studies of Diagnostic Accuracy - Revised (QUADAS-2) ارزیابی کردند. برای به دست آوردن برآورد خلاصه‌ای از حساسيت و ويژگي، از مدل اثرات تصادفی دو متغیره استفاده کردیم.
ما 64 مطالعه را شامل 71 جمعیت مطالعه جداگانه با مجموع 10280 شرکت‌کننده (4583 مورد آپاندیسیت حاد و 5697 مورد بدون آپاندیسیت حاد) شناسایی کردیم. برآوردهای حساسیت در بازه 0.72 تا 1.0 و برآوردهای ویژگی از 0.5 تا 1.0 در سراسر جمعیت‌های 71 مطالعه متغیر بودند. خلاصه حساسیت معادل 0.95 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 0.96)، و خلاصه ویژگی معادل 0.94 (95% CI؛ 0.92 تا 0.95) بودند. در میانه (median) شیوع آپاندیسیت (0.43)، احتمال داشتن آپاندیسیت پس از یک نتیجه CT مثبت معادل 0.92 (95% CI؛ 0.90 تا 0.94) و احتمال داشتن آپاندیسیت پس از یک CT منفی معادل 0.04 (95% CI؛ 0.03 تا 0.05) بود. در تجزیه‌وتحلیل زیرگروه با توجه به تقویت کنتراست، خلاصه حساسیت برای CT با کنتراست داخل وریدی (0.96؛ 95% CI؛ 0.92 تا 0.98)، CT با کنتراست رکتال (0.97؛ 95% CI؛ 0.93 تا 0.99) و CT با تقویت کنتراست وریدی و خوراکی (0.96؛ 95% CI؛ 0.93 تا 0.98) بالاتر از CT تقویت نشده (0.91؛ 95% CI؛ 0.87 تا 0.93) بود. خلاصه حساسیت برای CT با تقویت کنتراست خوراکی (0.89؛ 95% CI؛ 0.81 تا 0.94) و CT تقویت نشده مشابه بود. نتایج نشان می‌دهند که عملا هیچ تفاوتی در خلاصه ویژگی، که از 0.93 (95% CI؛ 0.90 تا 0.95) تا 0.95 (95% CI؛ 0.90 تا 0.98) متغیر بود، بین زیرگروه‌ها وجود نداشت. خلاصه حساسیت برای CT با دوز کم (0.94؛ 95% CI؛ 0.90 تا 0.97) مشابه خلاصه حساسیت برای CT با دوز استاندارد یا CT با دوز نامشخص (0.95؛ 95% CI؛ 0.93 تا 0.96) بود؛ خلاصه ویژگی بین CT با دوز کم و دوز استاندارد یا CT با دوز نامشخص تفاوت نداشت. هیچ مطالعه‌ای براساس ابزار QUADAS-2، کیفیت بالای روش‌شناسی نداشت. مشکلات عمده روش‌شناسی، استانداردهای ضعیف مرجع و تایید جزئی در درجه اول ناشی از پیگیری ناقص و ناکافی در افرادی بود که جراحی نداشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.