نئوستیگمین برای معکوس کردن فلج عضلانی در کودکان پس از جراحی

سوال مطالعه مروری

ما شواهدی را مرور کردیم در مورد اینکه نئوستیگمین (neostigmine) باید به‌طور معمول برای پیشگیری از فلج عضلانی باقیمانده در کودکانی که در طول جراحی شل‌کننده‌های عضلانی دریافت کردند، استفاده شود یا خیر.

پیشینه

بلوک‌های عصبی‌عضلانی داروهایی هستند که باعث فلج عضلات اسکلتی می‌شوند. آنها برای تسهیل برخی از روش‌های جراحی استفاده می‌شوند. باقی ماندن فلج عضلانی پس از جراحی با عوارض جدی در کودکان مانند محتوای پائین اکسیژن (هیپوکسی) همراه است. نئوستیگمین دارویی است که برای معکوس کردن تاثیرات بلوک عصبی‌عضلانی استفاده می‌شود. این دارو خطر بروز فلج را کاهش می‌دهد، اما می‌تواند باعث تهوع و استفراغ در کودکان و تولید بزاق بیش از حد و کُند شدن ضربان قلب (برادی‌کاردی) نیز شود. از آنجایی که خطر باقی ماندن فلج در کودکان نسبت به بزرگسالان پس از استفاده از بلوک‌های عصبی‌عضلانی کمتر است، استفاده از نئوستیگمین در تمام جراحی‌های انجام‌شده روی کودکان باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.

ویژگی‌‌های مطالعه

شواهد تا آگوست 2013 به‌روز است. هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد.

نتایج کلیدی

ما فقط یک مطالعه را پیدا کردیم که در انتظار طبقه‌بندی است. هیچ RCTای از استفاده معمول از نئوستیگمین برای معکوس کردن بلوک عصبی‌عضلانی در بیماران اطفال، حمایت یا مخالفت نکرد.

کیفیت شواهد

ما هیچ شواهد مرتبطی را پیدا نکردیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

هیچ RCTای یافت نشد که از استفاده معمول از نئوستیگمین برای معکوس کردن بلوک عصبی‌عضلانی در بیماران اطفال، حمایت کند یا مخالف آن باشد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

باقی ماندن بلوک عصبی‌عضلانی (neuromuscular block) با عوارض جدی پس از جراحی همراه است. برخی از متخصصان بیهوشی از نئوستیگمین (neostigmine) برای معکوس کردن بلوک عصبی‌عضلانی در همه بیماران جراحی کودکان استفاده می‌کنند. با این حال، بروز بلوک عصبی‌عضلانی باقیمانده ممکن است در بیماران اطفال کمتر از بزرگسالان باشد. استفاده از نئوستیگمین عوارضی را مانند تهوع، استفراغ، ترشح بیش از حد بزاق و برادی‌کاردی پس از جراحی نیز ایجاد کرده است. بنابراین، اینکه نئوستیگمین باید به‌طور معمول برای معکوس کردن بلوک عصبی‌عضلانی در هر بیمار کودک استفاده شود یا خیر، یک سوال مهم برای متخصصان بیهوشی کودکان است.

اهداف: 

ارزیابی ضرورت استفاده روتین از نئوستیگمین در پیشگیری از بلوک عصبی‌عضلانی باقیمانده در بیماران اطفال به دنبال استفاده از شل‌کننده‌های عضلانی.

روش‌های جست‌وجو: 

پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) 2013، شماره 8، بخشی از کتابخانه کاکرین ؛ MEDLINE از طریق Ovid (1946 تا آگوست 2013)؛ EMBASE از طریق Ovid SP (1974 تا آگوست 2013)؛ ClinicalTrials.gov (18 آگوست 2013) و پایگاه ثبت کارآزمایی بالینی چینی (18 آگوست 2013) را بدون اعمال محدودیت در زبان، جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

ما برنامه‌ریزی کردیم تا کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را در مورد مقایسه نئوستیگمین در برابر دارونما (placebo) در شرکت‌کنندگان جراحی اطفال انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا (American Society of Anaesthesiologists; ASA) I یا II (کمتر از 12 سال، شامل نوزادان) وارد کنیم که شل‌کننده‌های عضلانی غیردپلاریزان (non-depolarizing) را دریافت کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود ارزیابی کردند.

نتایج اصلی: 

هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد. یک مطالعه را یافتیم که در انتظار طبقه‌بندی است.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information