سوال مطالعه مروری
ما شواهد موجود برای مدیریت مشکلات بلع (دیسفاژی (dysphagia)) در افراد مبتلا به یکی از بسیاری از آتاکسی‌های ارثی (hereditary ataxias) مرور کردیم.
پیشینه
آتاکسی‌های ارثی گروهی متنوع از اختلالاتی هستند که اساسا توانایی یک فرد را در حرکات هماهنگ تحت تاثیر قرار می‌دهد. نشانه‌ها در طول زمان بدتر می‌شوند. این بیماری هم‌چنین می‌توانند بینایی، تکلم، تفکر و بلع را در فرد مبتلا متاثر کنند. اگر چه مشکلات بلع در آتاکسی شایع هستند، ما اطلاعات کافی در مورد ماهیت و شدت آنها نداریم. از دست دادن یک بلع موثر و ایمن می‌تواند سلامت و بهزیستی (well-being) فرد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. بهبود مشکلات خوردن و آشامیدن هدف مهمی در مراقبت‌های بالینی از افراد مبتلا به آتاکسی ارثی به حساب می‌آید.
در این مرور به دنبال آن بودیم که بدانیم هر درمانی برای دیسفاژی، مزیتی در افراد مبتلا به آتاکسی ارثی به همراه دارد یا خیر. افراد مبتلا به مشکلات بلع می‌توانند دچار سوء‌تغذیه (فقدان مواد مغذی کافی)، دهیدراتاسیون (کمبود مایعات) و پنومونی ثانویه به آسپیراسیون (عفونت ریوی در اثر ورود غذا یا مایعات به ریه‌ها) شوند که بالقوه کشنده هستند. هر نوع درمانی که هدف آن پیشگیری از این مشکلات یا بهبود بلع باشد، در این مرور مد نظر قرار گرفت.
ویژگی‌های مطالعه
بانک‌های اطلاعاتی پزشکی را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا شبه-RCTهایی جست‌وجو کردیم که درمان‌ها را برای مشکلات بلع در آتاکسی ارثی بررسی کرده بودند. RCTهایی با روش انجام خوب، شواهد با کیفیت بهتری را ارائه می‌دهند. کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده، شرکتکنندگان را با استفاده از روش‌هایی که کاملا هم تصادفی نیستند، مانند تاریخ تولد، شماره رکورد شده، یا روز هفته وارد گروه‌های درمانی می‌کنند. هیچ مطالعه‌ای این معیارهای ورود از پیش مشخص شده را نداشتند.
نتایج کلیدی
ما هیچ RCT یا شبه-RCT را نیافتیم که به درمان برای مشکلات بلع در آتاکسی ارثی پرداخته باشند.
نتیجه‌گیری‌ها
فقدان شواهد با کیفیت بالا که اثربخشی درمان‌ها را برای دیسفاژی در این اختلالات بررسی کنند، بدان معنا است که هیچ نتیجه‌گیری نمی‌تواند برای تعیین مناسب‌ترین درمان دیسفاژی صورت گیرد و نیاز فوری را به انجام کارآزمایی‌های کنترل شده خوب در این زمینه آشکار می‌سازد.
شواهد تا سپتامبر 2015 به‌روز است.
هیچ شواهد قابل توجهی وجود ندارد که از استفاده از هر نوع مداخله برای بهبود دیسفاژی در آتاکسی ارثی حمایت کند. نبود شواهد، نیاز فوری برای انجام کارآزمایی‌های درمانی با کنترل خوب در این زمینه آشکار می‌کند.
آتاکسی ارثی (hereditary ataxias) گروهی هتروژن از اختلالاتی است که منجر به ناهماهنگی و عدم انطباق پیشرونده می‌شود. اختلال در بلع، که تحت عنوان دیسفاژی (dysphagia) هم نامیده می‌شود، عارضه‌ای شایع و بالقوه تهدید کننده زندگی است که در اثر پیشرفت بیماری ایجاد می‌شود. بروز و طبیعت دیسفاژی در این شرایط عمدتا ناشناخته مانده است. از دست دادن بلع اثربخش و ایمن می‌تواند به‌طور قابل توجهی سلامت و بهزیستی (well-being) یک فرد را تحت تاثیر قرار دهد. بهبود و درمان مشکلات خوردن و آشامیدن هدف مهم مراقبت بالینی در افراد مبتلا به آتاکسی ارثی است.
ارزیابی تاثیرات مداخلات برای اختلالات بلع (دیسفاژی) در افراد مبتلا به آتاکسی ارثی.
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه عصبی‌عضلانی در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL Plus؛ PsycINFO و مرکز اطلاعات منابع آموزشی (ERIC) را در 14 سپتامبر 2015 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین چکیده‌های زبان‌شناسی و رفتار زبان (Linguistics and Language Behavior Abstracts; LLBA)، چکیده‌های پایان‌نامه‌ها، و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی را در 24 سپتامبر 2015 جست‌وجو کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی را در نظر گرفتیم که درمان‌های مختلف برای آتاکسی ارثی را با دارونما (placebo) یا عدم درمان مقایسه کرده بودند. فقط مطالعاتی را وارد کردیم که دیسفاژی را اندازه‌گیری کرده بودند.
سه نویسنده مرور (ES؛ KJ؛ MK) به‌طور مستقل از هم همه عناوین و چکیده‌ها را غربال کردند. در مواردی که عدم توافق یا عدم-قطعیت در مورد انتخاب یک مقاله خاص وجود داشت، نویسندگان مرور هم دیگر را ملاقات کرده و به توافق رسیدند.
هیچ موردی از RCT میان 519 عنوان و چکیده غربال شده نیافتیم. مقالاتی را که به‌طور اولیه بیماران مبتلا به آتاکسی ارثی را وارد نکرده بودند (یعنی مواردی که تمرکز ویژه بر دیگر وضعیت‌های نورولوژیک داشتند)، مقالاتی که به جای مطالعات مداخله‌ای، مرورهای نظری بودند، یا کارآزمایی تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی شده نبودند، حذف کردیم.
پنج مقاله با طراحی‌های مختلف یافتیم که درمان را برای دیسفاژی، یا بهبود عمل بلع به عنوان پیامد جانبی درمان، در افراد مبتلا به آتاکسی ارثی توضیح داده بودند. هیچ یک از این مطالعات RCT یا شبه-RCT نبودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.