سوال مطالعه مروری
تعیین تاثیرات روش پیلاتس برای بیماران مبتلا به کمردرد غیر-اختصاصی حاد، تحت-حاد یا مزمن.
پیشینه
کمردرد مزمن یک مشکل مهم سلامت در سراسر جهان محسوب می‌شود. یکی از رایج‌ترین درمان‌های آن ورزش است و در سال‌های اخیر پیلاتس یکی از گزینه‌های شایع برای درمان کمردرد بوده است.
تاریخ جست‌وجو
جست‌وجوها را تا مارچ 2014 انجام دادیم. جست‌وجوی خود را در جون سال 2015 به‌روز کردیم، اما این نتایج هنوز ترکیب نشده‌اند.
ویژگی‌های مطالعه
در این مرور، 10 مطالعه و 510 بیمار را وارد کردیم. تمام مطالعات جمعیت مشابهی را از افراد مبتلا به کمردرد غیر-اختصاصی وارد کردند. مطالعات فقط شامل شرکت‌کنندگانی بودند که کمردرد مزمن داشتند. طول مدت برنامه‌های درمانی در کارآزمایی‌های وارد شده از 10 روز تا 90 روز متغیر بود. طول دوره پیگیری از چهار هفته تا شش ماه گزارش شد. هیچ یک از مطالعات وارد شده، پیگیری بیش از شش ماه را اندازه‌گیری نکردند. حجم نمونه مطالعه از 17 تا 87 شرکت‌کننده متغیر بود.
نتایج کلیدی
مطالعات وارد شده نشان دادند که پیلاتس احتمالا در کوتاه-مدت و میان-مدت برای پیامدهای درد و ناتوانی و در کوتاه-مدت برای بهبود عملکرد و درک کلی از بهبود موثرتر از مداخله حداقلی است. پیلاتس احتمالا در کوتاه-مدت و میان-مدت برای درد و ناتوانی موثرتر از دیگر ورزش‌ها نیست. برای عملکرد، دیگر ورزش‌ها در پیگیری میان-مدت موثرتر از پیلاتس بودند، اما نه در پیگیری کوتاه-مدت. بنابراین، در حالی که شواهدی مبنی بر اثربخشی پیلاتس برای کمردرد وجود دارد، شواهد قطعی مبنی بر برتری آن نسبت به دیگر اشکال ورزش وجود ندارد. عوارض جانبی جزئی یا عدم بروز عوارض جانبی برای مداخلات در این مرور گزارش شدند.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد این مرور از سطح پائین تا متوسط متغیر بود.
شواهدی را با کیفیت بالا برای هیچ یک از مقایسه‌های درمانی، پیامدها یا دوره‌های پیگیری مورد بررسی پیدا نکردیم. با این حال، شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط وجود دارد که پیلاتس برای درد و ناتوانی موثرتر از مداخله حداقلی است. هنگامی که پیلاتس با دیگر ورزش‌ها مقایسه شد، تاثیر کمی را از آن بر عملکرد در پیگیری میان-مدت پیدا کردیم. بنابراین، در حالی که شواهدی مبنی بر اثربخشی پیلاتس برای کمردرد وجود دارد، شواهد قطعی مبنی بر برتری آن نسبت به دیگر اشکال ورزش وجود ندارد. تصمیم به استفاده از پیلاتس برای کمردرد ممکن است بر اساس ترجیحات بیمار یا ارائه‌دهنده مراقبت و توجه به هزینه‌ها باشد.
کمردرد غیر-اختصاصی یک مشکل عمده سلامت در سراسر جهان است. مداخلات مبتنی بر ورزش شایع‌ترین درمان برای بیماران مبتلا به این بیماری بوده است. طی چند سال گذشته، روش پیلاتس (Pilates) یکی از محبوب‌ترین برنامه‌های ورزشی مورد استفاده در عملکرد بالینی بوده است.
تعیین تاثیرات روش پیلاتس برای بیماران مبتلا به کمردرد غیر-اختصاصی حاد، تحت-حاد یا مزمن.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ PEDro و SPORTDiscus را از زمان آغاز به کار آنها تا مارچ 2014 جست‌وجو کردیم. جست‌وجوی خود را در جون سال 2015 به‌روز کردیم، اما این نتایج هنوز ترکیب نشده‌اند. هم‌چنین، فهرست منابع مقالات واجد شرایط و شش وب‌سایت ثبت کارآزمایی را جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی را از نظر زبان یا تاریخ انتشار مقاله اعمال نکردیم.
فقط کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که اثربخشی مداخله پیلاتس را در بزرگسالان مبتلا به کمردرد غیر-اختصاصی حاد، تحت-حاد یا مزمن بررسی کردند. پیامدهای اولیه در نظر گرفته شده شامل درد، ناتوانی، درک کلی از بهبود و کیفیت زندگی بود.
دو ارزیاب مستقل به ارزیابی خطر سوگیری (bias) مطالعات وارد شده با استفاده از ابزار ارزیابی «خطر سوگیری» توصیه شده توسط مرکز همکاری‌های کاکرین (Cochrane Collaboration) پرداختند. ارتباط بالینی را نیز با نمره دادن به پنج سوال مرتبط با این حوزه به صورت «بله»، «خیر» یا «نامشخص» ارزیابی کردیم. کیفیت کلی شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کرده و برای اندازه تاثیرگذاری از سه سطح استفاده کردیم: کوچک (تفاوت میانگین (MD) < %10 در یک مقیاس)، متوسط (MD از 10% تا 20% در یک مقیاس) یا بزرگ (MD > %20 در یک مقیاس). زمانی که از مقیاس‌های مختلفی برای معیارهای پیامد استفاده شد، آنها را به مقیاس شایع 0 تا 100 تبدیل کردیم.
این جست‌وجو 126 کارآزمایی را بازیابی کرد؛ 10 مورد با معیارهای ورود مطابقت داشتند و آنها را وارد این مرور کردیم (حجم نمونه در کل 510 شرکت‌کننده). هفت مطالعه با خطر پائین سوگیری (bias) و سه مطالعه با خطر بالای سوگیری (bias) در نظر گرفته شدند.
در مجموع شش کارآزمایی، پیلاتس را با مداخله حداقلی (minimal intervention) مقایسه کردند. شواهدی با کیفیت پائین وجود دارد که پیلاتس درد را در مقایسه با مداخله حداقلی، با اندازه تاثیرگذاری متوسط در پیگیری کوتاه-مدت (کمتر از سه ماه پس از تصادفی‌سازی) کاهش می‌دهد (MD: -14.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 18.91- تا 9.19-). در پیگیری میان-مدت (حداقل سه ماه اما کمتر از 12 ماه پس از تصادفی‌سازی)، دو کارآزمایی شواهدی را با کیفیت متوسط ارائه کردند که پیلاتس درد را در مقایسه با مداخله حداقلی کاهش می‌دهد، با اندازه تاثیرگذاری متوسط (MD: -10.54؛ 95% CI؛ 18.46- تا 2.62-). بر اساس نتایج پنج کارآزمایی، شواهدی با کیفیت پائین وجود دارد که پیلاتس ناتوانی را در مقایسه با مداخله حداقلی، با اندازه تاثیرگذاری کوچک در پیگیری کوتاه-مدت، بهبود می‌بخشد (MD: -7.95؛ 95% CI؛ 13.23- تا 2.67-)، و شواهد با کیفیت متوسط حاکی از تاثیر میان-مدت با اندازه تاثیرگذاری متوسط است (MD: -11.17؛ 95% CI؛ 18.41- تا 3.92-). بر اساس نتایج یک کارآزمایی و شواهدی با کیفیت پائین، تاثیر کوتاه-مدت قابل‌توجهی با اندازه تاثیرگذاری کوچک برای عملکرد (MD: 1.10؛ 95% CI؛ 0.23 تا 1.97) و درک کلی از بهبودی (MD: 1.50؛ 95% CI؛ 0.70 تا 2.30) گزارش شد، اما نه در پیگیری میان-مدت برای هر پیامد.
چهار کارآزمایی پیلاتس را با دیگر ورزش‌ها مقایسه کردند. به دلیل سطح بالای ناهمگونی، نتایج را برای پیامد درد به صورت یک سنتز نقل قول (narrative) ارائه کردیم. در پیگیری کوتاه-مدت، بر اساس شواهدی با کیفیت پائین، دو کارآزمایی تاثیر قابل‌توجهی را به نفع پیلاتس نشان دادند و یک کارآزمایی تفاوت معنی‌داری را پیدا نکرد. در پیگیری میان-مدت، بر اساس شواهدی با کیفیت پائین، یک کارآزمایی تاثیر قابل‌توجهی را به نفع پیلاتس گزارش داد و یک کارآزمایی تفاوت غیر-معنی‌داری را برای این مقایسه گزارش کرد. بر اساس دو مطالعه برای هر مقایسه، برای ناتوانی، شواهدی با کیفیت متوسط نشان می‌دهند که تفاوت معنی‌داری بین پیلاتس و دیگر ورزش‌ها در کوتاه-مدت (MD: -3.29؛ 95% CI؛ 6.82- تا 0.24) یا میان-مدت (MD: -0.91؛ 95% CI؛ 5.02- تا 3.20) وجود ندارد. بر اساس شواهدی با کیفیت پائین و یک کارآزمایی، تفاوت معنی‌داری از لحاظ عملکرد بین پیلاتس و دیگر ورزش‌ها در پیگیری کوتاه-مدت وجود نداشت (MD: 0.10؛ 95% CI؛ 2.44- تا 2.64)، اما تاثیر قابل‌توجهی به نفع دیگر ورزش‌ها از لحاظ عملکرد میان-مدت، با اندازه تاثیرگذاری کوچک، وجود داشت (MD: -3.60؛ 95% CI؛ 7.00- تا 0.20-). درک کلی از بهبود در این مقایسه ارزیابی نشد و هیچ یک از کارآزمایی‌ها شامل پیامدهای کیفیت زندگی نبودند. دو کارآزمایی عوارض جانبی را در این مرور بررسی کردند، یک مورد هیچ عارضه جانبی را پیدا نکرد و دیگری رویدادهای جزئی را گزارش کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.