پیشینه
آنوریسم عبارت است از گشاد شدن یا بزرگ شدن موضعی شریان که ممکن است در نهایت منجر به پارگی آن شده و کشنده باشد. آئورت شکمی، شریانی است که اغلب در فرآیند بزرگ شدن درگیر است. در آنوریسم‌های التهابی آئورت شکمی، بزرگ شدن آئورت با التهاب اطراف آئورت همراه با ضخیم شدن بافت‌های مجاور و گیر افتادن احتمالی اندام‌های مجاور، عمدتا حالب (لوله‌هایی که کلیه‌ها را تخلیه می‌کنند) یا روده‌ها همراه است، بنابراین به‌طور بالقوه باعث بروز مشکلات کلیوی یا روده‌ای می‌شود. هدف از درمان آنوریسم، پیشگیری از پارگی آن است. این هدف می‌تواند با یک ترمیم باز، که شامل انجام جراحی برای باز کردن شکم و جایگزینی آنوریسم با یک پیوند مصنوعی (لوله) است، یا با یک ترمیم اندوواسکولار، که یک گرافت استنت مصنوعی را، از طریق عروق خونی کشاله ران، داخل آنوریسم قرار می‌دهد، انجام شود. در آنوریسم التهابی، التهاب و درگیری حالب‌ها یا روده‌ها ترمیم باز را دشوارتر می‌کند. با این حال، ترمیم اندوواسکولار ممکن است به خوبی دوام نیاورد و التهاب را تا حد زیادی تسکین ندهد یا حتی آن را بدتر کند. در حال حاضر مشخص نیست که ترمیم باز یا ترمیم اندوواسکولار بهترین درمان برای آنوریسم التهابی آئورت است یا خیر.
نتایج کلیدی
به دنبال شواهدی برای مقایسه مستقیم درمان‌ها در ترمیم آنوریسم آئورت التهابی گشتیم. مرور حاضر هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (مطالعات بالینی که در آنها افراد به‌طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمانی قرار می‌گیرند؛ یکی از آنها گروه کنترل است)، کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (مطالعات بالینی که در آنها افراد به‌طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمانی قرار نمی‌گیرند؛ یکی از آنها گروه کنترل است؛ به عنوان مثال بر اساس تاریخ تولد) و کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده (یک کارآزمایی بالینی که دارای گروه کنترل است اما لزوما تصادفی‌سازی شده نیست) را برای تعیین برتری یک درمان بر دیگری نیافت. انجام مطالعات بیشتر برای کمک به جراحان در انتخاب بهترین درمان برای آنوریسم‌های التهابی آئورت شکمی مورد نیاز است.
هیچ RCT منتشرشده، شبه-RCT یا کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده‌ای را پیدا نکردیم که ترمیم باز و ترمیم اندوواسکولار انتخابی را برای IAAA، ارزیابی مورتالیتی زودهنگام (30 روزه)، میان‌مدت (تا یک سال پیگیری) و طولانی‌مدت (بیش از یک سال) سال پیگیری) یا نرخ عوارض را بررسی کرده باشد. انجام مطالعاتی با کیفیت بالا برای ارزیابی بهترین درمان در ترمیم آنوریسم التهابی شکمی مورد نیاز است.
آنوریسم التهابی آئورت شکمی (inflammatory abdominal aortic aneurysm; IAAA) یک وضعیت نادر اما بالقوه تهدید کننده زندگی است که با ضخیم شدن قابل توجه دیواره آئورت، فیبروز اطراف آنوریسم و خلف صفاق، و چسبندگی متراکم اندام‌های شکمی مجاور مشخص می‌شود. پاتوژنز IAAA به صورت یک معما باقی مانده است. هدف اصلی درمان تهاجمی یا جراحی AAAها، پیشگیری یا اصلاح پارگی آئورت است. پیشگیری یا درمان پارگی AAA با ترمیم باز یا اندوواسکولار (open or endovascular repair) توسط مطالعات متعدد منتشرشده در متون علمی اثبات شده است. درمان IAAA در مقایسه با AAA آترواسکلروتیک مرسوم، چالش متفاوتی را برای جراحان ایجاد می‌کند، زیرا احتمال ایجاد آسیب‌های ایاتروژنیک در ترمیم باز یا، به عنوان جایگزین، افزایش بالقوه پاسخ التهابی به کاشت اندوپروتز (endoprosthesis implantation) وجود دارد.
ارزیابی تاثیرات ترمیم اندوواسکولار انتخابی در مقابل ترمیم باز در مدیریت درمانی آنوریسم‌های التهابی آئورت شکمی.
هماهنگ‌کننده جست‌وجوی کارآزمایی‌های گروه بیماری‌های عروق محیطی در کاکرین (TSC)، پایگاه ثبت تخصصی (اپریل 2015) و پایگاه ثبت مطالعات کاکرین (Cochrane Register of Studies; CRS) (2015، شماره 3) را جست‌وجو کرد. TSC، بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی را برای یافتن جزئیات بیشتر از مطالعات در حال انجام و منتشرنشده جست‌وجو کرد.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) منتشرشده و منتشر نشده، شبه-RCTها و کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده را جست‌وجو کردیم که نتایج ترمیم اندوواسکولار انتخابی یا باز IAAAs را بدون محدودیت زبانی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود بالقوه در مرور ارزیابی کردند. ما اینطور برنامه‌ریزی کردیم که برای گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها مطابق با دستورالعمل کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلات عمل کنیم.
هیچ مطالعه‌ای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.