این مرور شامل 71 مطالعه است که کلرپرومازین را با اولانزاپین (olanzapine)، ریسپریدون (risperidone) یا کوئتیاپین (quetiapine) مقایسه کردند. هیچ یک از کارآزمایی‌های وارد شده، داده‌ای را در مورد هزینه‌های اقتصادی گزارش نکردند.

1. کلرپرومازین در برابر اولانزاپین

در کوتاه‌‌مدت، به نظر می‌رسید که پاسخ بالینی به درمان (بر اساس تعریف ارائه شده در هر مطالعه) در افرادی که اولانزاپین دریافت کردند، به‌طور قابل‌توجهی بیشتر بود (3 RCT؛ N = 204؛ RR: 2.34؛ 95% CI؛ 1.37 تا 3.99، شواهد با کیفیت پائین ). هیچ تفاوتی میان داروها از نظر عود (1 RCT؛ N = 70؛ RR: 1.5؛ 95% CI؛ 0.46 تا 4.86، شواهد با کیفیت بسیار پائین )، هم‌چنین از نظر میانگین نمره نقطه پایانی (endpoint) با استفاده از مقیاس رتبه‌بندی روانپزشکی خلاصه (Brief Psychiatric Rating Scale; BPRS) برای وضعیت روانی (4 RCT؛ N = 245؛ MD: 3.21؛ 95% CI؛ 0.62- تا 7.05، شواهد با کیفیت بسیار پائین ) وجود نداشت. میان افرادی که کلرپرومازین دریافت کردند، وقوع نشانه‌های اکستراپیرامیدال (extrapyramidal) به‌طور قابل‌توجهی بیشتر گزارش شد (2 RCT؛ N = 298؛ RR: 34.47؛ 95% CI؛ 4.79 تا 248.30، شواهد با کیفیت بسیار پائین ). برای افرادی که اولانزاپین دریافت کردند، رتبه‌بندی کیفیت زندگی با استفاده از مصاحبه کیفیت کلی زندگی (general quality of life interview; GQOLI) - زیر مقیاس سلامت جسمانی، مطلوب‌تر بود (1 RCT؛ N = 61؛ MD: -10.10؛ 95% CI؛ 13.93- تا 6.27-، شواهد با کیفیت بسیار پائین ). هیچ تفاوتی میان گروه‌ها از لحاظ افرادی که مطالعه را زودتر ترک کردند، وجود نداشت (3 RCT؛ N = 139؛ RR: 1.69؛ 95% CI؛ 0.45 تا 6.40، شواهد با کیفیت بسیار پائین ).

2. کلرپرومازین در برابر ریسپریدون

در کوتاه‌‌مدت، به نظر می‌رسید که تفاوتی در پاسخ بالینی به درمان (بر اساس تعریف ارائه شده در هر مطالعه) میان کلرپرومازین یا ریسپریدون وجود نداشت (7 RCT؛ N = 475؛ RR: 0.84؛ 95% CI؛ 0.53 تا 1.34، شواهد با کیفیت پائین )، از نظر میانگین نمره نقطه پایانی با استفاده از BPRS برای وضعیت ذهنی (4 RCT؛ N = 247؛ MD: 0.90؛ 95% CI؛ 3.49- تا 5.28، شواهد با کیفیت بسیار پائین )، یا هر گونه عوارض جانبی اکستراپیرامیدال مشاهده شده (3 RCT؛ N = 235؛ RR: 1.7؛ 95% CI؛ 0.85 تا 3.40، شواهد با کیفیت بسیار پائین ) نیز تفاوتی را پیدا نکردیم. رتبه‌بندی کیفیت زندگی با استفاده از مقیاس QOL برای افرادی که ریسپریدون دریافت کردند، مطلوب‌تر بود (1 RCT؛ N = 100؛ MD: -14.2؛ 95% CI؛ 20.50- تا 7.90-، شواهد با کیفیت بسیار پائین ). هیچ تفاوتی میان گروه‌ها از لحاظ افرادی که مطالعه را زودتر ترک کردند، وجود نداشت (یک RCT؛ N = 41؛ RR: 0.21؛ 95% CI؛ 0.01 تا 4.11، شواهد با کیفیت بسیار پائین ).

3. کلرپرومازین در برابر کوئتیاپین

در کوتاه‌مدت، به نظر می‌رسید که تفاوتی در پاسخ بالینی به درمان (بر اساس تعریف ارائه شده در هر مطالعه) میان کلرپرومازین یا کوئتیاپین (28 RCT؛ N = 3241؛ RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.06، شواهد با کیفیت متوسط )، هم‌چنین در میانگین نمره نقطه پایانی با استفاده از BPRS برای وضعیت ذهنی (6 RCT؛ N = 548؛ MD: -0.18؛ 95% CI؛ 1.23- تا 0.88 ، شواهد با کیفیت بسیار پائین ) وجود نداشت. رتبه‌بندی کیفیت زندگی با استفاده از مقیاس GQOL1-74 برای افرادی که کوئتیاپین دریافت کردند، به میزان چشمگیری مطلوب‌تر بود (1 RCT؛ N = 59؛ MD: -6.49؛ 95% CI؛ 11.30- تا 1.68-، شواهد با کیفیت بسیار پائین ). تعداد بیشتری از افرادی که کلرپرومازین دریافت کردند، دچار عوارض جانبی اکستراپیرامیدال شدند (8 RCT؛ N = 644؛ RR: 8.03؛ 95% CI؛ 4.78 تا 13.51، شواهد با کیفیت پائین ). در کوتاه‌‌مدت، هیچ تفاوتی میان گروه‌ها از لحاظ افرادی که مطالعه را زودتر ترک کردند، وجود نداشت (12 RCT؛ N = 1223؛ RR: 1.04؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.41، شواهد با کیفیت متوسط ).