پیشینه
اسکولیوز (scoliosis) وضعیتی است که در آن ستون فقرات به صورت سه‌بعدی خمیده می‌شود (به نظر می‌رسد که ستون فقرات از پشت به شکل «s» یا «c» است). این وضعیت اغلب ایدیوپاتیک یا با علت ناشناخته است. شایع‌ترین نوع اسکولیوز، یعنی اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (adolescent idiopathic scoliosis; AIS)، حدود 10 سالگی یا بیشتر کشف می‌شود، و به عنوان یک منحنی با حداقل 10 درجه (معروف به زاویه Cobb، که در عکس ساده اندازه‌گیری می‌شود) تعریف می‌شود.
افراد مبتلا به AIS معمولا هیچ نشانه‌ای ندارند، با این حال، تغییر شکل سطحی ناشی از آن اغلب بر نوجوانان تاثیر منفی می‌گذارد. علاوه بر این، افزایش انحنای ستون فقرات می‌تواند خطراتی برای سلامت در بزرگسالی ایجاد کند. انواع مختلف درمان، از جمله فیزیوتراپی، بستن بریس (brace) و جراحی، بسته به بزرگی انحنا و ناحیه آسیب‌دیده، تعادل تنه، سلامت عمومی، سطح عملکرد و رضایت، و تمایل بیمار و والدین به درمان، توصیه می‌شوند.
انجام جراحی معمولا در انحناهای بیش از 40 تا 50 درجه برای توقف پیشرفت انحنا توصیه می‌شود. نتایج کوتاه‌مدت درمان جراحی عبارتند از بهبودی در معیارهای پیامد مربوط به تصویر بیمار از خود، برخی جنبه‌های عملکردی، و درد. با این حال، پیگیری بلندمدت ساختاریافته مورد نیاز برای نتیجه‌گیری معنادار وجود ندارد. مقالات اخیر عوارض طولانی‌مدت جراحی را برجسته می‌کنند، در حالی که مقالات دیگر فرض می‌کنند که میزان عوارض میان‌مدت و طولانی‌مدت پس از جراحی اسکولیوز مدرن در مقایسه با تکنیک‌های قدیمی، اندک است.
ویژگی‌‌های مطالعه
متون علمی را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و مطالعات تصادفی‌سازی نشده آینده‌نگر با یک گروه کنترل که تاثیرات درمان‌های جراحی و غیرجراحی را برای نوجوانان مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک بررسی کردند، جست‌وجو کردیم. شواهد تا آگوست 2014 به‌روز است.
نتایج کلیدی
ما هیچ شواهدی را برای بررسی اثربخشی مداخلات جراحی در مقایسه با مداخلات غیرجراحی در درمان افراد مبتلا به AIS شناسایی نکردیم. در نتیجه، ما نمی‌توانیم در مورد فواید یا مضرات این درمان‌ها نتیجه‌گیری کنیم.
ما نمی‌توانیم هیچ‌گونه نتیجه‌گیری داشته باشیم.
اسکولیوز ایدیوپاتیک نوجوانان (adolescent idiopathic scoliosis; AIS) یک تغییر شکل سه‌بعدی در ستون فقرات است. در حالی که AIS می‌تواند در طول رشد کودک پیشرفت کند و باعث تغییر شکل سطحی شود، معمولا علامت‌دار نیست. با این حال، اگر انحنای قسمت انتهایی ستون فقرات از یک حد آستانه (threshold) بحرانی خاص فراتر رود، خطر بروز مشکلات سلامت و پیشرفت منحنی افزایش می‌یابد. مداخلات برای پیشگیری از پیشرفت AIS شامل تمرینات مخصوص اسکولیوز، بستن بریس (brace)، و جراحی است. هدف اصلی همه انواع مداخلات، اصلاح ناهنجاری و پیشگیری از بدتر شدن بیشتر منحنی و بازگرداندن عدم تقارن و تعادل تنه است، در حالی که با به حداقل رساندن عوارض و درد، امکان بازگشت به عملکرد کامل فراهم شود. جراحی معمولا برای انحناهای بیش از 40 تا 50 درجه توصیه می‌شود تا پیشرفت انحنا را متوقف کند و تعادل تنه و زیبایی بهتری حاصل شود. نتایج کوتاه‌مدت درمان جراحی در افراد مبتلا به AIS، توانایی جراحی را برای بهبود معیارهای مختلف پیامد نشان می‌دهد. با این حال، اطلاعات کمی در مورد پیگیری طولانی‌مدت درمان جراحی در افراد مبتلا به AIS وجود دارد.
بررسی تاثیر مداخلات جراحی در مقابل غیرجراحی در افراد مبتلا به AIS که دارای انحنای شدید بیش از 45 درجه هستند، با تمرکز بر تعادل تنه، پیشرفت اسکولیوز، مشکلات زیبایی، کیفیت زندگی، ناتوانی، مسائل روان‌شناختی، کمردرد، و عوارض جانبی، هم در کوتاه‌مدت (چند ماه) و هم در طولانی‌مدت (بیش از 20 سال).
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه مرور کمر (پشت) در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE، چهار بانک اطلاعاتی دیگر و سه پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها را تا آگوست 2014 بدون محدودیت در زبان، جست‌وجو کردیم. همچنین فهرست منابع مقالات مرتبط را بررسی کرده و یک جست‌وجوی دستی گسترده در منابع علمی خاکستری (grey literature) انجام دادیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و کارآزمایی‌های کنترل‌شده آینده‌نگر را جست‌وجو کردیم که جراحی فیوژن (fusion) ستون فقرات را با مداخلات غیرجراحی در افراد مبتلا به AIS با زاویه Cobb بیشتر از 45 درجه مقایسه کردند. ما به تمام انواع مداخلات جراحی ابزاری با فیوژن علاقه‌مند بودیم که هدف آنها اصلاح منحنی و تثبیت ستون فقرات بود.
هیچ RCT یا کارآزمایی کنترل‌شده آینده‌نگری را پیدا نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشند.
ما هیچ شواهدی را مبنی بر مقایسه مداخلات جراحی با غیرجراحی در درمان AIS با انحنای شدید بیش از 45 درجه شناسایی نکردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.