سوال مطالعه مروری
آیا کودکان مبتلا به انسداد محل اتصال یورتر-لگن با جراحی یا بدون آن بهتر می‌شوند؟
پیشینه
برخی از نوزادان و کودکان کمتر از دو سال با استفاده از اولتراسوند مشخص شده که مبتلا به بزرگ‌شدگی لگن کلیه شده‌اند. این ساختار آناتومیکال است که در آن ادرار جمع‌آوری می‌شود پیش از اینکه آن را به مثانه منتقل کند. بزرگ شدن لگن کلیه نگرانی را در اثر انسداد امکان‌پذیر جریان ادرار ایجاد می‌کند، نه برخلاف اینکه یک رودخانه چگونه در برابر یک سد گسترش می‌یابد.
انسداد طولانی‌مدت ادرار برای ماه‌ها و سال‌ها ممکن است به کلیه‌ها آسیب برساند و منجر به مشکلات دیگری مانند عفونتهای مجاری ادراری یا سنگ کلیه شود. جراحی می‌تواند انسداد را در صورت بروز آن برطرف کند، اما هم‌چنین دارای ضعف‌هایی مانند خطرات عوارض است. مشخص نیست که این جراحی‌ها ضروری هستند یا خیر.
نتایج
ما تا 13 جون 2016 به جست‌وجوی مطالعات پرداختیم و دو کارآزمایی را پیدا کردیم که گروهی از نوزادان و کودکان کمتر از دو سال را مقایسه کردند، از جمله 107 کودک که جراحی داشتند یا نداشتند و تا پنج سال پیگیری شدند. بر اساس شواهد با کیفیت بسیار پائین، ما دریافتیم که عملکرد کوتاه-مدت کلیه (پس از شش و 12 ماه) در دو گروه مشابه بود. شواهد با کیفیت بسیار پائین نیز نشان داد که پس از جراحی، لگن کلیه کوچک‌تر بود و به نظر می‌رسید که جریان ادرار از کلیه به داخل حالب بهتر انجام می‌شد. با این حال، با توجه به روش‌ها و اندازه مطالعات، در مورد این نتایج بسیار نامطمئن هستیم. شواهد کافی برای تعیین اینکه یک گروه از شرکت‌کنندگان در طولانی‌مدت بهتر بودند، کم‌ترین عوارض یا کیفیت زندگی بهتر داشتند، وجود نداشت.
ما شواهد محدودی را برای ارزیابی مزایا و معایب جراحی در مقایسه با گزینه‌های درمان غیر-جراحی برای نوزادان و کودکان کمتر از دو سال مبتلا به UPJO یک‌طرفه پیدا کردیم. اکثریت شرکت‌کنندگان در گروه درمان غیر-جراحی دچار علائم تشدید عملکرد کلیوی نشدند و فقط حدود 20% از آنها تحت مداخله‌های ثانویه جراحی قرار گرفتند و خطر ابتلا به اختلال عملکرد کلیوی در آنها کاهش یافت. دوره پیگیری مطالعه برای بررسی تاثیرات طولانی‌مدت بر شکاف عملکرد کلیه در هر دو گروه درمان، خیلی کوتاه بود. نیاز به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بیشتر با قدرت آماری کافی و دوره پیگیری مناسب برای تعیین درمان بهینه برای نوزادان و کودکان کمتر از دو سال مبتلا به UPJO یک‌طرفه داریم.
انسداد محل اتصال یورتر-لگن یک طرفه (ureteric-pelvic junction obstruction; UPJO) شایع‌ترین علت اوروپاتی انسدادی است و ممکن است منجر به اختلال کلیوی و از دست رفتن عملکرد کلیوی شود. روش تشخیصی فعلی با تصویربرداری کلیه نمی‌تواند به طور قابل اعتماد تعیین کند که نوزادان و نوزادان کمتر از دو سال دارای انسداد قابل توجهی هستند و در معرض آسیب دائمی کلیه قرار دارند. بنابراین هیچ توافقی در مورد مدیریت بهینه درمانی UPJO یک‌طرفه وجود ندارد.
ارزیابی تاثیرات گزینه‌های درمانی جراحی در برابر غیر-جراحی برای نوزادان و نوزادان کمتر از دو سال مبتلا به UPJO یک‌طرفه.
ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (شماره 6، 2016),بانک اطلاعاتی MEDLINE/Ovid و EMBASE/Ovid را از ابتدا تا 13 جون 2016 جست‌وجو کردیم. فهرست منابع مطالعات بالقوه مرتبط را بدون هرگونه محدودیت زبانی جست‌وجو کردیم. هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های زیر را به دنبال مطالعات ثبت شده مرتبط جست‌وجو کردیم: www.clinicaltrials.gov/; ISRCTN registry (controlled-trials.com/); www.trialscentral.org/; apps.who.int/trialsearch/; www.drks.de/; and www.anzctr.org.au/trialSearch.aspx
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که به مقایسه مداخلات جراحی در برابر غیر-جراحی برای درمان UPJO یک‌طرفه پرداخته بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن مطالعه و خطر سوگیری (bias) مطالعات وارد شده را بررسی و داده‌ها را استخراج کردند. در مواردی که اختلاف نظر وجود داشت، با نویسنده سوم مرور مشورت کردیم. داده‌های گزارش شده در دو مطالعه وارد شده به ما اجازه متاآنالیز را نداد.
ما فقط دو مطالعه را که در معرض خطر سوگیری (bias) بالایی بودند، واجد شرایط برای ورود به این مرور پیدا کردیم. حجم نمونه کل، شامل هر دو کارآزمایی، کوچک بود (n = 107 کمتر از شش ماه سن از انگلستان و ایالات متحده آمریکا) و همه معیارهای پیامد پیش‌بینی نشده مورد ارزیابی قرار نگرفتند. معیارهای گزارش شده فقط در پیگیری کوتاه-مدت به دست آمده بودند. میانگین شکاف عملکرد کلیوی بین گروه جراحی و غیر-جراحی در شش ماه یا یک سال (شواهد با کیفیت بسیار پائین) تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. گروه جراحی به‌طور قابل توجهی الگوی درناژ انسدادی کمتر و دیلاتاسیون دستگاه ادراری کمتری را نسبت به گروه غیر-جراحی (شواهد با کیفیت بسیار پائین) نشان داد. انتقال از گروه غیر-جراحی به گروه جراحی برای حدود یک نفر از هر پنج شرکت‌کننده گزارش شد. عملکرد کلیوی تقسیم شده بعد از مداخلات ثانویه جراحی با نتایج متغیر گزارش شده، اما بیشتر شرکت‌کنندگان به مقادیر پیش از بدتر شدن بازگشته‌اند. این مطالعات، داده‌های ناکافی در مورد معیارهای پیامد زیر ارائه کردند یا داده‌ای ارائه نکردند: عوارض پس از جراحی، نشانه‌های بالینی مرتبط با UPJO، هزینه‌های مداخلات، مواجهه با رادیاسیون، کیفیت زندگی و عوارض جانبی.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.