این خلاصه از یک مرور کاکرین آنچه را که از تحقیقات در مورد اثربخشی و بی‌خطری (safety) جراحی برای درمان گیرافتادگی مفصل ران (که گیرافتادگی فمور-استابولوم (femoroacetabular impingement) نیز نامیده می‌شود) می‌دانیم، ارائه می‌دهد. جست‌وجوی مطالعات مرتبط در 19 نوامبر 2013 انجام شد. مرور نتایج حاصل از این جست‌وجو موارد زیر را نشان داد.
1. هیچ مطالعه تحقیقاتی با کیفیت بالا برای تعیین دقیق مزیت و بی‌خطری جراحی در درمان گیرافتادگی فمور-استابولوم تکمیل نشده است.
2. چهار مطالعه تحقیقاتی در حال انجام ممکن است به تعیین مزیت و بی‌خطری جراحی گیرافتادگی فمور-استابولوم پس از تکمیل آنها کمک کنند.
تمام مطالعات تحقیقاتی در حال انجام، بیماران بزرگسال مبتلا به گیرافتادگی فمور-استابولوم را وارد می‌کنند. سه مورد از این مطالعات، آرتروسکوپی مفصل ران را با مراقبت‌های غیرجراحی مقایسه می‌کنند. مطالعه چهارم، مقایسه آرتروسکوپی مفصل ران با روش آرتروسکوپی ساختگی مفصل ران است.
گیرافتادگی فمور-استابولوم چیست و جراحی چیست؟
گیرافتادگی استخوان فمور-استابولوم، یا گیرافتادگی مفصل ران، به دلیل ناهنجاری‌های ظریف در شکل مفصل ران رخ می‌دهد. ناهنجاری‌های شکل مفصل ران می‌تواند باعث آسیب به بافت‌های نرم اطراف مفصل ران از جمله غضروف (روی سطوح مفصل) شود، که به مفصل اجازه می‌دهد آزادانه حرکت کند. گیرافتادگی استخوان فمور-استابولوم می‌تواند باعث درد شده و عملکرد مفصل ران را محدود کند. جراحی گیرافتادگی فمور-استابولوم می‌تواند به صورت آرتروسکوپی (سوراخ کلید) یا جراحی باز انجام شود. هدف از جراحی، اصلاح ناهنجاری‌های شکل مفصل ران و ترمیم بافت‌های نرم آسیب‌دیده و
غضروف است.
بهترین تخمین از آنچه برای افراد مبتلا به گیرافتادگی فمور-استابولوم تحت جراحی می‌افتد
تا زمانی که مطالعات تحقیقاتی با کیفیت بالا برای مرور در دسترس نباشند، نمی‌توان تخمینی ارائه داد از اینکه جراحی به افراد مبتلا به گیرافتادگی فمور-استابولوم کمک می‌کند یا خیر.
شواهدی با کیفیت بالا برای بررسی اثربخشی جراحی در درمان گیرافتادگی فمور-استابولوم وجود ندارد. چهار مطالعه در حال انجام وجود دارند، که ممکن است شواهدی را برای مزیت و بی‌خطری این نوع جراحی در آینده ارائه دهند.
در مواردی که مداخلات غیرجراحی برای درمان گیرافتادگی فمور-استابولوم (femoroacetabular impingement) شکست می‌خورد، گاهی انجام جراحی توصیه می‌شود.
تعیین فواید و بی‌خطری (safety) جراحی برای گیرافتادگی فمور-استابولوم.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) (2013، شماره 11)؛ MEDLINE (Ovid) (1946 تا 19 نوامبر 2013)؛ و EMBASE (Ovid) (1980 تا 19 نوامبر 2013) را برای یافتن مطالعات، بدون محدودیت در زبان، جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی شده برای ارزیابی مداخله جراحی در مقایسه با درمان دارونما (placebo)، درمان غیرجراحی یا عدم درمان در بزرگسالان مبتلا به گیرافتادگی فمور-استابولوم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌ها را برای ورود انتخاب کرده، خطر سوگیری (bias) را بررسی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند.
هیچ مطالعه‌ای به دست نیامد که معیارهای ورود را داشته باشد، و 11 مطالعه که پس از مرور دقیق حذف شدند. چهار مطالعه در حال انجام شناسایی شدند که ممکن است پس از تکمیل، معیارهای ورود را داشته باشند؛ نتایج حاصل از این مطالعات در حال انجام ممکن است ظرف پنج سال آینده در دسترس قرار گیرند. سه مورد از چهار مطالعه در حال انجام، آرتروسکوپی مفصل ران را با مراقبت‌های غیرجراحی مقایسه می‌کنند. مطالعه چهارم، مقایسه آرتروسکوپی مفصل ران با روش آرتروسکوپی ساختگی مفصل ران است. همه مطالعات در حال انجام، حداقل یکی از
معیارهای پیامد بالینی مورد نظر را برای ارزیابی مزیت و بی‌خطری مداخله ثبت می‌کنند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.