نوزادانی که خیلی زود به دنیا می‌آیند (تولد نارس) در معرض خطر بالای پیامدهای ضعیف بوده، و هر چه زودتر به دنیا بیایند، این خطر بیشتر خواهد بود. احتمال مرگ نوزادان نارس یا ابتلای آنها به ناتوانی‌های جدی در دوران کودکی، از جمله فلج مغزی و دیگر شرایط مشابه، بیشتر است. زنانی که خیلی زود زایمان می‌کنند (پیش از 34 هفته) و انقباضات آنها با داروهای داخل وریدی متوقف می‌شوند، در معرض خطر بالای عود به زایمان زودهنگام قرار دارند. تربوتالین (terbutaline) دارویی است که می‌تواند رحم را شل کرده و احتمالا انقباضات را متوقف کند. با این حال، به نظر نمی‌رسد که مصرف آن به صورت خوراکی از بازگشت انقباضات پیشگیری کند. گزینه دیگر، استفاده از یک پمپ کوچک قابل حمل است که دوز مداوم و پیوسته (continuous) تربوتالین را زیر پوست تزریق می‌کند. مزیت این روش، استفاده از دوز روزانه کمتر با شروع اثر سریع‌تر و تحمل‌پذیری خوب است زیرا عوارض جانبی کمتری نسبت به مصرف خوراکی دارد. ما چهار مطالعه را شامل 234 زن پیدا کردیم که در زایمان زودهنگام بوده و انقباضات آنها متوقف شد. ما هیچ شواهدی را پیدا نکردیم مبنی بر اینکه درمان نگهدارنده با تربوتالین مزیتی نسبت به پمپ دارونما (placebo) سالین یا درمان نگهدارنده با تربوتالین خوراکی در کاهش پیامدهای نامطلوب نوزادی از طریق طولانی‌کردن دوره بارداری بین زنان مبتلا به زایمان زودهنگام متوقف‌شده دارد. این مرور نشان داد که کارآزمایی‌های بزرگ کافی برای نشان دادن بی‌خطری یا موثر بودن درمان نگهدارنده با پمپ تربوتالین وجود ندارد.
ما هیچ شواهدی را پیدا نکردیم که درمان نگهدارنده با پمپ تربوتالین پیامدهای نامطلوب نوزادی را کاهش داد. با توجه به فقدان شواهد مربوط به مزیت مداخله، هزینه‌های قابل توجه آن و فقدان اطلاعات در مورد بی‌خطری (safety) درمان، استفاده از آن در مدیریت زایمان زودهنگام متوقف‌شده، پشتیبانی نمی‌شود. استفاده از این مداخله در آینده فقط باید در چارچوب کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل‌شده با روش انجام خوب و دارای قدرت آماری کافی باشد.
پس از مهار موفقیت‌آمیز موارد زایمان زودهنگام، زنان در معرض خطر بالای عود زایمان زودهنگام قرار دارند. درمان نگهدارنده با پمپ تربوتالین (terbutaline pump) برای کاهش پیامدهای نامطلوب نوزادی استفاده شده است. این مرور، جایگزین مرور قبلی کاکرین است که در سال 2002 منتشر شد، و دیگر توسط تیم نویسندگان آن به‌روز نمی‌شود.
تعیین اثربخشی درمان نگهدارنده با پمپ تربوتالین پس از تهدید به وقوع زایمان زودهنگام در کاهش پیامدهای نامطلوب نوزادی.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 ژانویه 2014) و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که درمان با پمپ تربوتالین را با درمان جایگزین، دارونما (placebo)، یا عدم درمان پس از توقف خطر تهدید به زایمان زودهنگام مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، مطالعات را از نظر معیارهای ورود ارزیابی کرده و سپس داده‌های واجد شرایط را برای ورود در سنتزهای کیفی (qualitative) و کمّی (quantitative) (متاآنالیز)، استخراج کردند.
چهار مطالعه را با مجموع 234 زن تصادفی‌سازی شده وارد کردیم. کیفیت کلی روش‌شناسی (methodology) مطالعات واردشده متفاوت بود؛ دو مطالعه اطلاعات بسیار کمی را در مورد روش‌های انجام مطالعه ارائه کردند، در یک مطالعه ریزش نمونه (attrition) در سطح بالا و در سه مطالعه خطر سوگیری عملکرد (performance bias) بالا بود. ما هیچ شواهد محکمی را پیدا نکردیم که نشان دهد درمان نگهدارنده با تربوتالین مزیتی نسبت به دارونمای سالین یا درمان نگهدارنده با تربوتالین خوراکی در کاهش پیامدهای نامطلوب نوزادی از طریق طولانی کردن دوره بارداری بین زنان مبتلا به زایمان زودهنگام متوقف‌شده دارد. تفاوت میانگین (MD) برای سن بارداری هنگام تولد 0.14- هفته (95% فاصله اطمینان (CI): 1.66- تا 1.38) برای درمان با پمپ تربوتالین در مقایسه با پمپ دارونمای سالین برای دو کارآزمایی ترکیب‌شده بود. یک کارآزمایی، خطر نسبی (RR) برابر با 1.17 (95% CI؛ 0.79 تا 1.73) را برای زایمان زودهنگام (کمتر از 37 هفته تکمیل شده) و RR معادل 0.97 (95% CI؛ 0.51 تا 1.84) را برای زایمان بسیار زودهنگام (کمتر از 34 هفته تکمیل شده) برای پمپ تربوتالین در مقایسه با پمپ دارونمای سالین گزارش کرد. ما هیچ شواهد را نیافتیم مبنی بر اینکه درمان با پمپ تربوتالین در مقایسه با دارونما با کاهش معنی‌دار از نظر آماری در بروز سندرم زجر تنفسی نوزاد، یا بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مرتبط است. ما هیچ شواهدی را مبنی بر افزایش نرخ ادامه درمان، یا کاهش میزان عوارض نوزادان یا بستری مجدد مادر در بیمارستان برای درمان با پمپ تربوتالین در مقایسه با تربوتالین خوراکی پیدا نکردیم. یک مطالعه نشان داد که درمان با پمپ منجر به افزایش قابل توجه هزینه هفتگی درمان به ازای هر زن، 580 دلار در مقابل 12.50 دلار (P < 0.01) شد. هیچ داده‌ای در مورد پیامدهای طولانی‌مدت نوزاد گزارش نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.