پیشینه
توان‌بخشی قلبی (cardiac rehabilitation; CR) که شامل تمرینات ورزشی است به عنوان درمانی برای افراد پس از انجام جراحی دریچه قلب (heart valve surgery) توصیه شده است. با این حال، قدرت این شواهد نامطمئن است. هدف این مرور به‌روز شده، ارزیابی مزایا و مضرات CR ورزش-محور برای بزرگسالانی است که تحت جراحی یا ترمیم دریچه قلب قرار داشتند. همه انواع جراحی دریچه قلب گنجانده شدند.
ویژگی‌های کارآزمایی
برای یافتن مطالعاتی به جست‌وجو پرداختیم که تاثیرات CR ورزش-محور را در مقایسه با عدم انجام ورزش («کنترل») پس از انجام جراحی دریچه قلب در بزرگسالان (18 سال یا بالاتر) مبتلا به بیماری دریچه قلب (به هر علتی) بررسی کردند. شواهد تا 10 ژانویه 2020 به‌روز است.
نتایج کلیدی
شش کارآزمایی را با مجموع 364 شرکت‌کننده پیدا کردیم. در این نسخه به‌روز شده، چهار کارآزمایی جدید (216 شرکت‌کننده) را به مواردی اضافه کردیم که در مرور منتشر شده قبلی گنجانده شدند. در مورد تاثیرات CR ورزش-محور در مقایسه با کنترل بر پیامدهای مورتالیتی به هر علتی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، و بستری شدن در بیمارستان به هر علتی نامطمئن هستیم.
کیفیت شواهد
نتایج این مرور باید با احتیاط تفسیر شوند زیرا برخی نگرانی‌ها در مورد خطر سوگیری (bias) (احتمال خطای سیستماتیک) در پنج مورد از شش کارآزمایی وجود دارند. فقط یک کارآزمایی در معرض خطر پائین سوگیری بود. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده بیشتر و با کیفیت بالا برای ارزیابی کامل تاثیرات مداخلات CR ورزش-محور مورد نیاز است.
به دلیل کمبود شواهد و کیفیت بسیار پائین شواهد موجود، این مرور به‌روز شده در مورد تاثیر CR ورزش-محور در این جمعیت از نظر مورتالیتی، بستری شدن در بیمارستان و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت نامطمئن است. برای تدوین دستورالعمل‌های بالینی و عملکرد معمول، به شواهدی با کیفیت بالا (خطر پائین سوگیری) در مورد تاثیر CR نیاز است.
تاثیر توان‌بخشی قلبی (cardiac rehabilitation; CR) ورزش-محور پس از انجام جراحی دریچه قلب (heart valve surgery) نامطمئن است. به‌روزرسانی این مرور سیستماتیک و یک متاآنالیز را برای ارزیابی شواهد حاصل از کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده برای استفاده از CR ورزش-محور پس از انجام جراحی دریچه قلب انجام دادیم.
ارزیابی مزایا و مضرات CR ورزش-محور در مقایسه با عدم انجام تمرینات ورزشی در بزرگسالان پس از انجام جراحی یا ترمیم دریچه قلب، شامل پروسیجرهای انجام شده از راه پوست و جراحی. برنامه‌های CR را متشکل از تمرینات ورزشی با یا بدون مداخله دیگر (مانند یک مداخله با یک مولفه روانی-آموزشی) در نظر گرفتیم.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های بالینی کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین؛ MEDLINE (Ovid)؛ Embase (Ovid)؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL; EBSCO)؛ PsycINFO (Ovid)؛ منابع علمی سلامت آمریکای لاتین و کارائیب (LILACS; Bireme)؛ و نمايه‌نامه استنادی مقالات کنفرانس‌های علمی (CPCI-S) در Web of Science (Clarivate Analytics) را در 10 ژانویه 2020 جست‌وجو کردیم. برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام از ClinicalTrails.gov؛ Clinical-trials.com، و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت را در 15 ماه می 2020 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که مداخلات CR ورزش-محور را با عدم انجام تمرینات ورزشی مقایسه کردند. شرکت‌کنندگان کارآزمایی شامل بزرگسالان 18 ساله یا بالاتری بودند که به دلیل بیماری دریچه قلب (به هر دلیلی) تحت جراحی دریچه قلب قرار گرفته و تعویض یا ترمیم دریچه قلب دریافت کردند. هر دو پروسیجر انجام شده از راه پوست و جراحی گنجانده شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کردند. خطر خطاهای سیستماتیک («سوگیری (bias)») را با ارزیابی حوزه‌های خطر با استفاده از ابزار «خطر سوگیری» (RoB2) ارزیابی کردیم. ناهمگونی آماری و بالینی را بررسی کردیم. متاآنالیزها (meta-analyses) را با استفاده از هر دو مدل اثر-ثابت و اثرات-تصادفی اجرا کردیم. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد مربوط به پیامدهای اولیه (مورتالیتی به هر علتی، بستری شدن در بیمارستان به هر علتی، و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت) استفاده کردیم.
شش کارآزمایی را با مجموع 364 شرکت‌کننده وارد کردیم که جراحی دریچه قلب را به صورت باز یا از راه پوست انجام دادند. برای این مرور به‌روز شده، چهار کارآزمایی دیگر (216 شرکت‌کننده) را شناسایی کردیم. یک کارآزمایی به‌طور کلی خطر پائین سوگیری داشت، و پنج کارآزمایی باقی‌مانده را تحت عنوان دارای نگرانی سوگیری طبقه‌بندی کردیم.
طول دوره پیگیری در کارآزمایی‌های وارد شده 3 تا 24 ماه متغیر بود. بر اساس داده‌های طولانی‌ترین پیگیری، در مجموع نُه شرکت‌کننده فوت کردند: 4 مورد در گروه CR در برابر 5 مورد در گروه کنترل (نسبت خطر (relative risk; RR): 0.83؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.26 تا 2.68؛ 2 کارآزمایی، 131 شرکت‌کننده؛ سطح کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود). هیچ یک از کارآزمایی‌ها مورتالیتی قلبی‌عروقی را گزارش نکردند. یک کارآزمایی وقوع یک مورد بستری مرتبط با قلب را در گروه CR گزارش کرد، هیچ موردی در گروه کنترل گزارش نشد (RR: 2.72؛ 95% CI؛ 0.11 تا 65.56؛ 1 کارآزمایی، 122 شرکت‌کننده، سطح کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود). در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت با تکمیل مداخله در گروه CR در مقایسه با گروه کنترل (فرم کوتاه (SF)-12/36 مولفه ذهنی: تفاوت میانگین (MD): 1.28؛ 95% CI؛ 1.60- تا 4.16؛ 2 کارآزمایی، 150 شرکت‌کننده؛ کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود؛ و SF-12/36 مولفه فیزیکی: MD: 2.99؛ 95% CI؛ 5.24- تا 11.21؛ 2 کارآزمایی، 150 شرکت‌کننده؛ کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود) یا در طولانی‌ترین دوره پیگیری (SF-12/36 مولفه ذهنی: MD: -1.45؛ 95% CI؛ 4.70- تا 1.80؛ 2 کارآزمایی، 139 شرکت‌کننده؛ کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود؛ و SF-12/36 مولفه فیزیکی: MD: -0.87؛ 95% CI؛ 3.57- تا 1.83؛ 2 کارآزمایی، 139 شرکت‌کننده؛ کیفیت شواهد بر اساس GRADE بسیار پائین بود)، نامطمئن هستیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.