درد نوروپاتیک دردی است که از اعصاب آسیبدیده، طناب نخاعی، یا مغز ناشی می‌شود. این نوع درد متفاوت از پیام‌های دردی است که از بافت آسیبدیده مجاور اعصاب سالم فرستاده می‌شود (به‌عنوان مثال، زانوی آرتریتی، یا ضرب‌دیده در اثر افتادن یا زخمی‌شده). درد نوروپاتیک با داروهای مختلفی که برای درد ناشی از بافت آسیبدیده مورد استفاده قرار می‌گیرند، درمان می‌شود. داروهایی که گاهی برای درمان افسردگی یا صرع استفاده می‌شوند، می‌توانند در برخی از افراد مبتلا به درد نوروپاتیک بسیار موثر باشند.
مسکّن‌های رایج مانند ایبوپروفن (یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی یا NSAID) معمولا در درمان درد نوروپاتیک موثر در نظر گرفته نمی‌شوند، اما در برخی از نقاط جهان معمولا برای درد نوروپاتیک تجویز می‌شوند.
در ماه می 2015، برای یافتن کارآزمایی‌های بالینی که در آنها از NSAIDهای خوراکی برای درمان درد نوروپاتیک در بزرگسالان استفاده شد، جست‌وجو کردیم. فقط دو مطالعه کوچک را یافتیم که شامل 251 شرکت‌کننده مبتلا به کمردرد مزمن همراه با یک جزء نوروپاتیک بوده، یا درد نوروپاتیک پس از زونا داشتند. از این 251 شرکت‌کننده، 209 نفر در یک مطالعه روی یک داروی آزمایشی بودند که مجوز ندارد و برای استفاده در دسترس نیست.
نتایج کارآزمایی نشان می‌دهد که هیچ تفاوتی بین NSAIDها و دارونما از نظر درد یا عوارض جانبی وجود ندارد (شواهد با کیفیت بسیار پائین). شواهد خوبی وجود ندارد که به ما بگوید NSAIDهای خوراکی برای درمان شرایط درد نوروپاتیک مفید هستند یا خیر.
هیچ شواهدی برای حمایت یا رد استفاده از NSAIDهای خوراکی برای درمان شرایط درد نوروپاتیک وجود نداشت.
داروهای غیر-استروئیدی ضد-التهابی (nonsteroidal anti-inflammatory drugs; NSAIDs) به‌طور گسترده‌ای در مدیریت بالینی درد نوروپاتیک استفاده می‌شوند، گرچه فاقد شواهد کافی در این زمینه هستند. بررسی‌های قبلی نشان دادند که 18% تا 47% از افراد مبتلا گزارش کرده‌اند که از NSAIDها به‌طور خاص برای درد نوروپاتیک خود استفاده می‌کنند، اگرچه احتمالا در بریتانیا (UK) اینطور نیست.
ارزیابی اثر ضد-دردی NSAIDهای خوراکی برای درد مزمن نوروپاتیک در بزرگسالان، در مقایسه با دارونما (placebo) یا مداخله فعال دیگر، و عوارض جانبی مرتبط با استفاده از آن در کارآزمایی‌های بالینی.
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ و EMBASE را از آغاز تا 29 می 2015، همراه با فهرست منابع مقالات و مرورهای بازیابی شده، و رجیستری آنلاین کارآزمایی‌ها را جست‌وجو کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور را با طول دوره دو هفته یا بیشتر وارد کردیم، که NSAID خوراکی را با دارونما یا درمان فعال دیگر در درمان درد نوروپاتیک مزمن مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را جست‌وجو کرده، داده‌های مربوط به اثربخشی و عوارض جانبی را استخراج کرده، و مسائل مربوط به کیفیت مطالعه را ارزیابی کردند. هیچ گونه تجزیهوتحلیل تجمعی را انجام ندادیم.
دو مطالعه را شامل 251 شرکت‌کننده مبتلا به کمردرد مزمن با یک جزء نوروپاتیک یا نورالژی پس از هرپس وارد کردیم؛ 209 نفر از این شرکت‌کنندگان در مطالعه یک NSAID تجربی که در عملکرد بالینی استفاده نمی‌شود شرکت کردند و از 42 نفر باقی‌مانده، فقط 16 نفر مبتلا به درد نوروپاتیک بودند. این مطالعه فقط شواهد ردیف سوم را نشان داد، و کیفیت بسیار پائینی داشت. هیچ نشانه‌ای از کاهش قابل‌توجه درد با NSAIDها به دست نیامد. نرخ عوارض جانبی پائین بود، با رویدادهای ناکافی برای هر آنالیز.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.