در ایالات متحده آمریکا، دستورالعملهای بالینی فعلی تجویز واکسن YF را برای افراد مبتلا به عفونت HIV یا AIDS توصیه نمیکنند؛ با این حال، این توصیهها بیشتر متوجه مسافرانی هستند که به بخشهایی از آمریکای لاتین و آفریقا میروند که در آنجا YF وجود داشته و برای کسانی که گزینه نرفتن را دارند. برای بیماران آلوده به HIV که در این مناطق زندگی میکنند و قرار گرفتن در معرض آن اجتنابناپذیر است، مهم است که خطرات واکسیناسیون را در مقابل خطر ابتلا به YF سنجید. هیچ داروی شناختهشدهای برای YF وجود ندارد، که همین امر اهمیت واکسن را بیشتر نشان میدهد. هدف از این مرور، ارزیابی خطرات و مزایای واکسن YF برای افراد مبتلا به HIV بود. ما سه مطالعه کوهورت را یافتیم که به این سوال پرداختند. یک مطالعه در کودکان، از زمانی پیش از استفاده گسترده موثر از داروهای ضدرتروویروسی، نشان داد که اثربخشی واکسن YF در کودکان مبتلا به HIV بسیار کمتر از کارآیی آن در کودکان بدون HIV بود. دو مطالعه در بزرگسالان نشان دادند که پاسخ سیستم ایمنی به واکسن تب زرد در بیماران مبتلا به HIV، اندکی کمتر بود. در این مطالعات هیچ موردی از عارضه جانبی شدید در بیماران مشاهده نشد. با این حال، از آنجا که تعداد افراد مبتلا به HIV که واکسن YF دریافت کردند، کم بوده، و عوارض جانبی جدی در افراد بدون عفونت HIV غیرمعمول است، در مورد بیخطری (safety) آن مطمئن نیستیم. در صورت نیاز به استفاده از واکسن، باید به افرادی داده شود که بار ویروسی (viral load) آنها کم و تعداد CD4 زیاد است.
واکسیناسیون YF میتواند سطوح محافظتی را از آنتیبادیهای خنثیکننده در بیماران HIV ایجاد کند. ایمنیزایی واکسن YF در بیماران مبتلا به HIV در مقایسه با بیماران آلوده نشده به HIV، کمی کمتر است. هیچ عارضه جانبی جدی ناشی از واکسن YF در شرکتکنندگان آلوده به HIV مشاهده نشد. به نظر میرسد در زمان ایمنسازی، تعداد بالاتر سلولهای CD4 و سطوح پائین HIV RNA در بیماران مبتلا به عفونت HIV، تعیینکنندههای کلیدی برای ایجاد تیترهای محافظ از آنتیبادیهای خنثیکننده باشد. سطح کیفیت شواهد برای تمام پیامدها، پائین تا بسیار پائین بود. واکسن YF ممکن است بهطور بالقوه در بیماران آلوده به HIV بیخطر باشد، اگرچه نتیجهگیریهای ما به دلیل تعداد کم بیماران، محدود هستند. برای اطمینان از حداکثر اثربخشی واکسن YF، باید پس از سرکوب تکثیر HIV برای بیماران مبتلا به HIV تجویز شود.
تب زرد (yellow fever; YF) یک بیماری حاد خونریزیدهنده ویروسی است که در مناطق گرمسیری آفریقا و آمریکای لاتین شیوع بالایی دارد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) تخمین میزند که سالانه 200,000 مورد YF و 30,000 مورد مرگومیر ناشی از آن در سراسر جهان رخ میدهند. درمان YF حمایتی است، اما واکسن ویروس زنده ضعیفشده برای پیشگیری از ابتلا به عفونت موثر است. WHO ایمنسازی را برای همه افراد > 9 ماه که در کشورها یا مناطق در معرض خطر زندگی میکنند، توصیه میکند. با این حال، کمیته مشورتی ایالات متحده در مورد شیوههای ایمنسازی (ACIP) توصیه میکند که واکسن YF در افراد مبتلا به HIV منع مصرف دارد. با توجه به جمعیت زیادی از افراد آلوده به HIV که در مناطق گرمسیری که YF بومی است، زندگی میکنند، واکسن YF ممکن است یک مداخله مهم برای پیشگیری از ابتلا به YF در جمعیتهای دارای نقص سیستم ایمنی باشد.
ارزیابی خطر و مزایای ایمنسازی YF برای افراد آلوده به HIV.
ما از روشهای استاندارد کاکرین برای جستوجو در بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی و خلاصه مقالات کنفرانسها با عبارات جستوجوی مرتبط، بدون محدودیت در زبان نگارش مقاله، استفاده کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده و مطالعات کوهورت روی افراد مبتلا به عفونت HIV که واکسن YF (17DD یا 17D-204) دریافت کردند.
دو نویسنده، خلاصه منابع شناساییشده در جستوجوهای الکترونیکی یا کتابشناختی را بر اساس معیارهای ورود و خروج مطابق با جزئیات در پروتکل، غربالگری کردند. ما 199 منبع را شناسایی کرده و جزئیات 19 مورد را برای بررسی واجد شرایط بودن، ارزیابی کردیم. دادهها با استفاده از یک فرم استانداردشده، خلاصه شدند.
سه مطالعه کوهورت در مرور گنجانده شدند. آنها 484 بیمار مبتلا به عفونت HIV را مورد بررسی قرار دادند که واکسن YF دریافت کردند. بیماران مبتلا به عفونت HIV در مقایسه با بیماران آلوده نشده در سال اول پس از ایمنسازی، غلظت کمتری را از آنتیبادیهای خنثیکننده ایجاد کردند، اگرچه الگوهای کاهش سطح آنتیبادی برای گیرندگان واکسن، بدون در نظر گرفتن عفونت HIV، مشابه بودند. هیچ بیمار مبتلا به عفونت HIV دچار عوارض جانبی جدی ناشی از واکسیناسیون YF نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.