سوال مطالعه مروری
آیا بازتوانی فیزیکی به بهبودی در افراد مبتلا به ضعفی که در عضلات (میوپاتی بیماری بحرانی، CIM) و اعصاب (پلینوروپاتی بیماری بحرانی، CIP) در بخش مراقبتهای ویژه ایجاد میشود، کمک میکند؟
پیشینه
CIM و CIP از عوارض شایع مراقبتهای ویژه هستند. هر دوی این موارد باعث ضعف اندام و ضعف عضلات مورد استفاده برای تنفس میشوند. CIM و CIP باعث بیماری بیشتر افراد، افزایش مرگومیر، و کاهش سرعت بهبودی میشوند. CIP و CIM از دلایل اصلی مشکلات طولانیمدت در تحرک بیماران به حساب میآیند. این مشکلات میتوانند بر «فعالیتهای زندگی روزمره» تاثیر بگذارند - کارهای روزمره مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا خوردن، فعالیتهای اوقات فراغت و مشارکت در زندگی خانوادگی). روند بهبودی بیماران هفتهها یا ماهها طول میکشد. هنگامی که CIM/CIP شدید باشد، ممکن است بهبودی بیمار اندک بوده یا اصلا رخ ندهد.
بازتوانی فیزیکی برای افراد مبتلا به CIM یا CIP ممکن است به بهبودی در فعالیتهای زندگی روزمره کمک کرده و از بروز عوارض پیشگیری کند. بازتوانی فیزیکی شامل انجام تمرینات کششی و تمرین برای افزایش قدرت، و تمرین عملی در لباس پوشیدن، جابهجایی (مثلا از صندلی به تخت)، بلند شدن از وضعیت نشستن به ایستاده، راه رفتن و تعادل است.
ویژگیهای مطالعه
ما یک جستوجوی گسترده را در متون علمی پزشکی برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs) از درمانهای بازتوانی فیزیکی برای CIM یا CIP انجام دادیم.
نتایج کلیدی
هیچ کارآزمایی را با کیفیت بالا پیدا نکردیم که معیارهای سختگیرانه ما را برای گنجاندن در این مرور داشته باشد.
کیفیت شواهد
در حال حاضر هیچ RCTای وجود ندارد که بررسی کرده باشد انجام بازتوانی فیزیکی فعالیتهای روزمره زندگی افراد مبتلا به CIM/CIP را بهبود میبخشد یا خیر. انجام تحقیقاتی با روش انجام خوب برای تعیین تاثیرات بازتوانی در CIM/CIP مورد نیاز است.
شواهد تا جولای 2014 بهروز است.
هیچ RCT یا شبه-RCT منتشرشدهای وجود ندارد که بررسی کند مداخلات بازتوانی فیزیکی منجر به بهبودی در فعالیتهای روزمره زندگی افراد مبتلا به CIP و CIM میشود یا خیر. میبایست RCTهای بزرگ، که امکانپذیر باشند، برای کشف نقش مداخلات بازتوانی فیزیکی در افراد مبتلا به CIP و CIM انجام شوند.
ضعف اکتسابی یا عمومی ناشی از میوپاتی بیماری بحرانی (critical illness myopathy; CIM) و پلینوروپاتی بیماری بحرانی (critical illness polyneuropathy; CIP) در بخش مراقبتهای ویژه (intensive care unit; ICU) علل اصلی اختلال مزمن عملکرد حرکتی هستند که میتوانند بر فعالیتهای زندگی روزمره و کیفیت زندگی تاثیر بگذارند. بازتوانی فیزیکی (physical rehabilitation) افراد آسیبدیده ممکن است به بهبود فعالیتهای زندگی روزمره در آنها کمک کند.
هدف اولیه، ارزیابی تاثیرات درمانها و مداخلات بازتوانی فیزیکی برای افراد مبتلا به CIP و CIM در بهبود فعالیتهای زندگی روزمره مانند پیادهروی، حمام کردن، لباس پوشیدن و غذا خوردن بود. اهداف ثانویه عبارت بودند از ارزیابی تاثیرات مداخله بر قدرت عضلانی و کیفیت زندگی، و ارزیابی عوارض جانبی بازتوانی فیزیکی.
در 16 جولای 2014، پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماریهای عصبیعضلانی کاکرین و در 14 جولای 2014، CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE و CINAHL Plus را جستوجو کردیم. در جولای 2014، بانک اطلاعاتی شواهد فیزیوتراپی (PEDro؛ http://www.pedro.org.au ) و سه پایگاه ثبت کارآزماییها را برای یافتن کارآزماییهای در حال انجام و دادههای بیشتر درباره مطالعات واردشده جستوجو کردیم. هیچگونه محدودیتی از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نشد. همچنین مقالات کنفرانسهای مربوطه را به صورت دستی جستوجو کرده و فهرست منابع را برای شناسایی کارآزماییهای بیشتر بررسی کردیم.
ما برنامهریزی کردیم تا کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs)، شبه-RCTها و کارآزماییهای متقاطع (cross-over) کنترلشده را برای هر مداخله بازتوانی در افراد مبتلا به سندرم ضعف اکتسابی ناشی از CIP/CIM در نظر بگیریم.
طبق پروسیجرهای استاندارد سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration)، دادهها را استخراج کرده، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و کیفیت شواهد را برای پیامدها، دو بار، طبقهبندی کردیم. گردآوری دادههای پیامد برای فعالیتهای زندگی روزمره (مثلا تحرک، پیادهروی، جابهجایی و مراقبت از خود) انجام شدند. پیامدهای ثانویه شامل قدرت عضلانی، کیفیت زندگی و عوارض جانبی بودند.
استراتژی جستوجو 3587 منبع را بازیابی کرد. پس از بررسی عناوین و چکیدهها، متن کامل 24 مطالعه بالقوه مرتبط را بازیابی کردیم. هیچ مطالعهای با معیارهای ورود به این مرور منطبق نبودند. هیچ دادهای برای گنجاندن در یک متاآنالیز مناسب نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.