پیشینه
کم‌بینایی در کودکان و نوجوانان نه تنها بر خواندن، یادگیری و آموزش تاثیر می‌گذارد، بلکه تصور می‌شود که تاثیر قابل توجهی بر رشد عمومی کودک نیز دارد. ابزار بزرگ‌نمایی کمک خواندن می‌توانند به کودک یا نوجوان کمک کنند تا از بینایی که دارند بهترین استفاده را ببرند.
ما شواهد فعلی را در مورد استفاده از ابزار کمکی خواندن در کودکان سنین 5 تا 16 سال مبتلا به کم‌بینایی، در مقایسه با استفاده از عینک به تنهایی، مرور کردیم. وسایل کمکی بزرگ‌نمایی مانند ذره‌بین دستی یا ایستاده، تلسکوپ یا دوربین‌های دو-چشمی (binoculars) را گنجاندیم، اما ابزار کمکی الکترونیکی را که موضوع مرور جداگانه‌ای خواهند بود، کنار گذاشتیم.
تاریخ جست‌وجو
بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی، آخرین‌بار در 8 ژانویه 2015 جست‌وجو شدند.
ما هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که معیارهای ما را برای ورود در این مرور داشته باشد. ما توصیه می‌کنیم که مطالعات آینده در این زمینه تاثیر بزرگ‌نمایی ابزار کمکی خواندن را بر سرعت و صحت (accuracy) خواندن، همچنین اندازه متن را که به‌طور صحیح دیده شوند، در نظر بگیرند، تا ارزیابی کامل‌تر تاثیر کمک خواندن بر عملکرد طبیعی کودک سنجیده شود. ما همچنین توصیه می‌کنیم که تاثیر ابزار کمکی خواندن بر کیفیت زندگی کودک بررسی شود، زیرا ممکن است پیامدهای مهمی بر استفاده منظم و/یا طولانی‌مدت آن داشته باشد.
فقدان شواهدی با کیفیت خوب در مورد استفاده از وسایل کمکی نوری کم‌بینایی در کودکان و جوانان وجود دارد. به این ترتیب، هیچ کاربرد عملی را از این وسایل نمی‌توان ترسیم کرد. ما معتقدیم تحقیقات آتی باید شامل معیارهای پیامد عملکردی مانند سرعت خواندن، صحت و درک مطلب، همچنین بررسی تاثیر وسایل کمکی کم‌بینایی کیفیت زندگی باشند تا به‌طور واقعی تاثیر این دستگاه‌ها را بر زندگی و رشد کودک ارزیابی و مقایسه کنند.
کم‌بینایی در دوران کودکی مانع مهمی برای یادگیری و رشد است، به ویژه برای خواندن و آموزش. برای به حداکثر رساندن دید عملکردی کودک ممکن است از وسایل کمکی نوری کم‌بینایی (optical low vision aids) استفاده شود. سازمان جهانی بهداشت (WHO) قبلا بر اهمیت استفاده از وسایل کمکی کم‌بینایی در مدیریت کودکان دارای نقص بینایی در سراسر جهان تاکید کرده است.
ارزیابی تاثیر وسایل کمکی نوری کم‌بینایی بر خواندن در کودکان و جوانان کم‌بینا.
در CENTRAL (شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه چشم و بینایی در کاکرین) (2014، شماره 12)؛ Ovid MEDLINE؛ Ovid MEDLINE In-Process and Other Non-Indexed Citations؛ Ovid MEDLINE Daily؛ Ovid OLDMEDLINE (ژانویه 1946 تا ژانویه 2015)؛ EMBASE (ژانویه 1980 تا ژانویه 2015)؛ Health Technology Assessment Programme (HTA) ( www.hta.ac.uk/ )؛ ISRCTN registry ( www.isrctn.com/editAdvancedSearch )؛ ClinicalTrials.gov ( www.clinicaltrials.gov ) و پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت ( www.who.int/ictrp/search/en ) به جست‌وجو پرداختیم. در جست‌وجوهای الکترونیکی برای یافتن کارآزمایی‌ها، از هیچ محدودیت زمانی یا زبان نگارش مقاله استفاده نکردیم. بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی را آخرین‌بار در 8 ژانویه 2015 جست‌وجو کردیم.
همچنین از جست‌وجوی دستی برای بررسی منابع فهرست‌شده در مقالات بازیابی‌شده استفاده کردیم. برای درخواست هرگونه اطلاعات در مورد مطالعات یا تحقیقات در مورد محصولات آنها، با تولید کنندگان وسایل کمکی کم‌بینایی تماس گرفته شد.
ما برنامه‌ریزی کردیم که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs) و شبه-RCTهایی را وارد کنیم که در آنها هرگونه وسایل کمکی نوری کم‌بینایی با اصلاح انکساری استاندارد در کودکان و جوانان بین 5 و 16 سال مبتلا به کم‌بینایی مطابق با تعریف WHO، مقایسه شد. ما برنامه‌ریزی کردیم که مطالعات طراحی درون-فردی (within-person design) را که در آن ترتیب ارائه دستگاه‌ها تصادفی‌سازی شده بود، بگنجانیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم نتایج جست‌وجو را از نظر واجد شرایط بودن بررسی کردند.
هیچ مطالعه‌ای معیارهای ورود را به این مرور نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.