سوال مطالعه مروری
هدف از اجرای این مرور ارزیابی اثربخشی درمان لنفوم در کودکان با استفاده از شیوه آنتی‌بادی درمانی از نظر بقا، نرخ عود و پاسخ به درمان، در مقایسه با شیوه‌های درمانی‌ای است که در آنها از آنتی‌بادی برای درمان استفاده نمی‌شود. به علاوه، این مرور با هدف ارزیابی تاثیرات آنتی‌بادی درمانی بر کیفیت زندگی و بروز عوارض جانبی صورت پذیرفته است.
پیشینه
لنفوم‌ها سومین سرطان شایع در دوران کودکی هستند. این سرطان، سرطان سیستم لنفاوی است که جزئی از سیستم ایمنی بدن می‌باشد و از بدن در مقابل عفونت حمایت می‌کند. این نوع سرطان اغلب به صورت توده‌هایی بدون درد، به همراه علائم و نشانه‌های ناشی از تراکم موضعی و هم‌چنین سایر علائم و نشانه‌ها مانند تب و کاهش وزن ظاهر می‌شود. نرخ درمان بالا است، اما در طول سال‌های اخیر سطحی از ثبات و رکود در نرخ درمان در بیش از 80% موارد ایجاد شده است. به علاوه، نرخ درمان برای بیماری عود کننده به طور چشمگیری پائین‌تر است. تاثیرات طولانی-مدت شیمی‌درمانی (مواد شیمیایی‌ای که برای درمان سرطان استفاده می‌شوند) از جدی‌ترین عوامل نگران کننده هستند. بنابراین، درمان‌های جدید باید توسعه پیدا کنند. آنتی‌بادی‌ها توسط بدن ما برای کمک به مقابله با عفونت تولید می‌شوند. درمان با آنتی‌بادی‌ها (آنتی‌بادی درمانی) یک گزینه درمانی جدید موفق در بزرگسالان مبتلا به لنفوم است. با وجود این، هیچ یک از آنتی‌بادی‌های درمانی در دسترس برای بزرگسالان مبتلا به سرطان به جهت درمان لنفوم کودکان تایید نشده‌اند. آنتی‌بادی‌های مونوکلونال (monoclonal) پروتئین‌هایی هستند که پروتئین‌های خاصی را روی سطح سلول‌های بدن ما تشخیص می‌دهند. این اتصال می‌تواند به عنوان یک شیوه درمانی برای سرطان استفاده شود. اتصال آنتی‌بادی می‌تواند منجر به مرگ‌ومیر مستقیم سلول، یا نشان‌دار کردن سلول‌هایی شود که باید توسط سیستم ایمنی ما پاکسازی شوند.
تاریخ جستوجو
8 اکتبر 2014.
ویژگی‌های مطالعه
تنها مطالعاتی را وارد این مرور کردیم که به مقایسه استفاده از آنتی‌بادی درمانی با شیوه درمان استاندارد در کودکان متعلق به گروه‌های هم‌سال پرداخته بودند.
منابع تامین مالی مطالعه
هیچ مطالعه‌ای را وارد آنالیز خود نکردیم.
نتایج کلیدی
هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم. نویسندگان 27 نشریه‌ای را که به تحقیق و بررسی بی‌خطری و تحمل‌پذیری دو روش آنتی‌بادی درمانی، ریتوکسیماب (rituximab) و برنتوکسیماب ودوتین (brentuximab vedotin)، در کودکان مبتلا به انواع لنفوم پرداخته بودند، آنالیز کردند. این کارآزمایی‌ها نشان دادند که آنتی‌بادی درمانی برای استفاده در کودکان ایمن بوده و به خوبی تحمل می‌شود. به علاوه، به نظر می‌رسد که این روش‌ها تاثیر مثبتی بر نرخ بقا داشته باشند. برای بررسی بیشتر تاثیرات، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (مطالعات بالینی‌ای که در آنها افراد به صورت تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمانی قرار می‌گیرند) باید انجام شوند.
استفاده از آماره‌ها
هیچ آنالیزی انجام ندادیم.
کیفیت شواهد
هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم.
تا این لحظه، با در نظر گرفتن اقدامات بالینی، هیچ نتیجه‌گیری مبتنی بر شواهدی امکان‌پذیر نیست. فازهای I و II مطالعات نشان دادند که استفاده از آنتی‌بادی در درمان کودکان مبتلا به لنفوم اثر مثبتی دارد. برای ارزیابی و اجرای آنتی‌بادی درمانی برای لنفوم کودکان به پژوهش بیشتری نیاز است.
لنفوم‌ها سومین بدخیمی شایع در کودکان هستند. نرخ درمان بالا است اما به سطح ثابتی (plateau) رسیده است. بنابراین، بهتر است روش‌های درمانی جدید توسعه پیدا کنند. آنتی‌بادی درمانی (antibody therapy) یک گزینه درمانی جدید و موفق در درمان لنفوم بزرگسالان است. با وجود این، هیچ یک از آنتی‌بادی‌های درمانی در دسترس برای بزرگسالان مبتلا به سرطان، به جهت درمان لنفوم کودکان تایید نشده‌اند.
ارزیابی اثربخشی آنتی‌بادی درمانی در لنفوم دوران کودکی از نظر بقاء، نرخ پاسخ به درمان و عود، در مقایسه با روش‌های درمانی که در آنها از آنتی‌بادی جهت درمان استفاده نمی‌شود. ارزیابی کیفیت زندگی و وقوع عوارض جانبی ایجاد شده به دنبال آنتی‌بادی درمانی در کودکان در مقایسه با روش‌های درمانی‌ای که در آنها از آنتی‌بادی جهت درمان استفاده نمی‌شود.
در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (شماره 10؛ 2014)، MEDLINE in PubMed (از 1945 تا اکتبر 2014)، EMBASE in EMBASE.com (از 1980 تا اکتبر 2014) و فهرست منابع مقالات مرتبط به جستوجو پرداختیم. به علاوه، میان خلاصه مقالات کنفرانس‌های SIOP؛ ASCO و ASH برای یافتن مقالات منتشر شده بین سال‌های 2009 تا 2013، و پورتال ICTRP سازمان جهانی بهداشت (WHO) و ClinicalTrials.gov برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام به جستوجو پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده که به مقایسه شیوه‌های درمانی معمول با آنتی‌بادی درمانی در کودکان مبتلا به لنفوم پرداخته‌اند.
دو نویسنده به صورت مستقل از هم مطالعات را انتخاب کردند.
هیچ مطالعه‌ای را که با معیارهای ورود به این مرور منطبق باشند، نیافتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.