ما 9 کارآزمایی را با خطر پائین سوگیری (bias) که به ارزیابی پاراستامول برای درمان درد در 728 نوزاد پرداختند، وارد مرور کردیم. پروسیجرهای دردناکی که مورد مطالعه قرار گرفته بودند عبارت بودند از خون‌گیری از پاشنه پا (heel lance)، زایمان واژینال با ابزار کمکی، معاینه چشم برای تشخیص رتینوپاتی پره‌ماچوریتی (retinopathy of prematurity) و مراقبت پس از جراحی (postoperative care). از آن‌جایی که وضعیت‌های دردناک، موارد استفاده از پاراستامول، مداخلات مقایسه‌ای و معیارهای پیامد متفاوت بودند، ترکیب نتایج مطالعات مجزا در متاآنالیزها (meta-analysis) امکان‌پذیر نبود. پاراستامول در مقایسه با آب، اکسیر گیلاس (cherry elixir) یا کرم EMLA (مخلوط یوتکتیک لیدوکائین و پریلوکائین (eutectic mixture of lidocaine and prilocaine)) درد ناشی از خون‌گیری از پاشنه پا را به طور معنی‌داری کاهش نداد. نمره پروفایل درد نوزاد نارس (PIPP؛Premature Infant Pain Profile score) طی 3 دقیقه اول بعد از خون‌گیری از پاشنه پا در گروه دریافت‌کننده پاراستامول در مقایسه با گروه دریافت‌کننده گلوکز خوراکی (oral glucose) بالاتر بود (تفاوت میانگین (MD): 2.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.72 تا 3.70؛ 1 مطالعه؛ 38 نوزاد). تجویز پاراستامول پس از زایمان واژینال با ابزار کمکی (1 مطالعه، 119 نوزاد)، «نمرات تعدیل شده ظاهری» (modified facies scores) را کاهش نداد. در مطالعه دیگری (123 = n) نمره the Échelle de Douleur et d'Inconfort du Nouveau-Né در 2 ساعت اول زندگی در گروه دریافت‌کننده شیاف پاراستامول (paracetamol suppositories) نسبت به گروه دریافت‌کننده شیاف دارونما، به طور معنی‌داری بالاتر بود (MD: 1.00؛ 95% CI؛ 0.60 تا 1.40). در آن مطالعه، زمانی که در روز 2 تا 3 زندگی اقدام به گرفتن خون از پاشنه پای نوزادان شد، مقیاس درد برنیز (Bernese Pain Scale) برای نمرات نوزادان در گروه دریافت‌کننده پاراستامول نسبت به گروه دارونما بالاتر بود و نوزادان مدت زمان بیشتری را گریه می‌کردند (MD؛ 19 ثانیه؛ 95% CI؛ 14 تا 24). در مورد معاینات چشم، هیچ کاهش معنی‌داری در نمرات PIPP در اولین یا آخرین 45 ثانیه از طول مدت معاینه چشم و نیز 5 دقیقه پس از معاینه چشم گزارش نشد. در 1 مطالعه (n = 81)، نمره PIPP در گروه دریافت‌کننده پاراستامول نسبت به گروه دریافت‌کننده سوکروز 24% به طور معنی‌داری بالاتر بود (MD: 3.90؛ 95% CI؛ 2.92 تا 4.88). در 1 مطالعه (n = 114)، نمره PIPP در طول معاینه چشم در گروه دریافت‌کننده پاراستامول نسب به گروه دریافت‌کننده آب به طور معنی‌داری پائین‌تر بود (MD: -2.70؛ 95% CI؛ 3.55- تا 1.85). در مورد مراقبت پس از جراحی که به دنبال عمل‌های جراحی ماژور انجام گرفتند، مقدار کل مورفین تجویز شده (µg/kg) در طول 48 ساعت در نوزادان گروه دریافت‌کننده پاراستامول نسبت به نوزادان گروه دریافت‌کننده مورفین به طور معنی‌داری کمتر بود (MD؛ 157- µg/kg؛ 95% CI؛ 27- تا 288-). هیچ گونه حوادث جانبی‌ای در هیچ یک از مطالعات گزارش نشدند. سطح کیفیت شواهد بر اساس رویکرد درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) پائین بود.