سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تاثیر عمل شست‌وشو و استفاده از نرم‌کننده‌های (مرطوب‌کننده‌ها) مختلف را در مقایسه با مراقبت معمول یا عدم درمان در حفظ سلامت پوست افراد 60 ساله یا بالاتر بستری در بیمارستان یا مستقر در خانه‌های سالمندان مرور کردیم.
پیشینه
با افزایش سن، پوست خشک‌تر می‌شود؛ و این امر ممکن است منجر به ناراحتی، خارش، و آسیب به پوست شود. اقدامات بهداشتی خوب و استفاده از مرطوب‌کننده باعث سلامت پوست در دوران پیری می‌شود. با این حال، پژوهش در این زمینه محدود است، و مراقبت‌های فعلی تا حد زیادی مبتنی بر عرف و عادت است.
ویژگی‌های مطالعه
ما شش مطالعه (1598 شرکت‌کننده) را وارد کردیم که همه آنها طرح مراقبت در منزل را کامل کردند. بیشتر شرکت‌کنندگان، زمانی که گزارش شدند، زنان در سنین 80 سال یا بالاتر بودند.
دو مطالعه فقط افرادی را وارد کردند که خشکی پوست در آنها تشخیص داده شده بود. مطالعات به مقایسه مراقبت معمول یا عدم درمان در برابر رژیم‌های مراقبتی مختلف پاکسازی و مرطوب‌کننده پوست پرداختند (صابون مرطوب‌کننده؛ ترکیبی از غوطه‌ور شدن در آب، غوطه‌ور شدن در روغن و استفاده از لوسیون؛ استفاده منظم از مرطوب‌کننده‌هایی که در بازار موجود هستند؛ استفاده از دو نوع رژیم مختلف استانداردشده برای مراقبت از پوست متشکل از یک شوینده بدن و یک لوسیون که روی پوست باقی بماند؛ حمام کردن فرد روی تخت با استفاده از «دستکش استحمام» حاوی محتویات فراوان؛ و استفاده از یک حوله گرم پس از مراقبت معمول استحمام روی تخت). طول دوره درمان از یک بار استفاده از مرطوب‌کننده به مدت 10 ثانیه تا روزی دو بار استفاده از آن به مدت شش ماه متفاوت بود. فقط یک مطالعه شرکت‌کنندگان را پس از درمان (یک تا هشت روز پس از درمان) ارزیابی کرد و شرکت‌کنندگان در مطالعه استفاده از حوله گرم، 15 دقیقه پس از خشک کردن پوستشان با یک حوله خشک، بررسی شدند. چهار مطالعه، منابع تامین مالی خارجی داشتند، دو مورد از آنها دارای حامیان تجاری بودند.
شواهد تا ژانویه 2019 به‌روز است.
نتایج کلیدی
پیامدهای عمده ما عبارت بودند از آسیب پوستی و عوارض جانبی درمان. فقط یک مطالعه فراوانی آسیب پوستی (پارگی‌های پوستی) را گزارش کرد و پارگی‌های کمتری را در ماه (5.76 مورد در هر 1000 مورد سپری شده تختخواب-روز) با مراقبت معمول به همراه دو بار استفاده در روز از محصولات موجود در بازار، لوسیون مرطوب‌کننده با pH خنثی (به مدت شش ماه) در مقایسه با مراقبت معمول (مثلا عدم استفاده روتین از مرطوب‌کننده استاندارد شده پوست) (10.57 پارگی) گزارش کرد. با این حال، براساس شواهدی با کیفیت بسیار پایین، ما در مورد این نتیجه مطمئن نیستیم.
فقط یک مطالعه که به مقایسه مراقبت معمول (مثلا محصولات بهداشتی و مراقبتی شخصی معمول) در برابر استفاده از دو نوع مختلف شوینده مرطوب‌کننده بدن همراه با لوسیون بدن (استعمال دو بار در روز به مدت هشت هفته) در دو گروه از شرکت‌کنندگان پرداخت، عوارض جانبی درمان‌ها را اندازه‌گیری کرد. چهار عارضه جانبی در گروه درمان گزارش شد (تقریبا 56 روز پس از شروع درمان، ارزیابی انجام شد): خارش (خفیف)، قرمزی (خفیف/متوسط)، سوزش (شدید)، و خشکی خفیف پوست. هیچ عارضه جانبی در گروه مراقبت معمول گزارش نشد. با این حال، این یافته‌ها براساس شواهدی با کیفیت بسیار پایین است، به این معنی که ما در مورد این نتیجه نامطمئن هستیم.
همان مطالعه، میزان از دست دادن آب را در پوست ناحیه ساعد و پایین اندام تحتانی مورد بررسی قرار داد و نشان داد که ممکن است بین مراقبت معمول و درمان هیچ تفاوتی وجود نداشته باشد. یک مطالعه متفاوت، استفاده از یک حوله گرم را به مدت 10 ثانیه پس از استحمام روی تخت به عنوان مراقبت معمول در برابر فقط استحمام روی تخت به عنوان مراقبت معمول، مقایسه کرد و نشان داد که ممکن است تفاوت اندکی بین از دست دادن آب بین گروه‌ها وجود داشته یا تفاوتی دیده نشود. هر دو مطالعه بر اساس شواهدی با کیفیت پائین هستند.
سه مطالعه، که رژیم‌های مختلف مراقبت از پوست را به مدت هشت هفته؛ استفاده از دستکش استحمام را به مدت 12 هفته؛ و یک بار استفاده از حوله گرم را ارزیابی کردند، تفاوت روشنی را در هیدراسیون لایه شاخی (بیرونی‌ترین لایه پوست) در مقایسه با مراقبت معمول نشان ندادند. با این حال، به دلیل کیفیت بسیار پایین شواهد، ما در مورد این نتیجه نامطمئن هستیم.
سه مطالعه خشکی پوست را اندازه‌گیری کردند و نشان دادند که درمان‌های زیر ممکن است در مقایسه با مراقبت استاندارد یا عدم مداخله، منجر به بهبودهای اندکی شوند: رژیم‌های مختلف مراقبت از پوست به مدت هشت هفته؛ استفاده از یک پن صابون مرطوب‌کننده به مدت پنج روز؛ و ترکیبی از غوطه‌ور شدن در آب، غوطه‌ور شدن در روغن و استفاده از لوسیون به مدت 12 روز (همه شواهد با کیفیت پائین).
هیچ یک از مطالعات وارد شده به ارزیابی قرمزی پوست و نمره بالینی خارش نپرداخت.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد مربوط به پیامدهای آسیب پوستی، عوارض جانبی، و رطوبت در بیرونی‌ترین لایه پوستی، بسیار پایین بود. کیفیت شواهد مربوط به دیگر پیامدهای اندازه‌گیری شده (مثلا از دست دادن آب پوست و خشکی پوست) پایین بود. ما درباره نحوه طراحی و انجام مطالعات، و همچنین در مورد تعداد کم مطالعات و شرکت‌کنندگان این مرور نگرانی‌هایی داشتیم.
شواهد فعلی در مورد تاثیرات رعایت بهداشت و استفاده از نرم‌کننده‌ها برای حفظ یکپارچگی و سلامت پوست میان افراد مسن بستری در بیمارستان و خانه‌های سالمندان ناکافی است. به دلیل وجود شواهدی با کیفیت بسیار پائین، ما نمی‌توانیم در مورد فراوانی آسیب پوستی یا عوارض جانبی نتیجه‌گیری کنیم.
شواهدی با کیفیت پائین نشان می‌دهد که در مرکز مراقبت‌های مسکونی برای افراد مسن، به کار بردن انواع خاصی از مداخلات بهداشتی و استفاده از نرم‌کننده‌ها (دو رژیم مختلف استاندارد مراقبت از پوست؛ پن صابون مرطوب‌کننده؛ و ترکیبی از غوطه‌ور شدن در آب، غوطه‌ور شدن در روغن و استفاده از لوسیون) در مقایسه با عدم مداخله یا مراقبت استاندارد، از لحاظ نمره بالینی خشکی پوست ممکن است موثرتر باشند.
مطالعات کوچک بودند و به طور کلی فاقد دقت کافی روش‌شناسی بودند، و اطلاعات مربوط به اندازه اثر و دقت وجود نداشت. کارآزمایی‌های بالینی بیشتری برای ارائه راهنمای عملی مورد نیاز هستند؛ مطالعات آینده باید از یک رویکرد استاندارد برای اندازه‌گیری اثرات درمان استفاده کنند و باید پیامدهای گزارش شده را توسط بیمار، مانند راحتی و مقبولیت درمان را وارد کنند.
پیری تاثیر دژنراتیو (degenerative) روی پوست می‌گذارد و باعث آسیب‌پذیری بیشتر آن می‌شود. مداخلات بهداشتی و استفاده از نرم‌کننده ممکن است به حفظ سلامت پوست در افراد مسن بستری در بیمارستان و مستقر در خانه‌های سالمندان کمک کند؛ با این حال، در حال حاضر، بیشتر مراقبت‌ها مبتنی بر روش «تجربه شده و آزمایش شده» است، نه بر اساس شواهد.
ارزیابی تاثیر مداخلات بهداشتی و استفاده از نرم‌کننده برای حفظ سلامت پوست میان افراد مسن بستری در بیمارستان و مستقر در خانه‌های سالمندان
ما پایگاه ثبت تخصصی گروه پوست در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و LILACS را تا ژانویه 2019 جست‌وجو کردیم. ما پنج پایگاه ثبت کارآزمایی‌ها را نیز جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای مقایسه مداخلات بهداشتی و استفاده از نرم‌کننده در برابر دارونما (placebo)، عدم مداخله یا اقدامات استاندارد برای افراد مسن 60 ساله و بالاتر بستری در بیمارستان و مستقر یا خانه‌های سالمندان.
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. پیامدهای اولیه عبارت بودند از فراوانی آسیب پوستی، به عنوان مثال، از بین رفتن کامل یکپارچگی پوست (پارگی‌ها یا زخم) یا از بین رفتن جزئی یکپارچگی پوست (خراش) و عوارض جانبی. پیامدهای ثانویه شامل از دست دادن آب ترانس‌اپیدرمال (TEWL؛ transepidermal water loss)، هیدراسیون لایه شاخی (SCH؛ stratum corneum hydration)، اریتم، و نمرات بالینی خشکی یا خارش پوست. ما از روش درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
ما شش کارآزمایی را وارد کردیم که شامل 1598 فرد ساکن در خانه‌های سالمندان بودند؛ هیچ یک از کارآزمایی‌هایی وارد شده در مراکز بیمارستانی انجام نشدند. میانگین سنی اکثر شرکت‌کنندگان بالای 80 سال بود؛ هر جا که مشخص شد، زنان بیشتری نسبت به مردان به کار گرفته شده بودند. دو مطالعه فقط افرادی را وارد کردند که خشکی پوست در آنها تشخیص داده شده بود. مطالعات در آسیا، استرالیا، اروپا، و آمریکای شمالی انجام شدند. طیفی از مداخلات بهداشتی و نرم‌کننده مورد ارزیابی قرار گرفتند: پن صابون مرطوب‌کننده؛ ترکیبی از غوطه‌ور شدن در آب، غوطه‌ور شدن در روغن و استفاده از لوسیون؛ استفاده منظم از مرطوب‌کننده‌هایی که در بازار موجود هستند؛ استفاده از دو نوع رژیم مختلف استانداردشده مراقبت از پوست متشکل از یک شوینده بدن و یک لوسیون که روی پوست باقی بماند؛ استحمام روی تخت با استفاده از «دستکش استحمام» حاوی مواد فراوان؛ و استفاده از یک حوله گرم پس از مراقبت معمول استحمام روی تخت.
در پنج مطالعه، دوره درمان از پنج روز تا شش ماه متفاوت بود؛ فقط یک مطالعه پیگیری پس از درمان (یک تا هشت روز پس از پایان درمان) را انجام داد. پیامدهای مطالعه حوله گرم، 15 دقیقه پس از خشک کردن پوست با یک حوله خشک اندازه‌گیری شد.
سه مطالعه هر یک دارای خطر بالای سوگیری (bias) ریزش، سوگیری تشخیص و سوگیری عملکرد بودند.
فقط یک کارآزمایی (984 = n) فراوانی آسیب پوستی را از طریق میانگین بروز ماهیانه پارگی‌های پوستی در طول شش ماه درمان ارزیابی کرد. گروه نرم‌کننده (مراقبت معمول به همراه استفاده دو بار در روز از مرطوب‌کننده) 5.76 مورد پارگی پوستی را در ماه در هر 1000 روز سپری شده روی تخت در مقایسه با 10.57 مورد پارگی پوستی در گروه مراقبت معمول به‌تنهایی (رژیم تکی یا غیراستاندارد مرطوب‌کننده پوست) (0.004 = P) داشتند، اما این نتایج بر اساس شواهدی با کیفیت بسیار پائین است، بنابراین ما در مورد این نتیجه نامطمئن هستیم.
فقط یک کارآزمایی (133 = n) عوارض جانبی اندازه‌گیری شده را گزارش کرد. در 4 ± 56 روز پس از خط پایه، سه اثر نامطلوب (خارش (ملایم)، قرمزی پوست (خفیف/متوسط)، و سوزش (شدید)) در گروه مداخله 1 (رژیم متشکل از یک شوینده مرطوب‌کننده بدن و یک لوسیون رطوبت‌رسان که روی بدن باقی بماند) و یک عارضه (خشکی خفیف پوست) در گروه مداخله 2 (رژیم متشکل از یک شوینده بدن و یک امولسیون روغن در آب حاوی نرم‌کننده‌ها و اوره 4%) دیده شد. در هر دو گروه، از شوینده بدن به صورت روزانه و از نرم‌کننده دو بار در روز به مدت هشت هفته استفاده شد. هیچ موردی از حادثه جانبی در گروه مراقبت معمول وجود نداشت. این نتیجه بر اساس شواهدی با کیفیت بسیار پائین است. این مطالعه TEWL را در 4 ± 56 روز در بخش میانی ساعد دست (106 = n) و پایین اندام تحتانی (105 = n) نیز اندازه‌گیری کرد. در مقایسه با مراقبت معمول، ممکن است هیچ تفاوتی در TEWL بین گروه‌های مداخله وجود نداشته باشد، اما کیفیت شواهد پایین است.
یک مطالعه، که به مقایسه استفاده از یک حوله گرم به مدت 10 ثانیه پس از مراقبت معمول استحمام روی تخت در برابر مراقبت معمول استحمام روی تخت به تنهایی پرداخت، TEWL را در 15 دقیقه پس از خشک کردن پوست با یک حوله خشک برای یک ثانیه نیز اندازه‌گیری کرد. میانگین TEWL در گروه حوله گرم معادل 8.6 گرم/متر مربع/ساعت (انحراف معیار (SD): 3.2) و در گروه مراقبت معمول معادل 8.9 گرم/متر مربع/ساعت (SD: 4.1) بود (شواهد با کیفیت پایین؛ 42 = n)، و نشان می‌دهد که ممکن است تفاوت اندکی بین گروه‌ها وجود داشته یا تفاوتی دیده نشود. نمره پایین‌تر، مطلوب‌تر است.
سه مطالعه (266 شرکت‌کننده) SCH را اندازه‌گیری کردند، اما کیفیت تمام شواهد بسیار پایین است؛ به دلیل تفاوت در درمان‌ها (رژیم‌های مختلف مراقبت از پوست به مدت هشت هفته؛ دستکش استحمام برای 12 هفته؛ و فقط استفاده از حوله گرم روی پوست) و تفاوت‌های موجود در گزارش‌دهی پیامد، ما این مطالعات را ترکیب نکردیم. هر سه مطالعه هیچ تفاوت روشنی را در SCH در مقایسه با مراقبت معمول در دوره پیگیری (از 15 دقیقه پس از مداخله تا 12 هفته نسبت به خط پایه) نشان ندادند. نمره بالینی خشکی پوست در سه مطالعه (شامل 245 شرکت‌کننده) اندازه‌گیری شد؛ تجمیع آنها مناسب نبود. گروه‌های درمان (رژیم‌های مختلف مراقبت از پوست به مدت هشت هفته؛ پن صابون مرطوب‌کننده به مدت پنج روز؛ و ترکیبی از غوطه‌ور شدن در آب، غوطه‌ور شدن در روغن و استفاده از لوسیون به مدت 12 روز) ممکن است خشکی پوست را در مقایسه با مراقبت استاندارد یا عدم مداخله کاهش دهند (اندازه‌گیری نتایج در 5؛ 8 و 4 ± 56 روز پس از آغاز درمان). با این حال، کیفیت شواهد برای این پیامد پایین است.
پیامدهای اریتم و نمره بالینی خارش در هیچ یک از مطالعات وارد شده ارزیابی نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.