پنج کارآزمایی را شامل 10,421 زن باردار و یک کارآزمایی خوشه‌ای تصادفی‌سازی شده را با 2183 زن وارد کردیم. کارآزمایی‌ها در انگلستان، کانادا و آمریکا انجام شدند و مداخلات لیبر زودهنگام را در برابر مراقبت معمول مقایسه کردند. ما چهار مقایسه را ارزیابی کردیم: ارزیابی لیبر زودهنگام در برابر پذیرش فوری در بیمارستان؛ ویزیت در خانه توسط ماماها در برابر مراقبت معمول (تریاژ تلفنی)؛ و مراقبت‌های ساختار یافته یک‌به‌یک توسط ماما در برابر مراقبت معمول و ارزیابی در بیمارستان با استفاده از یک الگوریتم برای تشخیص لیبر در برابر ارزیابی معمول. کارآزمایی‌ها عمدتا به این دلیل که کورسازی زنان و کارکنان برای این مداخلات عموما امکان‌پذیر نبود، در معرض خطر متوسط سوگیری قرار داشتند. شواهد مربوط به پیامدهای مهم را با استفاده از GRADE ارزیابی کردیم؛ سطح شواهد مربوط به محدودیت‌های طراحی مطالعه، عدم دقت را کاهش دادیم، و در جایی که ناهمگونی وجود داشت متاآنالیز (meta-analysis) انجام دادیم.

یک کارآزمایی با 209 زن، ارزیابی لیبر زودهنگام را با پذیرش مستقیم در بیمارستان مقایسه کرد. مدت زمان لیبر برای زنان در گروه ارزیابی با پذیرش در بیمارستان کاهش یافت (تفاوت میانگین (MD): 5.20- ساعت؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 7.06- تا 3.34-؛ 209 زن؛ شواهد با کیفیت پائین). تفاوت واضحی بین گروه‌ها برای زایمان سزارین یا زایمان واژینال با کمک ابزار وجود نداشت (به ترتیب؛ خطر نسبی (RR): 0.72؛ 95% CI؛ 0.30 تا 1.72؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ و RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.58 تا 1.26؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). موربیدیتی جدی مادر گزارش نشده بود. زنان در گروه ارزیابی اولیه اندکی کمتر احتمال داشت که برای تقویت لیبر (به ترتیب، RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.78 تا 0.98؛ شواهد با کیفیت پائین؛ RR: 0.57؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.86) و افزایش رضایت مراقبت (MD: 16.00؛ 95% CI؛ 7.53 تا 24.47) نیاز به اپیدورال یا اکسی‌توسین (oxytocin) داشته باشند. هیچ نوزادی پیش از بستری در بیمارستان متولد نشد و فقط یک نوزاد نمره آپگار پائینی در پنج دقیقه داشت (شواهد با کیفیت بسیار پائین). پذیرش در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (neonatal intensive care; NICU) گزارش نشده بود.

سه مطالعه، ارزیابی در خانه و حمایت ماما را در برابر تریاژ تلفنی مورد بررسی قرار دادند. یک کارآزمایی طول مدت لیبر را گزارش کرد؛ ویزیت در خانه در مقایسه با مراقبت معمول اثر واضحی نداشت (MD: 0.29 ساعت؛ 95% CI؛ 0.14- تا 0.72؛ 1 کارآزمایی؛ 3474 زن؛ شواهد با کیفیت پائین). تفاوت واضحی برای نرخ زایمان سزارین (RR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.95 تا 1.17؛ 3 کارآزمایی؛ 5170 زن؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت متوسط) یا زایمان واژینال با کمک ابزار (میانگین RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.79 تا 1.15؛ 2 کارآزمایی؛ 4933 زن؛ I² = 69%؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت یک کارآزمایی زایمان پیش از رسیدن به بیمارستان را گزارش کرد؛ تفاوت واضحی میان گروه‌ها وجود نداشت (RR: 1.33؛ 95% CI؛ 0.30 تا 5.95؛ 1 کارآزمایی؛ 3474 زن). تفاوت آشکاری برای موربیدیتی جدی مادر (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.61 تا 1.42؛ 1 کارآزمایی؛ 3474 زن؛ شواهد با کیفیت پائین)، یا استفاده از اپیدورال (میانگین RR: 0.95؛ 95% CI؛ 0.87 تا 1.05؛ 3 کارآزمایی، 5168 زن؛ I² = 60%؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت. تفاوت واضحی برای پذیرش در NICU (میانگین RR: 0.84؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.42؛ 3 کارآزمایی؛ 5170 نوزاد؛ I² = 71%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا برای نمره آپگار پائین در پنج دقیقه (RR: 1.19؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.99؛ 3 کارآزمایی؛ 5170 نوزاد؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت.

یک مطالعه (5002 زن)، مراقبت ساختار یافته یک‌به‌یک را در لیبر زودهنگام در برابر مراقبت معمول مورد بررسی قرار داد. مدت زمان لیبر گزارش نشد. تفاوت واضحی بین گروه‌ها برای زایمان سزارین (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.02؛ 4996 زن؛ شواهد با کیفیت بالا)، زایمان واژینال با کمک ابزار (RR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.82 تا 1.08؛ 4996 زن؛ شواهد با کیفیت بالا)، یا موربیدیتی جدی مادر (RR: 1.13؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.52؛ 4996 زن؛ شواهد با کیفیت بالا) وجود نداشت. استفاده از اپیدورال در دو گروه مشابه بود (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.01؛ 4996 زن؛ شواهد با کیفیت بالا). برای پیامدهای نوزادی، تفاوت واضحی بین گروه‌ها وجود نداشت (پذیرش در NICU: RR: 0.98؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.21؛ 4989 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بالا؛ نمره آپگار پائین در پنج دقیقه‌: RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.64 تا 1.79؛ 4989 نوزاد؛ شواهد با کیفیت متوسط).

یک کارآزمایی خوشه‌ای تصادفی‌سازی شده با 2183 زن، یک ابزار تشخیص لیبر را که توسط ماماها استفاده شد در مقایسه با ارزیابی معمول مورد بررسی قرار داد. برای بسیاری از پیامدهای اندازه‌گیری شده تفاوت واضحی بین گروه‌ها وجود نداشت. مداخلات در لیبر (تقویت با اکسی‌توسین) (RD: 0.3؛ 95% CI؛ 9.2- تا 9.8)، اپیدورال (RD: 2.1؛ 95% CI؛ 8.0- تا 12.2)، زایمان با کمک ابزار یا سزارین (زایمان ورتکس (vertex) خود‌به‌خودی RD: -3.2؛ 95% CI؛ 15.1- تا 8.7)) پس از تعدیل بر اساس تفاوت‌های خط پایه بین واحدهای زایمان، بین گروه‌ها مشابه بود. زنان در گروه مداخله کمتر احتمال داشت که در اولین مراجعه در بیمارستان بستری شوند. تفاوت آشکاری بین گروه‌ها برای پیامد نوزادی وجود نداشت.