پیشینه
درماتیت همراه با بیاختیاری (incontinence-associated dermatitis; IAD) یک التهاب پوستی ناشی از تماس با ادرار یا مدفوع است. IAD در افرادی اتفاق میافتد که توانایی کنترل ادرار یا مدفوع خود را ندارند (بیاختیاری). اصلیترین نشانه IAD قرمزی پوست است. علاوه براین، تاول، ضایعات پوستی و عفونت پوستی نیز ممکن است رخ دهد. IAD در یک تا پنج نفر از هر ده فرد مبتلا به بیاختیاری رخ میدهد و یک عامل خطر برای مشکلات پوستی ناشی از فشار محسوب میشود. به منظور پیشگیری و درمان IAD، استفاده از محصولات تمیز کننده و محافظت کننده پوست توصیه میشود. محصولات و پروسیجرهای محافظت پوستی فراوانی وجود دارند. محصولات مراقبت پوستی را میتوان به انواع پاک کننده، مرطوب کننده و محافظت کننده و نیز ترکیبی از اینها (به عنوان مثال یک پاک کننده/مرطوب کننده) تقسیم کرد. در عمل، محصولات و پروسیجرهای مربوط به پیشگیری و درمان یکسان هستند.
سوال مطالعه مروری
این مرور به شفافسازی تاثیر محصولات و پروسیجرهای مختلف محافظت کننده از پوست در پیشگیری و درمان IAD میپردازد.
ویژگیهای مطالعه
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای را وارد کردیم که محصولات و پروسیجرهای محافظت پوستی و روشهای استفاده از آنها و نیز تناوب استفاده از یک محصول مراقبت پوستی را با هم مقایسه کرده بودند. شرکتکنندگان بالای 18 سال سن داشتند.
نتایج کلیدی
ما سیزده کارآزمایی، که اکثرا کوچک بودند، با مجموع 1316 شرکتکننده پیدا کردیم. تمامی شرکتکنندگان بیاختیاری ادرار، مدفوع یا هر دو را داشتند که در خانه سالمندان اقامت داشته یا در بیمارستان بستری بودند. کارآزماییها، محصولات مراقبت پوستی، پروسیجرها و تناوب استفاده از یک محصول مراقبت پوستی را تست کردند.
دو کارآزمایی نشان دادند که استفاده از آب و صابون نقش اندکی در پیشگیری و درمان IAD دارد. استفاده از یک پاک کننده پوستی یا یک لیف حمام همراه با پاکسازی، مرطوب کننده و اقدامات محافظت کننده موثرتر از آب و صابون است. یافتههای کارآزمایی دیگر حاکی از آن بود که استفاده از یک محصول محافظت کننده پوست موثرتر از عدم استفاده از آن است. ما هیچگونه شواهدی که نشان دهد یک نوع محصول محافظت کننده پوستی بهتر از سایرین عمل میکند، پیدا نکردیم. این کارآزماییها عوارض جانبی را گزارش نکرده بودند.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد در سطح پائین بود. یازده کارآزمایی شامل تعداد کمی از شرکتکنندگان میشدند و دوره انجام آنها کوتاه بود. خطر سوگیری (bias) کلی، بالا بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
کارآزماییهای وارد شده در این مرور به تست محصولات و پروسیجرهای مراقبت پوستی و تناوب استفاده از یک محصول محافظت کننده پوست پرداخته بودند. شواهد بسیار محدودی در رابطه با تاثیرات مداخلات در پیشگیری و درمان IAD در بزرگسالان وجود داشت. لازم است کارآزماییهای بزرگتر با مدت زمان بیشتر و به خوبی انجام شده در این رابطه صورت گیرد. علاوه بر این توصیه میکنیم یک لیست از پیامدهایی که برای بیماران مهم است و محققین را در انجام مطالعاتشان راهنمایی میکند، تهیه شود. این لیست میبایست شامل ابزارهای پیشرفته برای اندازهگیری موارد مورد نظر باشد تا نتایج صحیحی به دست آید.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
نویسندگان این مرور به جستوجوی مطالعاتی پرداختند که تا 28 سپتامبر 2016 منتشر شده بودند.
شواهد کمی با کیفیت بسیار پائین تا متوسط، در رابطه با تاثیرات مداخلاتی که به منظور پیشگیری و درمان IAD در بزرگسالان انجام میشود، وجود دارد. آب و صابون نقش کمی در پیشگیری و درمان IAD دارد. به نظر میرسد استفاده از محصولاتی که نیاز به آبکشی ندارند (مرطوب کنندهها، محافظت کنندههای پوستی یا ترکیبی از آنها) و پرهیز از استفاده از صابون، موثرتر از عدم مصرف این محصولات است. عملکرد چنین محصولاتی به ترکیب مواد تشکیل دهنده، فرمولاسیون کلی و میزان استفاده از آنها بستگی دارد (به عنوان مثال مقدار مصرف شده). لازم است کارآزماییهای تایید شده با کیفیت بالا که از رژیمهای استاندارد شده و قیاسپذیر در شرایط و موقعیتهای مختلف برای پیشگیری و درمان استفاده میکنند، انجام شود. علاوه بر این، به منظور قیاسپذیر کردن نتایج کارآزمایی، توصیه میکنیم یک مجموعهای از پیامدها شامل ابزارهای اندازهگیری معتبر ایجاد شود. شواهد این مرور تا 28 سپتامبر 2016 بهروز است.
درماتیت همراه با بیاختیاری (incontinence-associated dermatitis; IAD) یکی از شایعترین بیماریهای پوستی در بزرگسالانی است که دچار بیاختیاری ادرار، مدفوع یا هر دو هستند. در عمل، محصولات و پروسیجرها برای پیشگیری و درمان IAD یکسان هستند.
هدف این مرور بررسی اثربخشی محصولات و پروسیجرهای مختلف در پیشگیری
و درمان درماتیت همراه با بیاختیاری در بزرگسالان بود.
ما در پایگاه ثبت تخصصی کارآزماییهای گروه بیاختیاری در کاکرین (Cochrane Incontinence Group Specialised Trials Register)، که حاوی پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ MEDLINE In-process؛ MEDLINE در (Epub Ahead of Print) پيشاچاپ؛ CINAHL؛ ClinicalTrials.gov؛ WHO ICTRP است، به جستوجو پرداخته و نیز یک جستوجوی دستی در مجلات و خلاصه مقالات کنفرانسها (جستوجو در 28 سپتامبر 2016) انجام دادیم. علاوه بر این، در بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی دیگر نیز جستوجو کردیم: CENTRAL (شماره4؛ 2015)، MEDLINE (از ژانویه 1946 تا هفته 3 می 2015)؛ MEDLINE In-Process (از آغاز تا 26 می 2015)؛ CINAHL (از دسامبر 1981 تا 28 می 2015)، Web of Science؛ (WoS؛ از آغاز تا 28 می 2015) و جستوجوی دستی در خلاصه مقالات کنفرانسها (تا جون 2015) و فهرست منابع مقالات مرتبط انجام دادیم، با نویسندگان و متخصصین حوزه مربوطه نیز ارتباط برقرار کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهای انجام شده در هر نوع مرکز مراقبت سلامت را انتخاب کردیم که شرکتکنندگان بالای 18 سال با یا بدون IAD را شامل میشدند. همچنین کارآزماییهایی که به مقایسه (هزینه) اثربخشی محصولات مراقبت پوستی موضعی مثل پاک کنندههای پوستی، مرطوب کنندهها و محافظت کنندههای پوستی شرکتهای مختلف و پروسیجرهای مراقبت پوستی پرداختند که هدف آنها پیشگیری و درمان IAD بود، وارد مرور کردیم.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم عناوین، چکیدهها و متن کامل مقالات را غربالگری کرده، دادهها را استخراج، و خطر سوگیری (bias) را در کارآزماییهای وارد شده ارزیابی کردند.
ما 13 کارآزمایی با مجموع 1316 شرکتکننده را در یک سنتز کیفی وارد کردیم. شرکتکنندگان دچار بیاختیاری ادرار، مدفوع یا هر دو بودند که در خانه سالمندان یا در بیمارستان نگهداری میشدند.
یازده کارآزمایی حجم نمونه کم و مدت پیگیری کوتاهی داشتند. خطر کلی سوگیری در مطالعات وارد شده در سطح بالایی بود. به علت ناهمگونی در جمعیت شرکتکنندگان، نوع محصولات مراقبت پوستی، پروسیجرهای مراقبت پوستی، پیامدها و ابزارهای اندازهگیری، دادهها برای متاآنالیز (meta-analysis) مناسب نبودند.
نه کارآزمایی محصولات مراقبت پوستی موضعی مختلف، شامل ترکیبی از چند محصول را با هم مقایسه کرده بودند. دو کارآزمایی یک پروسیجر مراقبت پوستی سازمان یافته را تست کرده بودند. در یک کارآزمایی محصولات موضعی مراقبت از پوست در کنار دفعات مورد استفاده مقایسه شده است. یک کارآزمایی تناوب استفاده از محصولات مراقبت پوستی موضعی را مورد مقایسه قرار داده بود.
شواهدی از دو کارآزمایی به دست آوردیم که کیفیت پائین و متوسطی داشتند، و حاکی از آن بودند که آب و صابون در پیشگیری و درمان IAD (پیامدهای اولیه این مرور) نقش اندکی دارد. کارآزمایی اول نشان داد که استفاده از پاک کنندههای پوستی میتواند موثرتر از آب و صابون عمل کند (خطر نسبی (RR): 0.39؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 تا 0.87؛ شواهد با کیفیت پائین). کارآزمایی دوم نشان داد که یک پروسیجر مراقبت پوستی سازمان یافته، کشیدن کیسه حمام همراه با پاکسازی پوست، مرطوب کردن و اقدامات محافظت کننده احتمالا موثرتر از آب و صابون هستند (RR: 0.31؛ 95% CI؛ 0.12 تا 0.79؛ شواهد با کیفیت متوسط). یافتههای حاصل از دیگر کارآزماییها، که همگی کیفیت پائین تا بسیار پائین داشتند، نشان میدادند استفاده از یک محصول بدون نیاز به آبکشی (leave-on) (مرطوب کننده، محافظت کننده پوستی یا ترکیبی از آنها) میتواند موثرتر از عدم استفاده از آن باشد. هیچ یک از کارآزماییها سومین پیامد اولیه، یعنی «شماری از شرکتکنندگان که از درمان راضی نبودند» یا عوارض جانبی را گزارش نکرده بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.