سوال مطالعه مروری
ایندومتاسین (indomethacin) (که به عنوان indometacin نیز شناخته میشود) دارویی است که باعث انقباض عروق شده و عروق خونی را باریکتر میکند. ما علاقهمند به پیدا کردن این موضوع بودیم که چگونه درمان بزرگسالان (18 سال و بیشتر) با ایندومتاسین، در مقایسه با عدم تجویز آن، بر افزایش فشار داخل جمجمه (کرانیوم) که توسط یک آسیب تروماتیک مغزی شدید ایجاد شده، تاثیر میگذارد.
پیشینه
آسیب تروماتیک مغزی زمانی رخ میدهد که نیروی خارجی باعث آسیب سر شود. تروما در دو مرحله مختلف به مغز آسیب میزند؛ اولا، در زمان ضربه، و سپس در طول دقیقهها و روزها پس از آسیب، زمانی که فشار داخل جمجمه افزایش مییابد (افزایش فشار داخل جمجمهای). این موضوع مهم است زیرا افزایش فشار داخل جمجمه علت شایع مرگ و ناتوانی در افراد مبتلا به آسیب مغزی است. تخمین زده میشود که حدود 11% از افراد مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی فوت میکنند.
ایندومتاسین دارویی است که برخی از محققان فکر میکنند ممکن است فشار داخل جمجمه را کاهش دهد، و بنابراین باعث بهبود بازیابی افراد مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی شود.
تاریخ جستوجو
ما تا 23 آگوست 2019 به دنبال مطالعات تصادفیسازی و کنترل شده جستوجو کردیم، که قابل اطمینانترین شواهد را ارائه میدهند.
ویژگیهای مطالعه
ما هیچ مطالعه تصادفیسازی شدهای را، چه تکمیل شده یا در حال انجام، پیدا نکردیم که سوال مرور ما را بررسی کرده باشد.
نتایج کلیدی
ما هیچ کارآزماییای را، چه تکمیل شده یا در حال انجام، پیدا نکردیم که به سوال مرور ما پاسخ داده باشد. بدین ترتیب، این مرور نمیتواند هیچگونه نتیجهگیری را در مورد اثرات ایندومتاسین بر افزایش فشار داخل جمجمه، میزان مرگومیر، کیفیت زندگی، ناتوانی یا عوارض جانبی در بزرگسالان داشته باشد.
کیفیت شواهد
هیچ شواهدی از مطالعات تصادفیسازی شده وجود ندارد که راهنمای متخصصان مراقبت سلامت در مورد اثرات (مزایا یا آسیبها) استفاده از ایندومتاسین برای کنترل افزایش فشار داخل جمجمه به دنبال آسیب تروماتیک مغزی شدید در بزرگسالان باشد. بنابراین امکان ارزیابی کیفیت شواهد وجود نداشت.
نتیجهگیریها
ما در مورد اثرات ایندومتاسین در بزرگسالان مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی شدید مطمئن نیستیم. این فقدان شواهد نباید اینگونه تفسیر شوند که ایندومتاسین تاثیری ندارد، اما بدان معنی است که ما تحقیقات واجد شرایطی را برای این مرور شناسایی نکردیم و اینکه اثرات ایندومتاسین هنوز توسط مطالعات بالینی با طراحی مناسب تعیین نشدهاند.
ما هیچ مطالعهای را، چه تکمیل شده یا در حال انجام، نیافتیم که به بررسی اثرات ایندومتاسین در کنترل فشار خون بالای داخل جمجمهای ثانویه به آسیب تروماتیک مغزی شدید پرداخته باشد. بدین ترتیب، ما نمیتوانیم هیچگونه نتیجهگیری را در مورد اثرات ایندومتاسین بر فشار داخل جمجمهای، میزان مرگومیر، کیفیت زندگی، ناتوانی یا عوارض جانبی داشته باشیم.
این فقدان شواهد نباید به عنوان وجود شواهدی از عدم تاثیر ایندومتاسین در کنترل فشار خون بالای داخل جمجمهای ثانویه به آسیب تروماتیک مغزی شدید تفسیر شود. این بدان معنی است که ما تحقیقات واجد شرایطی را برای این مرور شناسایی نکردهایم.
در میان افراد مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی، افزایش فشار اینتراکرانیال همچنان علت عمده مرگ زودرس شناخته میشود؛ تخمین زده میشود که حدود 11 نفر در هر 100 مورد آسیب تروماتیک مغزی میمیرند.
ایندومتاسین (indomethacin) (که به عنوان indometacin نیز شناخته میشود) یک تنگ کننده قدرتمند عروق مغزی است که میتواند فشار داخل جمجمهای را کاهش دهد و، در نهایت، پرفیوژن و اکسیژنرسانی مغزی را بازگرداند. بدین ترتیب، ایندومتاسین میتواند باعث بهبود بازیابی یک فرد مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی شود.
بررسی اثرات ایندومتاسین در بزرگسالان مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی شدید.
ما جستوجوها را از زمان آغاز تا 23 آگوست 2019 انجام دادیم. ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2019، شماره 8) در کتابخانه کاکرین، Ovid MEDLINE؛ Ovid Embase؛ CINAHL Plus (EBSCO)؛ چهار بانک اطلاعاتی دیگر و پایگاههای ثبت کارآزماییهای بالینی را جستوجو کردیم. ما همچنین فهرست منابع و خلاصههای کنفرانس را غربالگری کرده و با کارشناسان در این زمینه تماس گرفتیم.
معیارهای جستوجوی ما شامل کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) بود که به مقایسه ایندومتاسین با هر کنترل دیگری در بزرگسالان مبتلا به آسیب تروماتیک مغزی شدید مرتبط با فشار بالای داخل جمجمهای، بدون عمل جراحی کاهنده فشار (decompressive) قبلی، پرداخته بودند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم در مورد انتخاب مطالعات تصمیم گرفتند. ما روشهای استاندارد کاکرین را دنبال کردیم.
ما هیچ مطالعه واجد شرایطی را، چه تکمیل شده یا در حال انجام، برای این مرور شناسایی نکردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.