پیشینه
سه سال اول زندگی کودک شامل یک دوره اصلی رشد است و مشخص شده که رابطه مراقب-نوزاد در اوایل نوزادی، پیامدهای بعدی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. حساسیت و توانایی مراقب برای درک رفتارهای نوزاد به وسیله ارتباط، بخش مهمی از رشد نوزاد است. مداخلات کوتاه مدت زودهنگام، از جمله مقیاس ارزیابی رفتار نوزاد (NBAS) یا سیستم مشاهده رفتار نوزاد (NBO) به‌طور بالقوه می‌توانند پیامدها را هم برای نوزاد و هم برای مراقب بهبود بخشند.
سوال مطالعه مروری
NBAS یا NBO برای بهبود پیامدهای والدین و نوزادان چقدر موثر است؟
مطالعات وارد شده
16 مطالعه را با مجموع 851 شرکت‌کننده پیدا کردیم. از این تعداد، 13 مطالعه NBAS و 3 مطالعه NBO را ارزیابی کردند. تمام مطالعات در ایالات متحده امریکا بین سال‌های 1981 و 2015 انجام شدند.
نتایج
ما توانستیم داده‌های هفت مطالعه را در یک متاآنالیز (یک روش آماری که داده‌های مطالعات متعدد را برای رسیدن به یک نتیجه‌گیری واحد و قوی‌تر ترکیب می‌کند) ترکیب و تاثیر NBAS را بر تعامل مراقب-نوزاد اندازه‌گیری کنیم. برخی شواهد اثربخشی را از مطالعات با کیفیت بسیار پائین پیدا کردیم. مقایسه NBAS با NBO برای این پیامد، علی‌رغم اینکه نشان می‌دهد NBO اندازه تاثیرگذاری بزرگ‌تری از NBAS ایجاد می‌کند، این تفاوت بی‌اهمیت است. یک مطالعه با کیفیت پائین تاثیر مثبتی را بر دانش مراقب نشان داد. هیچ شواهدی حاکی از تاثیر بر افسردگی مادران نیافتیم. هیچ عارضه جانبی را به عنوان نتیجه مداخله شناسایی نکردیم.
کیفیت مطالعه
داده‌ها را برای پیامدهای اصلی مطالعه با کیفیت بسیار پائین در نظر گرفتیم.
نتیجه‌گیری نویسندگان
در حال حاضر شواهد با کیفیت بسیار پائینی از اثربخشی NBAS و NBO بر بهبود تعامل والد-نوزاد با والدین کم-خطر دارای اولین فرزند و نوزاد آنها وجود دارد. مطالعات در حال انجام با توجه به NBO به تعیین دقت این نتایج کمک می‌کنند.
در حال حاضر شواهد با کیفیت بسیار پائینی برای نشان دادن اثربخشی NBAS و NBO از لحاظ بهبود تعامل والد -نوزاد برای اغلب مراقبان کم-خطر دارای اولین فرزند و نوزاد آنها وجود دارد. پژوهش بیشتری در مورد اثربخشی NBO در حال انجام است و باید این نتایج تایید شوند.
سه سال ابتدای زندگی کودک دوره کلیدی رشد جسمی، فیزیولوژیکی، شناختی و اجتماعی است و رابطه مراقب-نوزاد در دوران اولیه کودکی نقش مهمی را در تاثیر بر این جنبه‌های رشد بازی می‌کند. به‌ویژه، تطبیق مراقب (caregiver attunement) حرکت از ادغام (coregulation) را به سمت خود-تنظیمی تسهیل می‌کند؛ توانایی والدین برای درک رفتار نوزادشان از طریق ارتباط، بخش کلیدی این فرآیند است. مداخلات کوتاه مدت زودهنگام، از جمله مقیاس ارزیابی رفتار نوزاد (Neonatal Behavioral Assessment Scale; NBAS) یا سیستم مشاهده رفتار نوزاد (Neonatal Behavioral Observation; NBO) روش‌های بالقوه ارتقای پیامدها هم برای نوزاد و هم برای مراقب است.
ارزیابی تاثیرات NBAS و سیستم NBO برای بهبود تعامل مراقب-نوزاد و پیامدهای مرتبط در مراقبان و نوزادان تازه متولد شده. اهداف ثانویه تعیین چگونگی NBAS و NBO برای اثربخشی بیش‌تر در گروه‌های خاص نوزادان یا والدین و شناسایی عوامل مرتبط با افزایش اثربخشی (به طور مثال تنظیم زمان، طول مدت و غیره) بودند.
در سپتامبر 2017، ما بانک‌های اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO و 12 بانک اطلاعاتی دیگر و چهار پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین فهرست منابع مطالعات وارد شده، مرورهای سیستماتیک مرتبط را به صورت دستی جست‌وجو و با موسسه Brazelton ارتباط برقرار کردیم و وب‌سایت‌های آن را برای شناسایی مطالعات منتشر نشده و در حال انتشار بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی را وارد کردیم که حداقل از یک ابزار استاندارد شده برای ارزیابی تاثیرات NBAS یا NBO در برابر گروه کنترل برای بهبود پیامدها برای مراقبان و نوزادان آنها استفاده کرده بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم رکوردهای بازیابی شده را از جست‌وجوها ارزیابی کردند. یک نویسنده داده‌ها را استخراج و نویسنده دوم دقت آنها را بررسی کرد. نتایج هر پیامد را در هر مطالعه با تفاوت‌های میانگین استاندارد شده (SMDs) یا خطر نسبی (RR) با 95% فواصل اطمینان (CIs) ارائه کردیم. در زمان مناسب، با استفاده از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین، نتایج را در یک متاآنالیز ترکیب کردیم. از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت کلی مجموعه شواهد برای هر پیامد استفاده کردیم.
در این مرور 16 RCT را شناسایی و وارد کردیم: 13 مورد NBAS و 3 مورد NBO را برای بهبود پیامدها در 851 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده، شامل والدین و نوزادان نارس یا تازه متولد شده آنها (در سن 4 تا 12 هفته) ارزیابی کردند. تمام مطالعات در ایالات متحده امریکا انجام شده بود و ما تمام آنها را با خطر سوگیری (bias) بالا در نظر گرفتیم.
هفت مطالعه شامل 304 شرکت‌کننده داده‌هایی را برای متاآنالیز تاثیر NBAS یا NBO بر تعامل مراقب-نوزاد ارائه کردند، نتایج تفاوت معناداری را در اندازه متوسط بین گروه‌های مداخله و کنترل (SMD: -0.53؛ 95% CI؛ 0.90- تا 0.17-؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، با ناهمگونی متوسط (I2 = 51%) نشان دادند. تجزیه‌وتحلیل زیرگروه برای مقایسه دو نوع برنامه (یعنی NBAS و NBO) تاثیر متوسط اما بی‌اهمیتی را برای NBAS (0.49-؛ 95% CI؛ 0.99- تا 0.00؛ 5 مطالعه)، با سطوح بالای ناهمگونی (I2 = 61%) در مقایسه با اندازه تاثیرگذاری بزرگ و مهم برای NBO (0.69-؛ 95% CI؛ 1.18- تا 0.20-؛ 2 مطالعه)، بدون ناهمگونی (I2 = 0.0%) نشان داد. با این حال، تست تفاوت زیر-گروه بین دو مدل معنادار نبود. یک مطالعه تاثیر مهم پیامد ثانویه دانش مراقب را نشان داد (SMD: -1.30؛ 95% CI؛ 2.16- تا 0.44-؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). هیچ شواهدی از تاثیر بر افسردگی مادران وجود نداشت. هیچ عارضه جانبی را شناسایی نکردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.