هدف از انجام این مرور چیست؟
ما می‌خواستیم بدانیم اگر برنامه‌های مدیریت استرس در محل کار از طریق یک کامپیوتر ارائه شوند، در مقایسه با اینکه توسط یک فرد ارائه شوند، تاثیری متفاوت خواهند داشت یا خیر. تمام مطالعات مرتبط با پاسخ این سوال را جمع‌آوری و تجزیهوتحلیل کردیم. دو مطالعه یافتیم که تاثیر روش ارائه را بر کاهش استرس در کارگران بررسی کردند.
پیام‌های کلیدی
تاثیرات روش ارائه بر کاهش استرس نامشخص بودند. پژوهش بیشتری باید انجام شود تا به‌طور مستقیم برنامه‌های مدیریت استرس مشابه ارائه شده را از طریق کامپیوتر و حضوری مقایسه کنند. مطالعات آینده احتمالا نتیجه‌گیری‌های این مرور را تحت تاثیر قرار خواهند داد.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
بسیاری از کارفرمایان مایل به کاهش استرس در کارکنان خود هستند و مایل به سرمایه‌گذاری در برنامه‌های مدیریت استرس هستند. نشان داده شده که برنامه‌های مدیریت استرس در محل کار، هنگامی که توسط یک کامپیوتر یا دستگاه تلفن همراه، یا یک فرد زنده ارائه می‌شود، می‌تواند استرس را در کارکنان کاهش دهد. با این حال، مشخص نیست که روش ارائه به نوبه خود بر چگونگی اثربخشی برنامه تاثیر می‌گذارد یا خیر. بنابراین، تاثیر روش ارائه مداخله (کامپیوتر یا حضوری) را بر کاهش استرس در کارگران ارزیابی کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
دو مطالعه را شامل 159 کارمند یافتیم، که سطوح استرس را در کارکنان پس از اتمام برنامه‌های مدیریت استرس از طریق کامپیوتر، در مقایسه با کارکنانی که محتوای برنامه مشابهی را از یک فرد زنده دریافت کردند، مورد بررسی قرار دادند. هر دو مطالعه به شرکت‌کنندگان، به‌صورت جداگانه یا در گروه‌های کوچک آموزش دادند که چگونه استرس را تشخیص داده و آن را کاهش دهند، اما نتایج متناقضی داشتند.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
مطالعاتی را که تا فوریه 2017 منتشر شدند، جست‌وجو کردیم.
در مقایسه اثربخشی مداخلات مبتنی بر کامپیوتر برای مدیریت استرس با مداخلات حضوری برای مدیریت استرس در کارکنان، ما شواهد با کیفیت بسیار پائین با نتایج متناقض یافتیم. ما توانستیم فقط دو مطالعه را با حجم نمونه کوچک وارد کنیم. اطمینان بسیار کمی به تخمین اثرگذاری داریم. به احتمال زیاد مطالعات آینده این نتیجه‌گیری‌ها را تغییر خواهند داد.
مواجهه با استرس مزمن با پیامدهای منفی فیزیولوژیکی و روانی متعدد سلامت ارتباط داده شده است. میان کارکنان، استرس و تاثیرات مرتبط با آن نیز می‌تواند باعث بهره‌وری کمتر و هزینه‌های بالاتر مراقبت سلامت شود. مداخلات مدیریت استرس حضوری (رو-در-رو) و مبتنی بر کامپیوتر (مبتنی بر وب و موبایل) در مقایسه با عدم مداخله، در کاهش استرس کارکنان موثر تشخیص داده شده است. با این حال، مشخص نیست که یک شکل از ارائه مداخله موثرتر از اشکال دیگر است. قابل ذکر است که مداخلات مبتنی بر کامپیوتر بیشتر در دسترس بوده، راحت و مقرون‌به‌صرفه هستند.
مقایسه تاثیرات مداخلات مبتنی بر کامپیوتر در برابر مداخلات حضوری برای پیشگیری و کاهش استرس در کارگران.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ PubMed؛ Embase؛ PsycINFO؛ NIOSHTIC؛ NIOSHTIC-2؛ HSELINE؛ CISDOC، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را تا فوریه 2017 جست‌وجو کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که اثربخشی مداخله مدیریت مبتنی بر کامپیوتر (استفاده از هر تکنیک) را برای کاهش استرس با مداخله رو-در-رو که محتوای مشابهی داشتند مقایسه کردند. مطالعاتی را وارد کردیم که استرس یا فرسودگی را به عنوان یک پیامد اندازه‌گیری کردند، و از کارگران با هر شغلی به عنوان شرکت‌کننده استفاده کردند.
سه نویسنده به‌طور مستقل از هم 75 مطالعه منحصربه‌فرد را با متن کامل از 3431 گزارش واحد که از طریق جست‌وجو شناسایی شدند، برای این مرور غربالگری و وارد کردند. 73 مطالعه را بر مبنای ارزیابی متن کامل خارج کردیم. دو مطالعه را وارد کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌های مربوط به پیامدهای استرس را از دو مطالعه وارد شده استخراج کردند. برای گردآوری داده‌های اضافی با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. از تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD) با 95% فواصل اطمینان (CIs) برای گزارش نتایج مطالعه استفاده کردیم. به دلیل متغیر بودن پیامد اولیه و ناهمگونی آماری قابل توجه، متاآنالیز را انجام ندادیم. از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای رتبه‌بندی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
دو مطالعه شامل 159 شرکت‌کننده در بازوهای وارد شده مطالعات معیارهای ورود را داشتند (67 شرکت‌کننده مداخلات مبتنی بر کامپیوتر را به پایان رساندند؛ 92 شرکت‌کننده مداخله حضوری را به پایان رساندند). کارگران عمدتا سفیدپوست، قفقاز، میانسال و تحصیل کرده بودند. هر دو مطالعه در مورد استرس، علل آن، و استراتژی‌های کاهش استرس (به عنوان مثال آرام‌سازی یا تمرکز ذهنی) از طریق یک کامپیوتر در بازوی مبتنی بر کامپیوتر، و از طریق جلسات گروهی کوچک در بازوی حضوری آموزش دادند. هر دو مطالعه استرس را با استفاده از مقیاس‌های مختلف فقط در پیگیری کوتاه-مدت (کمتر از یک ماه) اندازه‌گیری کردند. با توجه به ناهمگونی قابل توجه در نتایج، نتوانستیم داده‌ها را با هم تجمیع کنیم، و نتایج حاصل از مطالعات را به صورت جداگانه تجزیهوتحلیل کردیم. در یک مطالعه، SMD مربوط به سطوح استرس در گروه مداخله مبتنی بر کامپیوتر 0.81 انحراف معیار (standard deviation; SD) بالاتر (95% CI؛ 0.21 تا 1.41) از گروه حضوری بود، و در مطالعه دیگری، 0.35 انحراف معیار (standard deviation; SD) کمتر (95% CI؛ 0.76- تا 0.05) از گروه حضوری بود. هر دو مطالعه را در معرض خطر سوگیری (bias) بالا قضاوت کردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.