نقش سلول‌های بنیادی در پیشگیری و درمان دیسپلازی برونکوپولمونری در نوزادان پره‌ترم

پیشینه

دیسپلازی برونکوپولمونری (bronchopulmonary dysplasia; BPD) یک بیماری مزمن ریوی است که اغلب در نوزادانی رخ می‌دهد که خیلی زود متولد می‌شوند. دیسپلازی برونکوپولمونری می‌تواند در دوران کودکی و بعد از آن منجر به مشکلات جدی سلامت شود. در حال حاضر هیچ درمان مؤثر و ایمنی برای BPD وجود ندارد. سلول‌های بنیادی مزانشیمال (mesenchymal stem cells; MSCs)، سلول‌هایی هستند که می‌توانند تکثیر شده و به سلول‌های مختلف تبدیل شوند، و می‌توانند از آسیب به ریه‌های نوزادان در مدل‌های تجربی BPD محافظت کنند. سلول‌های بنیادی مزانشیمال ممکن است امید تازه‌ای در درمان مشکلات سلامت غیر-قابل درمان در نوزادانی باشند که زودهنگام به دنیا می‌آیند، از جمله BPD، و به این ترتیب بقا و کیفیت زندگی آنها را بهبود ببخشد.

سوال مطالعه مروری

آیا MSCها، که به صورت داخل وریدی یا داخل تراشه (endotracheal) تجویز می‌شود، در پیشگیری یا درمان BPD یا هر دو، در نوزادان پره‌ترم ایمن و موثر هستند؟

ویژگی‌های مطالعه

ما هیچ کارآزمایی بالینی را نیافتیم که به بررسی استفاده از MSC‌ها در پیشگیری یا درمان BPD در نوزادان پره‌ترم پرداخته باشد. با این حال، برخی از مطالعات در حال حاضر در حال انجام هستند.

نتایج کلیدی

شواهد کافی برای تعیین ایمنی و اثربخشی MSC‌ها برای درمان یا پیشگیری از BPD در نوزادان پره‌ترم وجود ندارد. انتظار می‌رود کارآزمایی‌های در حال انجام در آینده نزدیک نتایجی را ارائه دهند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

شواهد کافی برای تعیین ایمنی و اثربخشی MSC‌ها در درمان یا پیشگیری از BPD در نوزادان پره‌ترم وجود ندارد. انتظار می‌رود که نتایج کارآزمایی‌های در حال انجام که به بررسی این موضوع پرداخته‌اند، در آینده نزدیک آماده شوند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

دیسپلازی برونکوپولمونری (bronchopulmonary dysplasia; BPD) یک عارضه مهم نارس بودن نوزادان است و در حال حاضر درمان‌های موثری برای آن وجود ندارد. سلول‌های بنیادی/استرومال مزانشیمال (mesenchymal stem/stromal cells; MSCs) به عنوان یک درمان بالقوه در شرایط پیش‌بالینی و بالینی متعددی به‌طور گسترده‌ای مورد بررسی قرار گرفته است. نشان داده شده که MSC‌های انسانی و حیوانی از آسیب‌های ریوی، از جمله انواع مختلف بیماری‌های ریوی پیش‌بالینی، مانند BPD تجربی، پیشگیری و آنها را درمان می‌کنند.

اهداف: 

تعیین اینکه MSCهای تجویز شده به صورت داخل وریدی یا داخل تراشه (endotracheal)، در پیشگیری یا درمان BPD، یا هر دو، در نوزادان پره‌ترم ایمن و موثر هستند یا خیر.

روش‌های جست‌وجو: 

ما از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین برای جست‌وجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 10، 2016)؛ MEDLINE از طریق PubMed (1966 تا 6 نوامبر 2016)؛ Embase (1980 تا 6 نوامبر 2016) و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture (1982 تا 6 نوامبر 2016) استفاده کردیم. هم‌چنین بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های بالینی، مجموعه مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCT‌ها جست‌وجو کردیم.

معیارهای انتخاب: 

RCTها و شبه-RCT‌هایی را در نظر گرفتیم که به بررسی پیشگیری یا درمان BPD، یا هر دو، در نوزادان پره‌ترم پرداخته باشند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را با توجه به معیارهای از پیش تعیین شده ارزیابی کردند.

نتایج اصلی: 

ما هیچ RCT و شبه-RCTای‌ را در مورد استفاده از MSCها برای پیشگیری یا درمان BPD در نوزادان پره‌ترم نیافتیم. در حال حاضر دو RCT ثبت شده و در حال انجام هستند.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information