سوال مطالعه مروری
تاثیرات فعالیت بدنی بر نشانه‌ها دستگاه ادراری تحتانی در مردان مبتلا به بزرگی پروستات چیست؟
پیشینه
بسیاری از مردان با افزایش سن، دچار مشکلات ادراری آزاردهنده می‌شوند، مانند جریان ضعیف و تکرر ادرار در طول روز یا شب. یکی از دلایل رایج این نشانه‌ها، بزرگ شدن پروستات است. درمان این مشکل شامل تغییر سبک زندگی (مانند نوشیدن کمتر مایعات)، داروها و روش‌های جراحی است. فعالیت بدنی، که به عنوان حرکت تولید شده توسط عضلات، تعریف می‌شود، ممکن است این نشانه‌ها را نیز بهبود بخشد. این مرور را برای مقایسه عملکرد فعالیت بدنی با روش‌های دیگر، در درمان نشانه‌های دستگاه ادراری انجام دادیم.
ویژگی‌های مطالعه
شش مطالعه را شامل 652 مرد وارد کردیم که چهار مقایسه مختلف را مورد مطالعه قرار دادند. این مطالعات اشکال مختلف فعالیت بدنی را، به‌تنهایی یا به عنوان بخشی از یک برنامه خود-مدیریتی، با انتظار هوشیارانه (watchful waiting) (بدون مداخله خاص) یا درمان با آلفا-بلاکرها مقایسه کردند.
بر اساس شواهدی با کیفیت بسیار پائین برای پیامدهای امتیاز نشانه‌های دستگاه ادراری تحتانی، و توقف درمان به دلیل اثرات ناخواسته، مطمئن نیستیم که مداخلات فعالیت بدنی در مردان مبتلا به نشانه‌ها دستگاه ادراری تحتانی به دلیل انسداد خوش‌خیم پروستات، مفید است یا خیر.
کیفیت شواهد
سطح کیفیت شواهد بسیار پائین بود، به این معنی که تاثیر واقعی ممکن است تفاوت اساسی با یافته‌های این مرور داشته باشد. انجام تحقیقات بیشتر به احتمال زیاد این نتایج را تغییر خواهند داد.
سطح کیفیت شواهد را برای اغلب تاثیرات فعالیت بدنی بر LUTS/BPO بسیار پائین ارزیابی کردیم. بنابراین مطمئن نیستیم که فعالیت بدنی بر نمرات نشانه‌های LUTS، نرخ پاسخ به درمان و خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی تاثیر می‌گذارد یا خیر. به دلیل محدودیت‌های مربوط به مطالعه، ناهمگونی، غیر-مستقیم بودن و عدم-دقت، اطمینان ما به برآوردها در سطح پائین بود. انجام پژوهش‌هایی با کیفیت بالاتر مورد نیاز است.
نشانه‌های دستگاه ادراری تحتانی (lower urinary tract symptoms; LUTS) ناشی از انسداد خوش‌خیم پروستات (benign prostatic obstruction; BPO)، یکی از شایع‌ترین شکایت‌های بالینی در مردان است. فعالیت بدنی ممکن است یک مداخله خط-اول قابل اجرا برای درمان LUTS/BPO باشد.
ارزیابی تاثیرات فعالیت بدنی در برطرف کردن نشانه‌های دستگاه ادراری تحتانی ناشی از انسداد خوش‌خیم پروستات (LUTS/BPO).
جست‌وجوی جامعی را در چندین بانک اطلاعاتی (CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ Web of Science؛ LILACS؛ ClinicalTrials.gov؛ و WHO ICTRP) انجام دادیم؛ فهرست منابع مقالات بازیابی شده را بررسی کردیم؛ و چکیده مقالات کنفرانس‌ها را بدون اعمال محدودیت در زبان انتشار یا وضعیت انتشار از زمان شروع آغاز به کار آن تا 6 نوامبر 2018 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترلشده و کارآزمایی‌های بالینی کنترلشده منتشرشده و منتشرنشده‌ای را وارد کردیم که شامل مردانی با تشخیص LUTS/BPO بودند. مطالعاتی را حذف کردیم که در آنها سابقه پزشکی بیماران، دلایل غیر-BPO را برای LUTS مطرح کرده، یا پیش از آغاز فعالیت بدنی درمان‌های تهاجمی را دریافت کرده، یا از تحریک الکتریکی استفاده کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن مطالعه را ارزیابی کردند، داده‌ها را استخراج کرده، و خطر سوگیری (bias) را در مطالعات وارد شده سنجیدند. پیامدهای اولیه (نمره نشانه‌ها برای LUTS؛ نرخ پاسخ به درمان، که به عنوان بهبود 20% در نمره نشانه‌ها تعریف می‌شود؛ خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی) و پیامدهای ثانویه (تغییر در داروی مورد استفاده، نیاز به یک پروسیجر تهاجمی، ادرار باقیمانده پس از تخلیه) را ارزیابی کردیم. کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) بررسی کردیم.
شش مطالعه را وارد کردیم که 652 مرد بالای 40 سال مبتلا به LUTS متوسط یا شدید را تصادفی‌سازی کردند. چهار مقایسه مختلف به شرح زیر بودند:
فعالیت بدنی در مقابل انتظار هوشیارانه (watchful waiting)
تعداد 119 شرکت‌کننده در دو RCT تصادفی‌سازی شدند. مداخلات شامل ورزش تای چی (tai chi) و کف لگن بودند. شواهد به‌طور کلی کیفیت بسیار پائینی داشته، و در مورد تاثیرات فعالیت بدنی بر امتیاز نشانه‌ها برای LUTS (تفاوت میانگین (MD): 8.1-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 13.2- تا 3.1-)؛ نرخ پاسخ به درمان (خطر نسبی (RR): 1.80؛ 95% CI؛ 0.81 تا 4.02؛ 286 مرد بیشتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 68 مورد کمتر تا 1079 مورد بیشتر)؛ و خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.59 تا 1.69، 0 مرد کمتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 205 مورد کمتر تا 345 مورد بیشتر) مطمئن نیستیم.
فعالیت بدنی به عنوان بخشی از برنامه خود-مدیریتی در مقابل انتظار هوشیارانه
دو RCT تعداد 362 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کردند. ورزش کف لگن یکی از مولفه‌های مداخله چندگانه بود. شواهد از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بوده، و در مورد تاثیرات فعالیت بدنی بر امتیاز نشانه‌ها در LUTS (MD؛ 6.2-؛ 95% CI؛ 9.9- تا 2.5-)؛ نرخ پاسخ به درمان (RR: 2.36؛ 95% CI؛ 1.32 تا 4.21؛ 424 مرد بیشتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 100 مورد بیشتر تا 1000 مورد بیشتر) و خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی (تفاوت خطر: 0.00؛ 95% CI؛ 0.05- تا 0.06، 65 مرد کمتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 65 مورد کمتر تا 65 مورد کمتر) مطمئن نیستیم.
فعالیت بدنی به عنوان بخشی از برنامه کاهش وزن در مقابل انتظار هوشیارانه
یک RCT تعداد 130 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کرد. نوع نامشخصی از ورزش شدید یکی از مولفه‌های مداخله چندگانه بود. شواهد از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بوده، و در مورد تاثیرات مداخله بر امتیاز نشانه‌های LUTS (MD؛ 1.1-؛ 95% CI؛ 3.5- تا 1.3)؛ نرخ پاسخ به درمان (RR: 1.20؛ 95% CI؛ 0.74 تا 1.94؛ 67 مرد بیشتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 87 مورد کمتر تا 313 مورد بیشتر) و خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی (RR: 1.63؛ 95% CI؛ 1.03 تا 2.57، 184 مرد بیشتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 9 مورد بیشتر تا 459 مورد بیشتر) مطمئن نیستیم.
فعالیت بدنی در مقابل آلفا-بلاکرها
یک RCT تعداد 41 شرکت‌کننده را به‌طور تصادفی به ورزش کف لگن یا آلفا-بلاکرها تقسیم کرد. شواهد از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بوده، و در مورد تاثیرات مداخله بر امتیاز نشانه‌های LUTS (MD؛ 2.8؛ 95% CI؛ 0.9- تا 6.4) و نرخ پاسخ به درمان (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.55 تا 1.15؛ 167 مرد کمتر در هر 1000 نفر، 95% CI؛ 375 مورد کمتر تا 125 مورد بیشتر) نامطمئن هستیم. شواهد برای خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی کیفیت پائینی داشتند؛ تاثیرات این پیامد ممکن است بین مداخلات مشابه باشد (RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.06 تا 12.89؛ 7 مرد کمتر در هر 1000 نفر؛ 95% CI؛ 49 مورد کمتر تا 626 مورد بیشتر).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.