سوال مطالعه مروری
ارزیابی اثربخشی ورزش کنترل حرکت (motor control exercise; MCE) در درمان بیماران مبتلا به کمردرد (low back pain; LBP) غیر-اختصاصی حاد.
پیشینه
LBP یک اختلال شایع است که غالبا با درد و ناتوانی همراه است. یک مداخله شایع برای درمان بیماران مبتلا به LBP، ورزش درمانی است، از MCE به طور گستردهای در این بیماران استفاده میشود. با این وجود، اثربخشی آن در بیماران مبتلا به LBP حاد هنوز مشخص نشده است.
تاریخ جستوجو
شواهد تا اپریل 2015 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
این مرور شامل سه کارآزمایی (197 = n شرکتکننده) است که درد حاد یا تحت حاد را در بیماران دچار LBP بررسی کردهاند. اکثر شرکتکنندگان میانسال بوده و از مراکز مراقبت اولیه یا سطح سوم انتخاب شدهاند. طول مدت برنامه درمانی از چهار تا شش هفته متغیر بود.
نتایج کلیدی
مشخص شد که MCE هیچ مزیتی بر دستکاری ستون فقرات، انواع دیگر ورزش یا درمان دارویی در کاهش درد یا ناتوانی بیماران مبتلا به LBP حاد یا تحت حاد ندارد. اینکه MCE میتواند از عود LBP پیشگیری کند یا خیر، همچنان نامشخص است.
کیفیت شواهد
نتایج این مرور از شواهدی نشات میگیرند که از کیفیتی بسیار پائین تا متوسط برخوردار بودند. ما سطح همه مقایسهها را به دلیل عدم-دقت ناشی از حجم نمونه کوچک مطالعه، کاهش دادیم.
تنها سه کارآزمایی کوچک را شناسایی کردیم که مقایسههای مختلفی را بررسی کرده بودند، بنابراین هیچ نتیجهگیری قطعی در رابطه با اثربخشی MCE برای LBP حاد نمیتوان انجام داد. شواهد با کیفیت بسیار پائین تا متوسط نشان میدهد که MCE هیچ مزیتی نسبت به درمان دستکاری ستون فقرات، سایر اشکال ورزش یا درمان پزشکی در کاهش درد و ناتوانی در بیماران مبتلا به کمردرد حاد و تحت حاد ندارد. اینکه MCE میتواند از عود LBP پیشگیری کند، همچنان نامطمئن باقی ماند.
متخصصان مراقبت سلامت در سراسر جهان به طور شایعی از ورزشهای کنترل حرکت (motor control exercise; MCE) به عنوان درمان شایع برای کمردرد (low back pain; LBP) استفاده میکنند. با این وجود، اثربخشی این مداخله برای LBP حاد هنوز هم مشخص نیست.
ارزیابی اثربخشی MCE در بیماران مبتلا به LBP غیر-اختصاصی حاد.
ما در MEDLINE؛ EMBASE، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای بالینی کاکرین (CENTRAL)؛ چهار بانک اطلاعاتی دیگر و دو پایگاه ثبت کارآزمایی، از آغاز به کارشان تا اپریل 2015 به جستوجو پرداخته، استنادات را پیگیری کرده و فهرست منابع آنها را نیز جستوجو کردیم. هیچ محدودیتی برای زبان و وضعیت انتشار قائل نشدیم.
تنها کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که اثربخشی MCE را در بیماران مبتلا به LBP غیر-اختصاصی حاد بررسی کرده بودند. کارآزماییهایی را مد نظر قرار دادیم که MCE را در برابر عدم درمان، در برابر نوع دیگری از درمان مقایسه کرده و یا آن را به عنوان مکمل به مداخلات دیگر اضافه کرده بودند. پیامدهای اولیه، شدت درد و ناتوانی بودند. عفونت، کیفیت زندگی و عود هم از پیامدهای ثانویه بودند.
دو نویسنده مرور واجد شرایط بودن مطالعات را غربالگری کردند، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و دادهها را استخراج کردند. نویسنده سوم مرور به طور جداگانه اقدام به برطرف کردن اختلافات و ناسازگاریها کرد. مقایسههای زیر را در رابطه با MCE انجام دادیم: (1) مقایسه MCE در برابر دستکاری ستون فقرات (spinal manipulative therapy) و (2) مقایسه MCE در برابر ورزشهای دیگر، و (3) استفاده از MCE به عنوان مکمل با درمان دارویی. به منظور ارزیابی کیفیت شواهد از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grades of Recommendation, Assessment, Development and Evaluation; GRADE) استفاده کردیم. جهت دسترسی به اطلاعات ازدسترفته یا نامشخص با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. فواصل پیگیری زیر را در نظر گرفتیم: کوتاه-مدت (کمتر از سه ماه پس از تصادفیسازی)، میان-مدت (حداقل سه ماه، اما طی 12 ماه پس از تصادفیسازی)، و طولانی-مدت (12 ماه یا بیشتر پس از تصادفیسازی).
در این مرور سه کارآزمایی (197 = n شرکتکننده) را وارد کردیم. حجم نمونه مطالعه از 33 تا 123 شرکتکننده متغیر بود. شواهد با کیفیت پائین، هیچ گونه تفاوت بالینی مهمی بین MCE و دستکاری ستون فقرات از نظر درد در کوتاه-مدت و ناتوانی در کوتاه-مدت و طولانی-مدت نشان ندادند. شواهد با کیفیت پائین، بین MCE و انواع دیگر ورزش نیز تفاوت بالینی مهمی را در رابطه با درد در کوتاه-مدت یا میان-مدت و ناتوانی در پیگیری میان-مدت یا طولانی-مدت نشان ندادند. شواهد با کیفیت متوسط، در مورد ناتوانی نیز در پیگیری کوتاه-مدت بین MCE و دیگر انواع ورزش تفاوت بالینی مهمی را گزارش نکردند. در نهایت، شواهد با کیفیت بسیار پائین نشان میدهد که افزودن MCE به مدیریت پزشکی، بهبود مهم بالینی را برای درد یا ناتوانی در پیگیری کوتاه-مدت ایجاد نمیکند. در رابطه با عود طی یک سال نیز شواهد با کیفیت بسیار پائین حاکی از آن بودند که MCE به همراه درمان دارویی میتواند خطر عود را تا 64% در مقایسه با مدیریت پزشکی به تنهایی کاهش دهد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.