سوال مطالعه مروری
در نوزادان تازه متولد شده دارای کاتتر وریدی نافی، چگونه خارج کردن برنامه‌ریزی شده درون دو هفته پس از کارگذاری، با رویکرد مورد انتظار یا دوره ثابت طولانی‌مدت‌تر در پیشگیری از عفونت خون و سایر عوارض مقایسه شد؟
پیشینه
نوزادان تازه متولد شده نارس و ترم بیمار ممکن است نیاز به یک کاتتر وریدی نافی (umbilical venous catheter; UVC) داشته باشند - یک لوله پلاستیکی نازک که از طریق ورید ناف نوزاد (در دکمه شکم) به اندازه چند سانتی‌متر در داخل رگ‌های خونی اصلی نوزاد کارگذاری می‌شود تا مواد مغذی و داروها را دریافت کند. عفونت در جریان خون یک عارضه مکرر و مضر برای نوزادان تازه متولد شده‌ای است که در آنها UVC کارگذاری شده است. روشی که ممکن است برای کاهش خطر عفونت و سایر عوارض جدی استفاده شود، خارج کردن UVC درون تقریبا دو هفته پس از کارگذاری (به جای خارج کردن آن تا زمانی که دیگر مورد نیاز نیست) و جایگزینی آن با یک کانولا یا یک کاتتر کارگذاری شده از طریق یک ورید کوچک (معمولا در دست یا پا) است.
ویژگی‌های مطالعه
ما فقط یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده کوچک را یافتیم (شامل 210 نوزاد تازه متولد شده بسیار کم-وزن هنگام تولد) که این سوال را مورد بررسی قرار داد.
نتایج کلیدی
این کارآزمایی نشان نداد که خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده UVCها در نوزادان می‌تواند احتمال پیشرفت عفونت خون را کاهش دهد. با این حال، به دلیل اینکه این کارآزمایی کوچک بود، این یافته قابل اطمینان نیست.
نتیجه‌گیری‌ها
این کارآزمایی شواهد کافی را برای اطلاع‌رسانی در مورد خط مشی یا عمل ارائه نداد؛ برای حل این سوال به‌طور کامل، کارآزمایی‌های بزرگ‌تری مورد نیاز است.
داده‌های کارآزمایی موجود فعلی برای نشان دادن اینکه خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده کاتتر وریدی نافی، خطر ابتلا را به عفونت، مورتالیتی، یا سایر موربیدیتی‌ها در نوزادان تازه متولد شده کاهش می‌دهد یا خیر، کافی نیست. برای حل این عدم قطعیت موجود، یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده عملی با حجم نمونه بزرگ مورد نیاز است.
استفاده طولانی‌مدت ممکن است یک عامل خطر برای عفونت وابسته به کاتتر وریدی نافی در خون نوزادان تازه متولد شده باشد. خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده کاتتر وریدی نافی (umbilical venous catheters; UVCs) برای کاهش بروز موربیدیتی و مورتالیتی مرتبط با آن توصیه می‌شود.
مقایسه اثربخشی خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده UVCها (تا دو هفته پس از کارگذاری) در برابر رویکرد انتظاری یا مدت زمان ثابت طولانی در پیشگیری از عفونت خون و سایر عوارض در نوزادان تازه متولد شده.
انجام تجزیه‌و‌تحلیل‌های زیرگروه بر اساس سن بارداری در هنگام تولد و مدت زمان برنامه‌ریزی شده از پیش تعیین شده کارگذاری UVC (نگاه کنید به «تجزیهوتحلیل زیرگروه و بررسی ناهمگونی»).
از استراتژی جست‌وجوی استاندارد گروه نوزادان در کاکرین شامل جست‌وجوهای الکترونیکی در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 4، 2017)؛ Ovid MEDLINE؛ Embase و Maternity & Infant Care Database (تا می 2017) و هم‌چنین مجموعه مقالات کنفرانس و مرورهای قبلی استفاده کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده که تاثیرات خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده UVCها (تا دو هفته بعد از کارگذاری) را در برابر یک رویکرد انتظاری یا مدت زمان ثابت طولانی در پیشگیری از عفونت خون و سایر عوارض در نوزادان تازه متولد شده مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به ارزیابی واجد شرایط بودن و خطر سوگیری (bias) کارآزمایی پرداختند و به‌طور مستقل از هم استخراج داده‌ها را انجام دادند. اثرات درمان را تجزیهوتحلیل کردیم و به ترتیب، به صورت خطر نسبی (RR) و تفاوت خطر (RD) برای داده‌های دو-حالتی و تفاوت میانگین (MD) برای داده‌های پیوسته با 95% فواصل اطمینان (CIs) گزارش کردیم. برای استفاده از یک مدل اثر-ثابت در متاآنالیز و کشف علل بالقوه ناهمگونی در تجزیهوتحلیل حساسیت برنامه‌ریزی کردیم. با استفاده از روش‌های درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)، کیفیت شواهد را برای مقایسه اصلی در سطح پیامد ارزیابی کردیم.
یک کارآزمایی واجد شرایط را یافتیم. شرکت‌کنندگان 210 نوزاد تازه متولد شده با وزن کمتر از 1251 گرم بودند. این کارآزمایی کورسازی نشد اما در عوض کیفیت روش‌شناسی خوبی داشت. این کارآزمایی، حذف کاتتر وریدی نافی را درون 10 روز پس از کارگذاری (و در صورت لزوم جایگزینی آن با یک کانولای محیطی یا کاتتر مرکزی کارگذاری شده در زیر پوست) در برابر مدیریت انتظاری (کارگذاری UVC تا 28 روز) مقایسه کرد. بیشتر نوزادان در گروه خارج کردن زودهنگام برنامه‌ریزی شده نسبت به گروه مدیریت انتظاری (83 در برابر 33) نیاز به کارگذاری کاتتر مرکزی در زیر پوست (percutaneous insertion of a central catheter; PICC) داشتند. نتایج کارآزمایی تفاوتی را در میزان بروز عفونت وابسته به کاتتر در خون (RR: 0.65؛ 95% CI؛ 0.35 تا 1.22)، در مورتالیتی بیمارستانی (RR: 1.12؛ 95% CI؛ 0.42 تا 2.98)، در ترمبوز وابسته به حذف ضروری کاتتر (RR: 0.33؛ 95% فاصله اطمینان؛ 0.01 تا 7.94)، یا در موربیدیتی‌های دیگر نشان نداد. ارزیابی GRADE نشان داد که به علت عدم دقت و خطر سوگیری نظارتی ناشی از عدم کورسازی در کارآزمایی وارد شده، کیفیت شواهد به‌طور عمده در سطح پیامد «پائین» بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.