سوال مطالعه مروری
آیا جراحی رادیکال با یا بدون پرتودرمانی طول عمر و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم موضعی (localised malignant mesothelioma) را در مقایسه با شیمی‌درمانی و مراقبت حمایتی به‌تنهایی بهبود می‌بخشد؟
پیشینه
مزوتلیومای بدخیم پلورال (یعنی سرطان اولیه پلورال) توموری است که درمان آن دشوار است. شیمی‌درمانی معمولا برای اولین بار برای افرادی تجویز می‌شود که برای دریافت آن به اندازه کافی مناسب هستند. مشخص نیست که جراحی رادیکال و پرتودرمانی به افراد کمک می‌کند طول عمر بیشتری داشته باشند یا کیفیت زندگی آنها را بهبود می‌بخشد یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
ما مقالات پزشکی منتشر شده را برای یافتن مقالات پژوهشی‌ای جست‌وجو کردیم که استراتژی‌های درمان ترکیبی را برای درمان افراد مبتلا به سرطان اولیه پلورال با جراحی مورد بررسی قرار دادند. کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده (که در آن افراد به صورت تصادفی به یکی از دو یا چند گروه درمان اختصاص داده شدند) را مورد بررسی قرار دادیم و از اطلاعات حاصل از آنها برای نتیجه‌گیری استفاده کردیم. ما شواهدی را تا 21 مارچ 2017 یافتیم.
نتایج کلیدی
نویسندگان مرور دو کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده کوچک را یافتند، که در مجموع 104 فرد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال در آنها تصادفی‌سازی شدند. یک کارآزمایی جراحی اضافی و پرتودرمانی را به همراه شیمی‌درمانی با شیمی‌درمانی به‌تنهایی مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر، پرتودرمانی اضافی به همراه شیمی‌درمانی و جراحی را با شیمی‌درمانی و جراحی به تنهایی مقایسه کرد. این دو کارآزمایی کوچک نشان دادند که هیچ مقدار افزوده‌ای برای پرتودرمانی یا ترکیبی از پرتودرمانی و جراحی وجود ندارد. ما قادر به ترکیب داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌هایی که در نظر گرفتیم، نبودیم زیرا این دو کارآزمایی بسیار متفاوت بودند. کیفیت شواهد مربوط به بقا را متوسط و کیفیت شواهد مربوط به تمام پیامدهای دیگر مورد مطالعه را پائین رتبه‌بندی کردیم. نویسندگان مرور سه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده را شناسایی کردند، که نتایج آنها هنوز منتشر نشده است.
کیفیت شواهد و نتیجه گیری‌ها
فقط دو کارآزمایی مرتبط را یافتیم. هر دوی آنها کوچک بودند، که این موضوع نتایج را نامطمئن می‌کرد. مشخص نیست که ارائه ترکیبی از جراحی و پرتودرمانی رادیکال پس از شیمی‌درمانی بهتر از ارائه شیمی‌درمانی به‌تنهایی است یا خیر. به نظر نمی‌رسد که پرتودرمانی رادیکال نتایج جراحی به‌تنهایی را بهبود ببخشد.
قدرت کلی شواهد گردآوری شده در این مرور پائین است و شواهد موجود برای حمایت از استفاده از درمان چند-جانبه رادیکال در عمل بالینی معمول کافی نیست (به ویژه در یک کارآزمایی که آسیب بیشتری را نشان می‌دهد). با توجه به هزینه افزوده درمان چند-جانبه و افزایش احتمال خطر عوارض جانبی، فقدان شواهد مربوط به اثربخشی آنها احتمالا به این معنی است که این مداخلات در حال حاضر باید فقط محدود به کارآزمایی‌های بالینی باشد.
مزوتلیومای بدخیم پلورال (malignant pleural mesothelioma) توموری است که تقریبا همیشه کشنده است و در حال حاضر شیمی‌درمانی بر پایه پلاتین، درمان استاندارد آن است. استراتژی‌های درمانی چند-جانبه شامل ترکیبی از جراحی، پرتودرمانی یا درمان فتودینامیک و شیمی‌درمانی است که برای بیماران انتخاب شده توصیه می‌شود اما در مورد اثربخشی آنها هیچ توافقی وجود ندارد.
ارزیابی مزایا و آسیب‌های گزینه‌های درمانی چند-جانبه رادیکال (از جمله جراحی رادیکال ± پرتودرمانی رادیکال ± درمان فتودینامیک ± درمان سیستمیک) در مقایسه با یکدیگر یا درمان‌های تسکین دهنده، برای افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال (malignant pleural mesothelioma).
ما داده‌های به دست آمده را از پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان ریه در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE و Embase را مرور کردیم. هم‌چنین فهرست منابع مطالعات اصلی اولیه را کنترل کرده، مقالات و مجموعه مقالات کنفرانس مرتبط را برای دستیابی به مقالات مرتبط بیشتر تا 21 مارچ 2017 به صورت دستی بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های گروه-موازی تصادفی‌سازی و کنترل شده را درباره درمان چند-جانبه برای افراد مبتلا به مزوتلیومای بدخیم پلورال (مراحل I؛ II یا III) وارد کردیم که حداقل یکی از نقاط پایانی زیر را اندازه‌گیری کردند: بقای کلی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، حوادث جانبی یا بقای بدون پیشرفت. مطالعات را صرف‌نظر از وضعیت زبان یا انتشار در نظر گرفتیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم اطلاعات مرتبط با خصوصیات شرکت‌کنندگان، مداخلات، پیامدهای مطالعه و داده‌های مربوط به پیامدهای این مرور و هم‌چنین اطلاعات مربوط به طراحی و متدولوژی مطالعه را استخراج کردند. دو نویسنده مرور خطر سوگیری (bias) کارآزمایی‌های وارد شده را با استفاده از حوزه‌های از پیش تعیین شده «خطر سوگیری» ارزیابی کردند. کیفیت روش‌شناسی را با استفاده از سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم.
این مرور را مطابق با پروتکل منتشر شده کاکرین انجام دادیم. دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و بالینی با 104 شرکت‌کننده معیارهای ورود ما را داشتند. هر دو کارآزمایی در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند (برای پیامدهایی به غیر از بقای کلی)، ما کیفیت شواهد مربوط به بقای کلی را متوسط و برای تمام پیامدهای دیگر پائین ارزیابی کردیم. یک کارآزمایی ترکیب اکستراپلورال پنومونکتومی (extrapleural pneumonectomy; EPP) را به همراه شیمی‌درمانی نئوادجوانت بر پایه پلاتینیوم (neoadjuvant platinum‐based chemotherapy) به همراه دوز بالای پرتودرمانی همی‌توراسیک (hemithoracic radiotherapy) پس از جراحی با ترکیب EPP با شیمی‌درمانی بر پایه پلاتینیوم مقایسه کرد. کارآزمایی دیگر EPP را به همراه پرتودرمانی همی‌توراسیک پس از جراحی با درمان استاندارد (غیر-رادیکال) به تنهایی پس از شیمی‌درمانی بر پایه پلاتینیوم مقایسه کرد (بیماران در بازوی درمان استاندارد، مطابق با سیاست محلی، مدیریت انکولوژیک مداوم دریافت کردند که شامل شیمی‌درمانی بیشتر یا پرتودرمانی تسکین دهنده بود).
در اولین کارآزمایی، میانه بقای کلی که از زمان ثبت‌نام محاسبه شد برابر با 20.8 ماه (95% فاصله اطمینان (CI): 14.4 تا 27.8) در گروه بدون پرتودرمانی و 19.3 ماه (95% CI؛ 11.5 تا 21.8) در گروه پرتودرمانی بود. در کارآزمایی دوم، میانه بقای کلی 14.4 ماه (95% CI؛ 5.3 تا 18.7) برای بیماران اختصاص داده شده به EPP و 19.5 ماه (95% CI؛ 13.4 تا زمانی که هنوز به آن نرسیده‌ایم) برای بیماران تصادفی‌سازی شده برای دریافت درمان استاندارد غیر-رادیکال بود. در کارآزمایی دوم، 12 حادثه جانبی جدی در طول دوره مطالعه گزارش شد: ده مورد در گروه EPP و دو مورد در گروه درمان غیر-رادیکال. نمرات کلی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بین دو بازو در هیچ یک از دو مطالعه متفاوت نبود. به دلیل ناهمگونی بالینی، قادر به متاآنالیز (meta‐analysis) دو کارآزمایی وارد شده نبودیم. هم‌چنین سه کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم که به ارزیابی موضوع مرور ما پرداختند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.