نود-شش کارآزمایی (25,157 شرکت‌کننده) با معیارهای ورود ما مطابقت داشتند؛ 62 کارآزمایی (24,603 شرکت‌کننده) را در NMA (12 گزینه درمانی مختلف) وارد کردیم. در اینجا، مقایسه ESA با یا بدون آهن و آهن به‌تنهایی را در برابر عدم-درمان ارائه می‌کنیم. نتایج بیشتر و آنالیز زیر-گروه در متن کامل توضیح داده می‌شوند.

مورتالیتی حین انجام مطالعه

ما تخمین زدیم که 92 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان کم‌خونی تا 30 روز پس از دوره فعال مطالعه جان خود را از دست دادند. شواهد حاصل از NMA (55 کارآزمایی؛ 15,074 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA و آهن داخل-وریدی (12 نفر از 1000 نفر؛ خطر نسبی (RR): 0.13؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 2.29؛ قطعیت پائین) یا آهن خوراکی (34 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.37؛ 95% CI؛ 0.01 تا 27.38؛ قطعیت پائین) ممکن است مورتالیتی حین مطالعه را کاهش یا افزایش دهد و ESA به‌تنهایی (103 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.12؛ 95% CI؛ 0.92 تا 1.35؛ قطعیت متوسط) احتمالا آن را اندکی افزایش می‌دهد. علاوه بر این، درمان با آهن داخل-وریدی به‌تنهایی (271 نفر از 1000 نفر؛ RR: 2.95؛ 95% CI؛ 0.71 تا 12.34؛ قطعیت پائین) ممکن است مورتالیتی حین مطالعه را افزایش داده و آهن خوراکی به‌تنهایی (24 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.26؛ 95% CI؛ 0.00 تا 19.73؛ قطعیت پائین)می‌تواند آن را افزایش یا کاهش دهد.

پاسخ خونی

ما تخمین زدیم که 90 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی پاسخ خونی داشتند. شواهد حاصل از NMA (31 کارآزمایی؛ 6985 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA و آهن داخل-وریدی (604 نفر از 1000 نفر؛ RR: 6.71؛ 95% CI؛ 4.93 تا 9.14؛ قطعیت متوسط)، ESA و آهن خوراکی (527 نفر از 1000 نفر؛ RR: 5.85؛ 95% CI؛ 4.06 تا 8.42؛ قطعیت متوسط)، و ESA به‌تنهایی (467 نفر از 1000 نفر؛ RR: 5.19؛ 95% CI؛ 4.02 تا 6.71؛ قطعیت متوسط) احتمالا پاسخ خونی را افزایش می‌دهند. علاوه بر این، درمان با آهن خوراکی به‌تنهایی ممکن است پاسخ خونی را افزایش دهد (153 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.70؛ 95% CI؛ 0.69 تا 4.20؛ قطعیت پائین).

ترانسفیوژن‌های گلبول قرمز خون

ما تخمین زدیم که 360 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی نیاز به حداقل یک ترانسفیوژن داشتند. شواهد حاصل از NMA (69 کارآزمایی؛ 18,684 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA و آهن داخل-وریدی (158 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.44؛ 95% CI؛ 0.31 تا 0.63؛ قطعیت متوسط)، ESA و آهن خوراکی (144 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.40؛ 95% CI؛ 0.24 تا 0.66؛ قطعیت متوسط)، و ESA به‌تنهایی (212 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.59؛ 95% CI؛ 0.51 تا 0.69؛ قطعیت متوسط) احتمالا نیاز بیمار را به ترانسفیوژن کاهش می‌دهند. علاوه بر این، درمان با آهن داخل-وریدی به‌تنهایی (268 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.74؛ 95% CI؛ 0.43 تا 1.28؛ قطعیت پائین) و درمان با آهن خوراکی به‌تنهایی (333 نفر از 1000 نفر؛ RR: 0.92؛ 95% CI؛ 0.54 تا 1.57؛ قطعیت پائین) ممکن است نیاز بیمار را به ترانسفیوژن افزایش یا کاهش دهد.

مورتالیتی کلی

ما تخمین زدیم که 347 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی به طور کلی جان خود را از دست دادند. شواهدی با قطعیت پائین به دست آمده از NMA (71 کارآزمایی؛ 21,576 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA و آهن داخل-وریدی (507 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.46؛ 95% CI؛ 0.87 تا 2.43)، یا آهن خوراکی (482 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.39؛ 95% CI؛ 0.60 تا 3.22)، و آهن داخل-وریدی به‌تنهایی (521 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.50؛ 95% CI؛ 0.63 تا 3.56) یا آهن خوراکی به‌تنهایی (534 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.54؛ 95% CI؛ 0.66 تا 3.56) ممکن است مورتالیتی کلی را کاهش یا افزایش دهند. درمان با ESA به‌تنهایی می‌تواند منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مورتالیتی کلی شود (357 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.03؛ 95% CI؛ 0.97 تا 1.10؛ قطعیت پائین).

حوادث ترومبوآمبولی

ما تخمین زدیم که 36 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی دچار حوادث ترومبوآمبولی شدند. شواهد حاصل از NMA (50 کارآزمایی؛ 15,408 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA و آهن داخل-وریدی (66 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.82؛ 95% CI؛ 0.98 تا 3.41؛ قطعیت متوسط) احتمالا تعداد حوادث ترومبوآمبولی را اندکی افزایش داده و درمان با ESA به‌تنهایی (66 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.82؛ 95% CI؛ 1.34 تا 2.47؛ قطعیت بالا) آن را اندکی افزایش می‌دهد. هیچ یک از کارآزمایی‌ها نتایجی را در مورد مقایسه‌های دیگر گزارش نکردند.

ترومبوسیتوپنی (thrombocytopenia) یا خونریزی

ما تخمین زدیم که 76 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی دچار ترومبوسیتوپنی/خونریزی شدند. شواهد حاصل از NMA (13 کارآزمایی، 2744 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA به‌تنهایی احتمالا منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در ترومبوسیتوپنی/خونریزی می‌شود (76 نفر از 1000 نفر؛ RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.67 تا 1.48؛ قطعیت متوسط). هیچ یک از کارآزمایی‌ها نتایجی را در مورد مقایسه‌های دیگر گزارش نکردند.

هیپرتانسیون

ما تخمین زدیم که 10 نفر از 1000 شرکت‌کننده بدون دریافت درمان برای کم‌خونی دچار هیپرتانسیون شدند. شواهد حاصل از NMA (24 کارآزمایی، 8383 شرکت‌کننده) نشان می‌دهد که درمان با ESA به‌تنهایی احتمالا تعداد موارد ابتلا به هیپرتانسیون را افزایش می‌دهد (29 نفر از 1000 نفر؛ RR: 2.93؛ 95% CI؛ 1.19 تا 7.25؛ قطعیت متوسط). هیچ یک از کارآزمایی‌ها نتایجی را در مورد مقایسه‌های دیگر گزارش نکردند.