پیشینه
وقتی تواناییهای فیزیکی و قضاوت افراد توسط مواد مخدر یا الکل مختل شوند، حوادث و آسیبهای بیشتری در محل کار رخ میدهند. محل کار معمولا مکانی نیست که تحقیقات در آنجا انجام شوند. فاکتورهای زیادی وجود دارند که سنجش تأثیر انجام برنامه تست مواد مخدر را در محل کار بر هدف اصلی کارفرما که همانا تأمین امنیت محیط کار است، دشوار میسازد.
برخی از کارفرمایان - به ویژه در بخشهایی که ایمنی اهمیت زیادی دارد، مانند صنایع رانندگی تجاری (commercial drivers) و هواپیمایی - تصمیم میگیرند کارکنان خود را بهطور تصادفی از نظر مصرف مواد مخدر و الکل آزمایش کنند (انجام تصادفی تست مواد مخدر و الکل (random drug and alcohol testing; RDAT)). آنها امیدوارند از طریق انجام چنین تستهایی، کارکنان را از استفاده نامناسب از این مواد منصرف کنند. با این حال، نمیدانیم که RDAT تاثیر مورد نظر را برجای میگذارد یا خیر.
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم بدانیم که انجام RDAT در محل کار، در مقایسه با عدم انجام آن، از وقوع صدمات و حوادث غیرمترقبهای که منجر به خسارت یا از دست دادن اموال (حوادث غیر-آسیبزا) میشود، پیشگیری میکند یا خیر.
تاریخ جستوجو
شواهد ارائه شده در این مرور کاکرین، تا نوامبر 2020 بهروز است.
ویژگیهای مطالعه
ما تصمیم داشتیم تمامی تحقیقات مرتبط را پیرامون انجام RDAT در محل کار، در مرور خود بگنجانیم. ما به دنبال انواع مختلف مطالعات منتشر شدهای بودیم که چگونگی تاثیر انجام RDAT را بر ایمنی محل کار بررسی کردند. ما پژوهشهای انجام شده را در زمینه انجام RDAT در رانندگان تجاری کنار گذاشتیم، زیرا مقاله مروری دیگری از کاکرین که این مطالعات را پوشش میدهد، قبلا منتشر شده است.
دو نویسنده از تیم ما تمام منابع شناسایی شده را در جستوجوهای انجام شده بررسی کردند، اما آنها فقط یک مطالعه را پیدا کردند که با معیارهای انتخاب ما مطابقت داشت و میتوانست در این مرور قرار گیرد.
این مطالعه انجام تصادفی تست الکل را در کارکنان شرکتهای هواپیمایی در ایالات متحده آمریکا بررسی کرد که مشاغل آنها شامل کارهای مرتبط با ایمنی میشد. این مطالعه کارکنان را از نظر مصرف مواد مخدر تست نکرد. طبق قانون، شرکتهای هواپیمایی موظف هستند نمونهای تصادفی را از کارکنان خود، تست کرده و گزارش دهند. این مطالعه از دادههای انجام تست بین سالهای 1995 و 2002 استفاده کرد. در مجموع، 511,745 تست تصادفی الکل روی کارکنان شرکتهای هواپیمایی انجام شد.
نتایج کلیدی
از سال 1995 تا 1997، تستهای تصادفی برای الکل 25% از کل نیروی کار شرکتهای هواپیمایی مرتبط را در هر سال وارد کردند. در این دوره، میانگین درصد کارکنانی که تست الکل مثبت داشتند، 0.07% گزارش شد. از سال 1998 تا 2002، نسبت نیروی انسانی تست شده در هر سال تا 10% کاهش یافت. در این دوره، میانگین درصد کارکنانی که تست الکل مثبت داشتند، تا 0.11% افزایش یافت.
این بدان معنی است که وقتی شرکتهای هواپیمایی بهطور تصادفی درصد بیشتری را از کارکنان خود در سال تست میکنند، نسبت کمتری از آنها از نظر الکل مثبت میشوند. رابطه مشاهده شده میان دفعات انجام تست الکل و نسبت تستهای مثبت همان چیزی است که انتظار داریم اگر تست، اثر بازدارندگی داشته باشد، آن را ببینیم، هر چند از خلال یک مطالعه تنها نمیتوان اثر بازدارندگی آن را اثبات کرد.
این مطالعه هیچ اطلاعاتی را برای سایر حوزههای مورد علاقه ما، به ویژه:
- جراحات مرگبار؛
- آسیبهای غیر-کشنده (که در آن افراد از نظر جسمانی آسیب میبینند، اما فوت نمیکنند)؛
- «حوادث غیر-آسیبزا»؛ یعنی، حوادثی که در آن افراد آسیب نمیبینند اما به اموال، فرآیندها، مواد، و/یا محیط آسیب میرسد؛
- غیبت از کار؛ و
- رویدادهای ناخواسته یا نامطلوب مرتبط با RDAT، از جمله تأثیرات آن بر حریم خصوصی، رازداری و ادراک کارکنان، فراهم نکرد.
کیفیت شواهد
دو نفر از تیم ما، بر اساس عواملی مانند تعداد مطالعات، حجم نمونه مطالعه و روشها، اعتماد ما را به شواهد ارزیابی کردند. به طور کلی، اعتماد ما به شواهد در سطح بسیار پائینی قرار دارند. این بدان معناست که نمیتوانیم به آنچه در این مطالعه گزارش شده، اعتماد کنیم تا در مورد اثربخشی انجام تصادفی تست الکل به تنهایی، یا انجام تصادفی تست الکل همراه با آزمایش مواد مخدر(RDAT)، در محل کار، تعمیم داده شود. ما برای یافتن پاسخها به محققان نیاز داریم تا مطالعات بیشتری را انجام دهند.
منابع تامین مالی مطالعه
مطالعهای را که در مرور خود وارد کردیم، با دو کمک هزینه تأمین مالی شد: کمک مالی از انستیتوی ملی سوءمصرف الکل و اعتیاد به الکل، و کمک مالی از مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها.
در صنعت هواپیمایی در ایالات متحده آمریکا، تنها محیطی که مطالعه واجد شرایط دادههای خود را از آن گزارش کرد، به دنبال کاهش میزان کارکنان مورد آزمایش، که به نظر ما از نظر بالینی مرتبط بود، افزایش قابل توجهی از نظر آماری در میزان نتایج مثبت RAT وجود داشت. این نتیجه یک رابطه معکوس را بین نسبت نتایج مثبت تست و میزان انجام تست نشان میدهد، که با اثر بازدارندگی برای آزمایش سازگار است. هیچ دادهای در مورد اثرات سوء مربوط به RDAT گزارش نشد.
در مورد اثربخشی RDAT برای کارکنان مشاغل حساس به ایمنی (به جز رانندگی تجاری)، یا با عملکردهای شغلی حساس به ایمنی، نمیتوانیم نتیجهگیری قطعی داشته باشیم. ما فقط یک مطالعه واجد شرایط را شناسایی کردیم که منعکس کننده یک صنعت در یک کشور بود، طراحی غیر-تصادفیسازی شده داشت، و فقط برای الکل تست شد، نه برای مواد مخدر یا دیگر مواد. ارزیابی GRADE منجر به رتبهبندی «بسیار پائین» برای کیفیت شواهد در مورد تنها پیامد گزارش شده شد. کمبود تحقیقات واجد شرایط، محدودیت عمدهای در مرور ما بود، و انجام مطالعات بیشتری برای ارزیابی تأثیر RDAT بر پیامدهای ایمنی مورد نیاز است.
اختلالات مربوط به مواد مخدر و الکل در محل کار با افزایش خطر صدمه به کارکنان مرتبط است. انجام تصادفی آزمایش در جمعیتی از کارکنان برای یافتن موارد احتمالی مصرف این مواد به روشی استاندارد در بسیاری از حوزههای قضایی تبدیل شده، با این هدف که خطر حوادث و تصادفات در محل کار کاهش یابد. با وجود افزایش انجام تصادفی تست مواد مخدر و الکل (random drug and alcohol testing; RDAT)، در حال حاضر توافقی در مورد موثر بودن آن در پیشگیری از وقوع آسیبها در محل کار، یا بهبود دیگر پیامدهای حوادث غیر-آسیبزا در محل کار وجود ندارد.
ارزیابی اثربخشی RDAT در محل کار به منظور پیشگیری از بروز صدمات و بهبود پیامدهای حوادث غیر-آسیبزا (حوادث غیر-مترقبهای که منجر به خسارت یا از بین رفتن دارایی میشوند) در کارکنان در مقایسه با عدم انجام RDAT در محل کار.
ما یک جستوجوی سیستماتیک را در منابع علمی برای شناسایی مطالعات واجد شرایط منتشر شده و منتشر نشده انجام دادیم. تاریخ انجام آخرین جستوجو 1 نوامبر 2020 بود. پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ Embase، دو بانک اطلاعاتی دیگر، Google Scholar، و سه پایگاه ثبت کارآزمایی را جستوجو کردیم. همچنین فهرست منابع مقالات مرتبط را که برای ما شناخته شده بودند، غربالگری کردیم.
طراحیهای مطالعه که برای گنجاندن در مرور ما واجد شرایط بودند، شامل کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، کارآزماییهای خوشهای-تصادفیسازی شده (cluster-randomised trials; CRT)، مطالعات سری-زمانی منقطع (nterrupted time-series; ITS)، و مطالعات کنترل شده قبل و بعد (CBA) میشدند. مطالعات باید به ارزیابی اثربخشی RDAT در پیشگیری از وقوع صدمه در محل کار یا بهبود دیگر پیامدهای غیر-آسیبزا در محل کار، پرداخته باشند. ما همچنین دادههای منتشر نشده را از پایگاههای ثبت کارآزمایی در نظر گرفتیم. ما کارکنانی را وارد کردیم که در همه مشاغل حساس به ایمنی کار میکنند، به غیر از رانندگان تجاری، که موضوع یک مرور دیگر کاکرین هستند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم، از فرم جمعآوری داده برای استخراج مشخصات مرتبط از مطالعه وارد شده استفاده کردند. آنها سپس یک نمودار خطی را که در مطالعه میزان شیوع تخلفات الکلی در سال موجود بود، مورد تجزیهوتحلیل قرار دادند. نویسندگان مرور بهطور مستقل از هم، ارزیابی GRADE را، به عنوان ابزاری برای رتبهبندی کیفیت شواهد، به پایان رساندند.
اگرچه جستوجوی ما در ابتدا 4198 رکورد منحصربهفرد را شناسایی کرد، فقط یک مطالعه برای ورود به این مرور واجد شرایط بود. این یک مطالعه ITS بود که تأثیر انجام تصادفی تست الکل (random alcohol testing; RAT) را بر میزان مثبت بودن تست کارکنان شرکتهای هواپیمایی بزرگ در ایالات متحده از 1995 تا 2002 اندازهگیری کرد. این مطالعه شامل دادههای 511,745 تست تصادفی الکل بود، و هیچ اطلاعاتی را در مورد تست سایر مواد گزارش نکرد. میزان نتایج مثبت، تنها پیامد مورد علاقه گزارش شده توسط این مطالعه بود.
هنگامی که حداقل درصد کارکنانی که سالانه تحت RAT قرار گرفتند، از 25% به 10% کاهش یافت، میانگین نرخ نتایج مثبت یافت شده توسط RAT از 0.07% به 0.11% افزایش یافت. تجزیهوتحلیل ما نشان داد که این تغییر از نظر آماری افزایش قابل توجهی داشت (تغییر تخمینی در سطح (level)، جایی که سطح، منعکس کننده میانگین درصد امتیازات تستهای مثبت = 0.040 بود، 95% فاصله اطمینان: 0.005 تا 0.075؛ P = 0.031). ارزیابی GRADE، برای تأثیر مشاهده شده از حداقل درصد تست پایینتر که با نرخ بالاتری از نتایج مثبت تست همراه است، کیفیت شواهد را در طول پنج حوزه GRADE، بسیار پایین نشان داد. تنها مطالعه وارد شده پیامدهای مورد نظر زیر را بررسی نکرد: صدمات کشنده؛ صدمات غیر-کشنده؛ حوادث غیر-آسیبزا؛ غیبت از محل کار؛ و عوارض جانبی مرتبط با RDAT.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.