ما 10 کارآزمایی را وارد کردیم که بین سال‌های 2001 و 2016 منتشر شده و شامل 497 بزرگسال مبتلا به ADHD بودند. سه کارآزمایی در اروپا و یک کارآزمایی در آرژانتین انجام شدند؛ سایر کارآزمایی‌ها مکان انجام کارآزمایی را گزارش نکردند. این RCTها، متیل‌فنیدیت IR را با دارونما (placebo)، سیستم خوراکی آزاد کننده اسمزی (osmotic-release oral system; OROS) از متیل‌فنیدیت (فرمولاسیون گسترده-رهش)، فرمولاسیون گسترده-رهش بوپروپیون، لیتیوم و پیکنوژنول (Pycnogenol®) (عصاره پوست کاج دریایی) مقایسه کردند. شرکت‌کنندگان عبارت بودند از بیماران سرپایی، بیمارانی که برای درمان اعتیاد در بیمارستان بستری بودند، و بزرگسالانی که مایل به شرکت در یک برنامه سرپایی فشرده برای درمان وابستگی به کوکائین بودند. طول دوره پیگیری بین 6 و 18 هفته متغیر بود.

متیل‌فنیدیت IR در برابر دارونما

شواهدی را با قطعیت بسیار پائین پیدا کردیم که، متیل‌فنیدیت IR در مقایسه با دارونما می‌تواند نشانه‌های ADHD را که با مقیاس‌های رتبه‌بندی شده توسط محقق اندازه‌گیری شد، کاهش دهد (MD: -20.70؛ 95% CI؛ 23.97- تا 17.43-؛ 1 کارآزمایی، 146 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان؛ Adult ADHD Investigator Symptom Report Scale (AISRS)، از 0 تا 54 نمره‌دهی شد)، اما شواهد نامطمئن است. تاثیر متیل‌فنیدیت IR بر نشانه‌های ADHD که با مقیاس‌های رتبه‌بندی شده توسط شرکت‌کننده اندازه‌گیری شد، در سطح متوسط بود، اما قطعیت شواهد بسیار پائین است (SMD: -0.59؛ 95% CI؛ 1.25- تا 0.06؛ I² = 69%؛ 2 کارآزمایی، 138 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان).

شواهدی با قطعیت بسیار پائین وجود دارد که، متیل‌فنیدیت IR در مقایسه با دارونما می‌تواند درک بالینی را از شدت نشانه‌های ADHD کاهش دهد (MD: -0.57؛ 95% CI؛ 0.85- تا 0.28-؛ 2 کارآزمایی، 139 شرکت‌کننده؛ I² = 0%؛ نمرات تغییر و پایان؛ Clinical Global Impression (CGI)-Severity scale (از 1 (بهبود بسیار زیاد) تا 7 (بدتر شدن بسیار زیاد) رتبه‌بندی شد)). شواهدی با قطعیت پائین وجود دارد که، متیل‌فنیدیت IR در مقایسه با دارونما، می‌تواند درک بالینی را از بهبود در نشانه‌های ADHD اندکی تحت تاثیر قرار دهد (MD: -0.94؛ 95% CI؛ 1.37- تا 0.51-؛ 1 کارآزمایی، 49 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان؛ مقیاس CGI-Improvement (از 1 (بهبود بسیار زیاد) تا 7 (بدتر شدن بسیار زیاد) رتبه‌بندی شد)). در تجزیه‌وتحلیل مربوط به مقایسه متیل‌فنیدیت IR با دارونما، هیچ شواهد آشکاری حاکی از تاثیر مداخله بر اضطراب (MD: -0.20؛ 95% CI؛ 4.84- تا 4.44؛ 1 کارآزمایی، 19 شرکت‌کننده؛ نمرات تغییر؛ Hamilton Anxiety Scale (HAM-A؛ از 0 تا 56 امتیازدهی شد)؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) یا افسردگی (MD: 2.80؛ 95% CI؛ 0.09- تا 5.69؛ 1 کارآزمایی، 19 شرکت‌کننده؛ نمرات تغییر؛ Hamilton Depression Scale (HAM-D؛ از 0 تا 52 امتیازدهی شد)؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) وجود ندارد.

متیل‌فنیدیت IR در برابر لیتیوم

متیل‌فنیدیت IR در مقایسه با لیتیوم، مشخص نیست که نشانه‌های ADHD (MD: 0.60؛ 95% CI؛ 3.11- تا 4.31؛ 1 کارآزمایی، 46 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان؛ Conners’ Adult ADHD Rating Scale (از 0 تا 198 امتیازدهی شد)؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ اضطراب (MD: -0.80؛ 95% CI؛ 4.49- تا 2.89؛ 1 کارآزمایی، 46 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان؛ HAM-A؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)؛ یا افسردگی (MD: -1.20؛ 95% CI؛ 3.81- تا 1.41، 1 کارآزمایی، 46 شرکت‌کننده؛ نمرات پایان؛ مقیاس HAM-D؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) را افزایش می‌دهد یا کاهش. هیچ یک از کارآزمایی‌های وارد شده، تغییرات رتبه‌بندی شده را توسط شرکت‌کننده در نشانه‌های ADHD، یا درک بالینی را از شدت بیماری یا بهبودی شرکت‌کنندگان درمان شده با متیل‌فنیدیت IR در مقایسه با لیتیوم ارزیابی نکردند.

حوادث جانبی به صورت ضعیفی ارزیابی و گزارش شدند. به دلیل گزارش‌دهی انتخابی پیامد آسیب‌ها و کورسازی (masking) ارزیابان پیامد (عدم کورسازی ارزیابان پیامد نسبت به اندازه‌گیری حوادث جانبی) تمام کارآزمایی‌ها را در معرض خطر بالای سوگیری (bias) ارزیابی کردیم. به‌طور کلی، چهار کارآزمایی با 203 شرکت‌کننده که متیل‌فنیدیت IR و 141 شرکت‌کننده که دارونما دریافت کردند، وقوع آسیب‌ها را توصیف کردند. در این کارآزمایی‌ها استفاده از متیل‌فنیدیت IR، خطر عوارض گوارشی (RR: 1.96؛ 95% CI؛ 1.13 تا 2.95) و از دست دادن اشتها (RR: 1.77؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.96) را افزایش داد. حوادث جانبی قلبی‌عروقی به صورت ناسازگار و متناقضی گزارش شدند که مانع از انجام یک تجزیه‌وتحلیل جامع شدند. یک کارآزمایی که به مقایسه متیل‌فنیدیت IR با لیتیوم پرداخت، به ترتیب پنج و نه حادثه جانبی را گزارش کرد.

چهار کارآزمایی را با نگرانی‌های قابل توجه در رابطه با منافع شخصی در نظر گرفتیم که این امر شواهد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، و نویسندگان از دو کارآزمایی، اطلاعات مربوط به منابع مالی و تعارض منافع را حذف کردند.