سوال مطالعه مروری
ما شواهد را در مورد اثرات فیزیوتراپی که می‌توانند به ناهنجاری‌های وضعیتی (postural abnormalities) در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک کمک کنند، مرور کردیم.
پیشینه
فیبروز سیستیک یک بیماری ژنتیکی است که باعث مشکلاتی در برخی از ارگان‌های بدن، به خصوص در ریه‌ها، می‌شود. به تازگی، مشخص شده که ممکن است ناهنجاری‌های وضعیتی به دلیل پیشرفت بیماری رخ دهند. برخی از انواع فیزیوتراپی که باعث ارتقای کشش و تقویت عضلات متصل به ستون فقرات می‌شوند، ممکن است به بهبود درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به فیبروز سیستیک کمک کنند.
تاریخ جست‌وجو
شواهد تا این تاریخ به‌روز هستند: 19 مارچ 2020.
ویژگی‌های مطالعه
ما دو کارآزمایی را با 50 شرکت‌کننده بین سنین 17 و 58 سال و مبتلا به فیبروز سیستیک و ناهنجاری‌های وضعیتی وارد این مرور کردیم. کارآزمایی‌ها به مقایسه درمان دستی (manual therapy) (تمام درمان‌های فیزیکی که باعث بهبود شل شدن عضلات، و همچنین به حرکت درآوردن ستون فقرات می‌شوند، مانند ماساژ، به حرکت درآوردن ستون فقرات) با مراقبت‌های معمول (درمان طبیعی که آنها استفاده می‌کنند) پرداختند. شرکت‌کنندگان به صورت تصادفی در هر گروه درمانی قرار گرفتند. یک کارآزمایی در بیماران بستری در بیمارستان انجام شد و 20 روز طول کشید و دومی در بیماران سرپایی که سه ماه طول کشید. اغلب پیامدها در هر دو کارآزمایی گزارش شدند.
نتایج کلیدی
کارآزمایی‌ها هیچ تفاوتی را بین درمان دستی و مراقبت‌های معمول برای درمان تغییرات در ناهنجاری تنه پیدا نکردند. ما نتوانستیم نتایج را برای کیفیت زندگی یا نمرات درد ترکیب کنیم، چرا که آنها بیش از حد متفاوت بودند. ما قادر به پیدا کردن تفاوت بین درمان دستی و مراقبت‌های معمول برای عملکرد ریه نبودیم. فقط یک کارآزمایی (15 شرکت‌کننده) تغییر را در مقدار فاصله‌ای که بیماران پیاده راه رفتند، اندازه‌گیری کرد که به نظر می‌رسید به نفع درمان دستی در مقایسه با مراقبت معمول بود، اما این مساله روشن نیست چرا که طیف وسیعی از نتایج وجود داشت. یک کارآزمایی گزارش کرد که شرکت‌کنندگان در گروه درمان دستی از نوع درمان خود لذت بردند و پایبندی به درمان نیز بالا بود. هیچ یک از کارآزمایی‌ها هیچ موردی را از عوارض جانبی گزارش نکردند.
کیفیت شواهد
به طور کلی، فقط شواهدی با کیفیت پائین تا بسیار پائین برای تمام پیامدهای در نظر گرفته شده وجود داشت. شواهد با کیفیت پائین به این معنی است که اطمینان ما به تاثیر درمان دستی محدود است، و تاثیر واقعی ممکن است بسیار متفاوت از این باشد. ما فکر می‌کنیم این واقعیت که افراد می‌دانستند چه درمانی را دریافت کرده‌اند، ممکن است نتایج را برای پیامدهای تغییر در کیفیت زندگی، تغییر در درد و تغییر در عملکرد ریه تحت تاثیر قرار داده باشد، اما شاید روی پیامدهای دیگر تاثیری نداشته باشد. بنابراین، ما هنوز مطمئن نیستیم که درمان‌های دستی باعث بهبود پیامدهایی می‌شوند که ما برای درمان ناهنجاری‌های وضعیتی مهم در نظر گرفتیم.
با توجه به محدودیت‌های روش‌شناسی در کارآزمایی‌های وارد شده، و علاوه بر کیفیت پائین تا بسیار پائین شواهد کنونی، شواهد محدودی در مورد مزایای فیزیوتراپی‌ها در ناهنجاری‌های وضعیتی در افراد مبتلا به CF وجود دارد. از این رو، کارآزمایی‌های به خوبی انجام شده بیشتری با متدولوژی‌های قوی، با در نظر گرفتن معیار ورود قبلی برای شناسایی شرکت‌کنندگان مبتلا به ناهنجاری‌های وضعیتی، مورد نیاز هستند.
فیبروز سیستیک (CF) شایع‌ترین بیماری ارثی تهدید کننده زندگی در جمعیت سفیدپوست است که باعث اختلالات متعددی، از جمله ناهنجاری‌های وضعیتی (postural abnormalities) می‌شود. فیزیوتراپی ممکن است در برخی از عواقب ناهنجاری‌های وضعیتی مانند درد، دفورمیتی تنه (trunk deformity) و کیفیت زندگی کمک‌کننده باشد.
تعیین اثرات طیف وسیعی از فیزیوتراپی‌ها برای مدیریت ناهنجاری‌های وضعیتی در افراد مبتلا به فیبروز کیستیک، به‌طور خاص بر کیفیت زندگی، درد و دفورمیتی تنه.
ما پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه فیبروز کیستیک در کاکرین را جست‌وجو کردیم که شامل جست‌وجوها در پایگاه‌های اطلاعاتی الکترونیکی و جست‌وجوی دستی در مجلات و کتاب چکیده مقالات کنفرانس‌ها بود. ما همچنین فهرست منابع مقالات و مرورهای مرتبط را جست‌وجو کردیم. جست‌وجوهای بیشتر در ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت، برای یافتن مطالعات برنامه‌ریزی شده، در حال انجام و منتشر نشده انجام شد.
تاریخ آخرین جست‌وجو: 19 مارچ 2020.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده که به بررسی هر روشی از فیزیوتراپی مرتبط در نظر گرفته شده برای درمان اختلالات وضعیتی در مقایسه با یکدیگر، عدم انجام فیزیوتراپی، درمان ساختگی یا مراقبت‌های معمول در افراد مبتلا به CF (از هر سن یا شدت بیماری) پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کارآزمایی‌های واجد شرایط را انتخاب کرده، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. ما برای دستیابی به اطلاعات گمشده یا داده‌های بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از معیار GRADE ارزیابی کردیم.
دو کارآزمایی، شامل مجموعا 50 شرکت‌کننده مبتلا به CF و ناهنجاری‌های وضعیتی، در این مرور گنجانده شدند. یک مطالعه در افراد مبتلا به بیماری پایدار (به مدت سه ماه) و دیگری در بیماران بستری در بیمارستان که بیماری‌شان تشدید شده بود (20 روز)، انجام شد. هر دو کارآزمایی به مقایسه درمان دستی شامل حرکت دست روی دنده قفسه سینه و ستون فقرات توراسیک، درمان اختلال عملکرد عضلانی خاص یا گروه‌های عضلانی سفت و محکم، و آگاهی و آموزش وضعیتی در مقابل مراقبت‌های پزشکی معمول پرداختند. سن شرکت‌کنندگان از 17 تا 58 سال متغیر بود. هر دو کارآزمایی در بریتانیا انجام شدند.
پیامدهای زیر اندازه‌گیری شدند: تغییر در کیفیت زندگی، تغییر در درد، تغییر در دفورمیتی تنه و تغییر در عملکرد ریوی. درمان دستی ممکن است تفاوتی اندک یا هیچ تفاوتی را در تغییر دفورمیتی تنه در مقایسه با مراقبت‌های معمول (شواهد با کیفیت پایین) ایجاد کند. هیچ نتیجه‌ای نمی‌تواند برای کیفیت زندگی (شواهد با کیفیت بسیار پائین) و پیامدهای درد (شواهد با کیفیت بسیار پائین) آنالیز شود، که دلیل آن، ناهمگونی بالا بین کارآزمایی‌ها است. مشخص نیست که مداخله باعث بهبود عملکرد ریه: ظرفیت حیاتی اجباری (شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ حجم بازدمی اجباری در یک ثانیه (شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ یا شاخص Tiffeneau (نسبت حجم بازدمی اجباری در یک ثانیه (FEV1) و ظرفیت حیاتی اجباری (FVC))، می‌شود یا خیر. فقط یک کارآزمایی (15 شرکت‌کننده) ظرفیت عملکردی را اندازه گرفتند، و به نظر می‌رسید تغییر در فاصله پیاده‌روی به نفع مداخله در مقایسه با مراقبت‌های معمول بود، اما با احتمال هیچ تاثیری، به دلیل فواصل اطمینان (CI) گسترده. همان کارآزمایی همچنین گزارش داد که شش شرکت‌کننده در گروه مداخله نظرات مثبتی در مورد مداخله داشتند و هیچ موردی از حادثه جانبی ذکر نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.