هدف از انجام این مرور چه بود؟
برای اطلاع از اینکه می‌توان با تغییر مدت زمانی که کارکنان مجاز به مرخصی گرفتن از کار به دلیل بیماری بدون نیاز به ارائه گواهی پزشک هستند، غیبت ناشی از بیماری را تحت تاثیر قرار داد یا خیر. پنج مطالعه را یافتیم.
پیام‌های کلیدی
ما مطمئن نیستیم که تغییر مدت زمانی که یک کارمند به دلیل بیماری بدون نیاز به ارائه گواهی پزشک مجاز به مرخصی گرفتن از کار است، تاثیری بر غیبت ناشی از بیماری دارد یا خیر، زیرا مطالعات وارد شده نتایج بسیار متفاوتی را گزارش کردند، و قطعیت شواهد پائین تا بسیار پائین بود.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
غیبت به علت بیماری باعث می‌شود که فرد نتواند کار کند و در نتیجه ممکن است باعث کاهش درآمد و ایجاد هزینه برای کارفرمایان شود. معمولا کارفرمایان برای تائید غیبت ناشی از بیماری به گواهی پزشک نیاز دارند. این امر ممکن است در موارد بیماری‌های کمتر شدید که با استراحت به سرعت از بین می‌روند، معنی‌دار نباشد. پیش از این، خود-اظهاری برای غیبت ناشی از بیماری در بسیاری از محل‌های کار برای دوره‌های غیبت بیماری که معمولا از یک روز تا دو هفته طول می‌کشد، استفاده می‌شد. در این مرور، ارزیابی کردیم که چگونه تغییر در طول دوره خود-اظهاری بر میانگین تعداد روزهای غیبت ناشی از بیماری، تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری، و میزان زمان کار از دست رفته در محل کار تاثیر می‌گذارد.
چرا این موضوع مهم است؟
غیبت ناشی از بیماری برای جامعه و کارفرمایان پُر-هزینه است. کارفرمایان ممکن است مجبور شوند به پرداخت حقوق کارمند بیمار ادامه دهند. پس از پایان تعهد کارفرما به پرداخت، بیمه مزایای بیماری را پوشش می‌دهد. انتظار می‌رود که تغییر رویه صدور گواهی بیماری در غیبت‌های کوتاه-مدت بیماری، نگرش و رفتار، همکاری و جو کارکنان را در محل کار تغییر داده و غیبت ناشی از بیماری را کاهش دهد. خود-اظهاری، منابع بیشتری را از مراقبت سلامت برای اهداف دیگر در دسترس قرار می‌دهد.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
پنج مطالعه را یافتیم که بین سال‌های 1969 و 2014 انجام شدند. یک مطالعه تاثیر طولانی شدن دوره خود-اظهاری را بین تمام کارکنان بیمه‌شده در یک شهر بزرگ و منطقه‌ای در سوئد در سال 1988 ارزیابی کرد. سه مطالعه تاثیر طولانی شدن دوره خود-اظهاری را برای کارکنان چند شهرداری در نروژ ارزیابی کردند. یک مطالعه تاثیر ارائه این نوع گواهی را در سازمانی در بریتانیا در سال 1969 ارزیابی کرد. مدت زمانی که شرکت‌کنندگان در گروه‌های مداخله بدون نیاز به ارائه گواهی پزشک مجاز به استفاده از مرخصی بودند، از سه روز تا یک سال متغیر بود. مطالعات وارد شده تاثیرات را بر میانگین تعداد روزهای غیبت ناشی از بیماری، تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری، یا زمان از دست دادن کار به دلیل دوره‌های غیبت ناشی از بیماری اندازه‌گیری کردند. همه مطالعات تاثیر تغییر را با روند معمول مقایسه کردند.
تاثیرات مداخله بر مدت زمان دوره‌های غیبت ناشی از بیماری
تمدید خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته باعث افزایش میانگین مدت زمان غیبت ناشی از بیماری شد. ارائه این نوع گواهی برای حداکثر سه روز، میانگین مدت زمان غیبت ناشی از بیماری را تا سه روز کاهش داد. تمدید آن نیز از یک به سه روز تا یک سال تغییری در طول مدت غیبت ناشی از بیماری ایجاد نکرد.
تاثیرات مداخله بر تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری
تمدید دوره خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته تغییری در تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری ایجاد نکرد. ارائه این نوع گواهی برای حداکثر سه روز، طول دوره غیبت ناشی از بیماری را تا سه روز افزایش داد. تمدید آن از سه روز به یک سال دوره غیبت ناشی از بیماری را کم کرد.
تاثیرات مداخله بر زمان غیبت از کار
تمدید دوره خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته منجر به افزایش استنباط‌شده در زمان کار از دست رفته شد. تمدید آن (از صفر روز به سه روز و از سه روز به پنج روز) باعث افزایش زمان از دست رفتن کار به دلیل دوره‌های غیبت ناشی از بیماری تا سه روز شد. هم‌چنین تمدید این نوع گواهی از ≤ 3 روز به ≤ 50 روز و از ≤ 3 روز به ≤ 365 روز باعث کاهش زمان از دست رفته کار به دلیل دوره‌های غیبت ناشی از بیماری از 4 تا 16 روز و بیشتر از 16 روز شد.
هزینه‌های غیبت از کار به دلیل بیماری و گواهی پزشک
هزینه‌های مزایای غیبت ناشی از بیماری ناشی از یک دوره طولانی‌تر خود-اظهاری ممکن است حدود شش برابر بیشتر از کاهش احتمالی هزینه‌های ملاقات‌های کمتر با پزشک باشد.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
برای یافتن مطالعات تا 14 جون 2018 به جست‌وجو پرداختیم.
شواهدی با قطعیت پائین تا بسیار پائین مبنی بر تاثیرات متناقض تغییر دوره خود-اظهاری بر مدت یا دفعات دوره‌های غیبت کوتاه-مدت ناشی از بیماری یا میزان زمان از دست رفته کار به دلیل غیبت ناشی از بیماری وجود دارد. از آنجایی که شواهد دارای قطعیت پائین تا بسیار پائین هستند، انجام مطالعات بیشتر و بهتری مورد نیاز است.
از دیدگاه اجتماعی و کارفرمایان، غیبت از کار به دلیل بیماری تاثیر اقتصادی زیادی دارد. در سطح بین‌المللی، شیوه‌های صدور گواهی بیماری متنوع هستند. با این حال، در اکثر کشورها صدور گواهی بیماری یا کاهش توانایی کاری در برخی از موارد غیبت بیماری توسط پزشک لازم است. در بسیاری از کشورها، در آغاز غیبت بیماری، یک دوره زمانی متفاوت وجود دارد که «دوره خود-اظهاری (self-certification period)» نامیده می‌شود. در این مدت کارگر موظف به ارائه گواهی پزشکی به کارفرمای خود نیست و معمولا کافی است که کارمند در صورت مریض شدن به سرپرست خود اطلاع دهد. خود-اظهاری می‌تواند در سطح سازمانی، منطقه‌ای یا ملی مطرح شود.
ارزیابی تاثیرات معرفی، لغو یا تغییر دوره خود-اظهاری برای غیبت ناشی از بیماری بر: مجموع یا میانگین مدت زمان (تعداد روزهای غیبت ناشی از بیماری) دوره‌های غیبت کوتاه-مدت ناشی از بیماری؛ فراوانی دوره‌های غیبت کوتاه-مدت ناشی از بیماری؛ هزینه‌های مرتبط (غیبت ناشی از بیماری و مراقبت سلامت (شغلی))؛ و جو اجتماعی (social climate)، مشارکت سرپرست، و حجم کاری یا حضور بر سر کار علیرغم بیماری (presenteeism) (شکل 1 را ببینید).
جست‌وجوی سیستماتیکی را در متون علمی برای شناسایی همه مطالعات منتشر شده و منتشر نشده بالقوه واجد شرایط انجام دادیم. راهبرد جست‌وجوی توسعه‌یافته MEDLINE را برای استفاده در دیگر بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی تطبیق دادیم. هم‌چنین به جست‌وجوی کارآزمایی‌های منتشر نشده در ClinicalTrials.gov و پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP) پرداختیم. از Google Scholar برای جست‌وجوهای اکتشافی استفاده کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، مطالعات کنترل شده قبل-و-بعد (CBA)، و مطالعات سری-زمانی منقطع شده (ITS) را برای ورود در نظر گرفتیم. مطالعاتی را وارد کردیم که روی تک-تک کارکنان یا کارکنان بیمه‌شده انجام شدند. هم‌چنین مطالعاتی را گنجاندیم که در آنها شرکت‌کنندگان در سطح کل سازمان‌ها، شرکت‌ها، شهرداری‌ها، مراکز مراقبت سلامت یا جمعیت عمومی مورد خطاب قرار گرفتند. مطالعاتی را وارد کردیم که تاثیرات معرفی، لغو، یا تغییر دوره خود-اظهاری مبنی بر عدم-بیماری را ارزیابی کردند.
تا 14 جون 2018 جست‌وجوی سیستماتیکی را در متون علمی انجام دادیم. داده‌های ازدست‌رفته را از دیگر داده‌های گزارش‌شده توسط نویسندگان محاسبه کردیم. ما قصد داشتیم یک متاآنالیز را با اثرات-تصادفی انجام دهیم، اما مطالعات آنقدر متفاوت بودند که امکان متاآنالیز وجود نداشت.
تعداد 6091 رکورد را برای گنجاندن غربال کردیم. پنج مطالعه معیارهای ورود را داشتند: یک مورد RCT و چهار مطالعه CBA. یک مطالعه از سوئد دوره خود-اظهاری را در سال 1985 در دو منطقه برای همه ساکنان بیمه‌شده تغییر داد. سه مطالعه از نروژ که بین سال‌های 2001 و 2014 انجام شدند، دوره خود-اظهاری در شهرداری‌ها را برای همه یا بخشی از کارکنان تغییر داد. یک مطالعه از سال 1969 برای همه کارگران یدی یک پالایشگاه نفت در انگلستان، خود-اظهاری را مطرح کرد.
دوره خود-اظهاری طولانی‌تر در مقایسه با کوتاه‌تر برای کاهش غیبت ناشی از بیماری در کارکنان
پیامد: میانگین مدت زمان دوره‌های غیبت ناشی از بیماری
تمدید دوره خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته، میانگین مدت زمان غیبت را به علت بیماری افزایش داد: تفاوت میانگین (MD) در مقادیر تغییر بین گروه مداخله و کنترل (MDتغییر معادل 0.67 روز/مدت زمان تا 29 روز (95% فاصله اطمینان (95% CI)؛ 0.55 تا 0.79؛ 1 RCT؛ شواهد با قطعیت پائین).
ارائه خود-اظهاری برای حداکثر سه روز، میانگین مدت زمان غیبت را به علت بیماری تا سه روز کاهش داد (MDتغییر معادل 0.32- روز/دوره؛ 95% CI؛ 0.39- تا 0.25-؛ 1 مطالعه CBA؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). نویسندگان یک مطالعه متفاوت گزارش کردند که طولانی کردن دوره خود-اظهاری از ≤ 3 روز به ≤ 365 روز منجر به تغییر نشد، اما آنها داده‌های عددی را ارائه ندادند (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
پیامد: تعداد دوره‌های غیبت به علت بیماری به ازای هر کارگر
تمدید دوره خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته منجر به هیچ تفاوتی در تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری در یک RCT نشد، اما نویسندگان داده‌های عددی را گزارش نکردند (شواهد با قطعیت پائین).
ارائه خود-اظهاری برای حداکثر سه روز، میانگین تعداد دوره‌های غیبت را به علت بیماری تا سه روز افزایش داد (MDتغییر معادل 0.48 دوره؛ 95% CI؛ 0.33 تا 0.63) در یک مطالعه CBA (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
تمدید این دوره از سه روز به یک سال تعداد دوره‌ها را در یک مطالعه CBA کاهش داد، اما نویسندگان داده‌ها را گزارش نکردند (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
پیامد: میانگین زمان ازدست‌رفته کار به ازای هر 100 نفر-سال
تمدید دوره خود-اظهاری از یک هفته به دو هفته منجر به افزایش استنباط‌شده در زمان کار از دست رفته در یک RCT شد (شواهد با قطعیت بسیار پائین).
تمدید این دوره (ارائه خود-اظهاری به ترتیب حداکثر برای سه روز (از صفر به سه روز) و از سه روز به پنج روز) منجر به از دست رفتن زمان کاری بیشتر به دلیل دوره‌های غیبت ناشی از بیماری تا سه روز در دو مطالعه CBA شد که نمی‌توان آنها را تجمیع کرد (MDتغییر معادل 0.54 روز/نفر در سال؛ 95% CI؛ 0.47 تا 0.61؛ و MDتغییر معادل 1.38 روز/نفر در سال؛ 95% CI؛ 1.16 تا 1.60؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
در یک مطالعه CBA، بر اساس دوره‌های غیبت بین چهار تا 16 روز، تمدید دوره خود-اظهاری از سه روز به 50 روز، تعداد روزهای از دست رفته کار را تا 0.65 روز کاهش داد. تمدید این دوره از سه روز به 365 روز منجر به از دست رفتن زمان کمتری از کار به دلیل دوره‌های غیبت بیش از 16 روز به علت بیماری شد (MDتغییر معادل 2.84- روز؛ 95% CI؛ 3.35- تا 2.33-؛ 1 مطالعه CBA؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
پیامد: هزینه‌های غیبت از کار به دلیل بیماری و گواهی پزشک
یک RCT گزارش داد که هزینه‌های بالاتر مزایای غیبت ناشی از بیماری ناشی از تمدید دوره خود-اظهاری بسیار بیشتر از کاهش احتمالی هزینه‌های ملاقات‌های کمتر با پزشک تقریبا شش به یک است (شواهد با قطعیت پائین).
به‌طور خلاصه، شواهدی را با قطعیت بسیار پائین پیدا کردیم مبنی بر اینکه ارائه خود-اظهاری برای غیبت ناشی از بیماری یا طولانی کردن دوره خود-اظهاری تاثیرات متناقضی بر میانگین تعداد روزهای غیبت ناشی از بیماری، تعداد دوره‌های غیبت ناشی از بیماری و زمان از دست دادن کار به دلیل دوره‌های غیبت ناشی از بیماری دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.