پیشینه
آئورت بزرگترین رگ خونی در بدن است، که خون را از قلب به مغز، ارگانها و اندام‌ها می‌رساند.. دایسکسیون آئورت جداشدگی دیواره آئورت است، که ناشی از صدماتی است که باعث ورود جریان خون به داخل دیواره رگ می‌شود. آئورت صعودی از بالای بطن چپ قلب شروع می‌شود، اگر آئورت صعودی در دایسکسیون آئورت درگیر نباشد، به عنوان «نوع B عارضه‌دار شده» شناخته می‌شود. افراد مبتلا به دایسکسیون آئورت نوع B عارضه‌دار شده ممکن است با پارگی آئورت یا پارگی قریب‌الوقوع، فشار خون مداوم با وجود دریافت کامل داروها، علائم فلج نسبی در اندام تحتانی (paraparesis)، تامین خون ناکافی به اندام‌ها (پرفیوژن ناقص (malperfusion) ارگان) و درد قفسه سینه یا شکم که سخت کنترل می‌شوند (درد مقاوم)، تظاهر یابند. ترمیم آئورت توراسیک اندوواسکولار (TEVAR؛ یک روش با حداقل تهاجم برای ترمیم آئورت) به انتخاب خط اول برای درمان دایسکسیون آئورت نوع B عارضه‌دار شده تبدیل شده است. با این حال، پیامدهای مطلوب از آئورت ترمیم شده معمولا فقط در منطقه تحت پوشش با استنت دیده می‌شود. روش PETTICOAT بخش تحت پوشش را با استفاده از یک استنت فلزی ساده برای به دست آوردن پیامد بهتر، گسترده می‌کند. مشخص نیست که آیا PETTICOAT بهتر از TEVAR است.
ویژگی‌های مطالعه و نتایج کلیدی
ما جست‌وجوی جامعی را در منابع در تاریخ 5 نوامبر 2018 برای یافتن همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای انجام دادیم که به این سوال مرور پرداخته بودند. ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را در مورد این موضوع نیافتیم.
کیفیت شواهد
ما به دلیل نبود مطالعات وارد شده در این مرور، قادر به ارزیابی کیفیت شواهد نبودیم.
نتیجه‌گیری
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای ارائه شواهد محکم در مورد این موضوع مورد نیاز هستند. شواهد به دست آمده از مطالعات غیرتصادفی‌شده با حجم نمونه بزرگ‌تر نیز برای هدایت طبابت بالینی مفید هستند.
ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را شناسایی نکردیم و بنابراین نمی‌توانیم هیچ نتیجه‌گیری قطعی در مورد این موضوع داشته باشیم. به نظر می‌رسد شواهد به دست آمده از مطالعات غیرتصادفی شده در کوتاه‌مدت، برای ترکیبی از اندوگرافت پروگزیمال آئورت نزولی به‌علاوه استنت فلزی ساده دیستال (روش PETTICOAT) برای حل مشکل تغییر وضعیت آئورت نامطلوب دیستال، مطلوب باشند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای ارائه شواهد محکم در مورد این موضوع موجه هستند. شواهد به دست آمده از مطالعات کوهورت با حجم نمونه‌های بزرگ نیز برای هدایت طبابت بالینی مفید هستند.
دایسکسیون آئورت جداشدگی دیواره آئورت است، که در اثر جریان خون از طریق یک شکاف در لایه داخلی آئورت ایجاد می‌شود. دایسکسیون آئورت یک وضعیت نادر اما تهدیدکننده حیات است. بروز دایسکسیون آئورت 3 تا 6 مورد به ازای هر 10 هزار فرد در سال در جمعیت غربی است و می‌تواند تا 43 مورد به ازای هر 10 هزار فرد در سال در جمعیت شرقی برسد. بیش از 20% از افراد مبتلا به دایسکسیون آئورت، زنده به بیمارستان نمی‌رسند. پس از پذیرش، میزان مورتالیتی برای افراد مبتلا به دایسکسیون آئورت بین 10% و 20% برای کسانی است که درمان اندوواسکولار دریافت کرده و بین 20% و 30% برای کسانی است که عمل جراحی باز داشته‌اند.
ترمیم اندوواسكولار آئورت قفسه سینه (thoracic endovascular aortic repair; TEVAR) روش استاندارد اندوواسكولار برای درمان دایسکسیون آئورت نوع B عارضه‌دار شده (دایسکسیون‌های آئورت بدون درگیری آئورت صعودی) است. اگر چه TEVAR از عمل جراحی باز کمتر تهاجمی است و در مقایسه با درمان محافظه‌کارانه دارویی، اثر طولانی‌مدت بهتری برای تغییر وضعیت آئورت دارد، تغییر وضعیت مطلوب آئورت اغلب محدود به بخش توراسیک آئورت است. TEVAR نمی‌تواند به آئورت شکمی گسترش یابد، زیرا می‌تواند مدخل شریان‌های کلیوی - احشایی را بپوشاند. بنابراین، آئورت شکمی هنوز در معرض خطر دژنراسیون پیشرونده آنورسیم قرار دارد. روش PETTICOAT یا provisional extension to induce complete attachment (گسترش موقت برای القای چسبندگی کامل)، با اندوگرافت پروگزیمال و استنت فلزی ساده در دیستال، در سال 2006 برای رسیدگی به این موضوع پیشنهاد شد. مفهوم این روش، کاشت یک استنت فلزی ساده دیستال داخل لومن واقعی آئورت، دیستال به اندوگرافت پروگزیمال، برای تثبیت فلپ اینتیمال کلاپس‌شده دیستال است، در حالی که اجازه می‌دهد جریان خون به شریان‌های کلیوی - احشایی ادامه یابد. از این رو، روش PETTICOAT مرتبط با تغییر وضعیت گسترده‌تر آئورت برای افراد مبتلا به دایسکسیون نوع B آئورت در نظر گرفته می‌شود، به ویژه در ناحیه آئورت شکمی. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا روش PETTICOAT نسبت به TEVAR استاندارد ارجح باشد.
بررسی اثرات اندوگرافت پروگزیمال آئورت نزولی به همراه استنت‌های فلزی ساده دیستال در مقایسه با ترمیم مرسوم گرافت استنت پروگزیمال آئورت نزولی برای دایسکسیون‌های آئورت نوع B عارضه‌دار شده.
متخصص اطلاعات گروه عروق در کاکرین به جست‌وجو در پایگاه ثبت تخصصی گروه عروق در کاکرین، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (Cochrane Central Register of Controlled Trials; CENTRAL)؛ MEDLINE؛ Embase و بانک‌های اطلاعاتی Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت و ClinicalTrials.gov تا تاریخ 5 نوامبر 2018 پرداخت. ما همچنین بررسی منابع و جست‌وجو در استنادات را برای شناسایی مطالعات اضافی انجام دادیم.
ما همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده را در نظر گرفتیم که پیامد دایسکسیون‌های آئورت نوع B عارضه‌دار شده را، زمانی که با ترکیبی از اندوگرافت پروگزیمال آئورت نزولی به‌علاوه استنت فلزی ساده دیستال (روش PETTICOAT) در مقایسه با ترمیم مرسوم گرفت استنت پروگزیمال آئورت نزولی درمان شدند، مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم تمامی منابع شناسایی شده را توسط متخصص اطلاعات گروه عروق در کاکرین ارزیابی کردند. ما برنامه‌ریزی کردیم که گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها را مطابق با توصیه‌های شرح داده شده در کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات انجام دهیم.
هیچ کارآزمایی‌ای معیارهای ورود را به این مرور نداشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.