چرا بهبود تشخیص سرطان پوست مهم است؟
چندین نوع سرطان پوست مختلف وجود دارد. ملانوم یکی از خطرناک‌ترین انواع سرطان است، بنابراین مهم است که زود تشخیص داده شده و در اسرع وقت برداشته شود. شکست در تشخیص ملانوم (تحت عنوان نتیجه تست منفی-کاذب شناخته می‌شود) می‌تواند درمان را به تاخیر انداخته، منجر به گسترش ملانوم به سایر اندام‌های بدن و احتمالا مرگ زودرس بیمار شود. سایر سرطان‌های پوست، مانند کارسینوم سلول‌های سنگفرشی پوست و کارسینوم سلول‌های بازال، بیشتر موضعی هستند. با این وجود، کارسینوم سلول‌های سنگفرشی پوست در صورت عدم درمان می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد و کارسینوم سلول‌های بازال در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به بد-شکلی شود. تشخیص یک ضایعه بی‌خطر (یک خال یا ضایعه پوستی با ظاهر غیر-معمول در مقایسه با پوست اطراف) به عنوان سرطان پوست (یک نتیجه مثبت-کاذب) ممکن است منجر به انجام جراحی غیر-ضروری و سایر تست‌ها شود که خود باعث ایجاد استرس و اضطراب در بیمار می‌شود. تشخیص اشتباه یک نوع سرطان پوست به جای نوع دیگر ممکن است به درمان اشتباه یا تاخیر در درمان موثر بی‌انجامد. بنابراین، تشخیص صحیح مهم است.
هدف این مرور چیست؟
ما می‌خواستیم بدانیم انجام اولتراسوند با فرکانس بالا می‌تواند به پزشکان در تشخیص سرطان پوست کمک کند یا خیر. برای بررسی و پاسخ به این سوال شش مطالعه را یافتیم. پنج مطالعه تشخیص ملانوم، و سه مطالعه، کارسینوم سلول‌های بازال را مورد بررسی قرار دادند.
چه چیزی در این مرور مورد بررسی قرار گرفت؟
چندین ابزار به متخصصان سرطان پوست اجازه می‌دهد تا پوست را بسیار دقیق‌تر از چشم غیر-مسلح به‌تنهایی بررسی کنند. اغلب متخصصان سرطان پوست در حال حاضر از یک درماتوسکوپ استفاده می‌کنند، که با استفاده از نور طبیعی ضایعات پوستی را بزرگ‌تر نشان می‌دهد. اولتراسوند یکی دیگر از روش‌های غیر-تهاجمی است که انعکاس موج صدای حاصل از بافت بدن را اندازه‌گیری می‌کند. اولتراسوند با فرکانس بالا می‌تواند یک تصویر با کیفیت خوب از ساختارهای نزدیک به سطح پوست تولید کند. هنگامی که این پروسیجر در کنار معاینه پزشک و درموسکوپی استفاده می‌شود، می‌تواند به تشخیص دقیق‌تر پزشکان کمک کند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور شامل شش مطالعه بود: پنج مطالعه در مورد 1125 ضایعه پوستی مشکوک به ملانوم و سه مطالعه در مورد 993 ضایعه مشکوک به کارسینوم سلول‌های بازال. ما هیچ مطالعه‌ای را در مورد تشخیص کارسینوم سلول‌های سنگفرشی پوست نیافتیم.
مطالعات وارد شده کوچک و بسیار متفاوت از یکدیگر بودند به نحوی که امکان برآوردهای قابل اعتماد درباره دقت برای شناسایی ملانوم یا کارسینوم سلول‌های بازال فراهم نشد. نیمی از آنها در واقع برای تعیین دقت تست طراحی نشدند و تمام آنها می‌توانند در بررسی‌های اولیه ارزش بالقوه اولتراسوند با فرکانس بالا در نظر گرفته شوند. ارزش اصلی این مطالعات ممکن است در کمک به محققان برای شناسایی بهترین روش تفسیر اولتراسوند با فرکانس بالا در تشخیص ملانوم یا کارسینوم سلول‌های بازال برای ارزیابی در مطالعات تحقیقاتی آینده باشد.
این نتایج چقدر قابل اعتماد هستند؟
نتایج مطالعه زمانی که به صورت مجموعه در نظر گرفته می‌شوند، بسیار قابل اعتماد نیستند. تعداد اندک و تنوع بین مطالعات قابلیت اطمینان را کاهش می‌دهد، درحالی‌که تمام مطالعات دارای محدودیت‌های مهمی بودند. به‌طور خاص، افرادی که در این مطالعات شرکت می‌کنند و نحوه استفاده از این تست‌ها ممکن است شرایط زندگی واقعی را منعکس نکنند. در تمامی مطالعات تشخیص نهایی با بیوپسی تایید شد. این روش احتمالا یک روش قابل اعتماد برای تصمیم‌گیری درباره این موضوع است که بیماران واقعا مبتلا به سرطان پوست بودند یا خیر*.
نتایج این مرور برای چه کسانی قابل کاربرد است؟
مطالعات در اروپا صورت گرفتند، و فقط یک مطالعه میانگین سن شرکت‌کنندگان را گزارش کرد (55.3 سال). درصد افرادی که دارای تشخیص نهایی ملانوم بودند بین 14% تا 58% متغیر بود، در حالی که 8% تا 49% مبتلا به کارسینوم سلول‌های بازال بودند. نمی‌توان گفت که پزشکان بر اساس معاینه بالینی به‌تنهایی یا معاینه بالینی و درموسکوپی مشکوک به سرطان پوست می‌شوند.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
در حال حاضر، تحقیقات کافی برای نتیجه‌گیری در مورد استفاده از اولتراسوند با فرکانس بالا برای تشخیص سرطان‌های پوست وجود ندارد. نتایج این مرور نشان می‌دهد که اولتراسوند با فرکانس بالا پتانسیل جداسازی ملانوم یا کارسینوم سلول‌های بازال را از برخی از انواع ضایعات بی‌خطر دارد، اما هنوز مشخص نیست که می‌تواند این سرطان‌های پوست را از طیف وسیعی از بیماری‌های پوستی که بیماران به پزشک خود در بالین روزانه نشان می‌دهند، تمیز دهد یا خیر. نیاز به انجام مطالعات بیش‌تری در مورد اولتراسوند با فرکانس بالا در کنار درموسکوپی یا سایر تکنیک‌های میکروسکوپی (مانند میکروسکوپ کانفوکال بازتابی (reflectance confocal microscopy)) در افراد مبتلا به ضایعات پوستی وجود دارد.
این مرور تا چه تاریخی به‌روز است؟
نویسندگان مرور به دنبال یافتن و استفاده از مطالعاتی بودند که تا آگوست 2016 منتشر شدند.
* در این مطالعات بیوپسی مرجع استاندارد بود (ابزار تائید تشخیص نهایی).
اطلاعات کافی در مورد ارزش بالقوه HFUS در تشخیص ملانوم یا BCC وجود ندارد. با توجه به ناهمگونی میان مطالعه، کیفیت نامشخص تا پائین روش‌شناسی و محدودیت حجم شواهد، نمی‌توانیم در عمل هیچ کاربردی را برای آن در نظر بگیریم. ارزش اصلی مطالعات مقدماتی وارد شده ممکن است در ارائه راهنمایی در مورد اجزای احتمالی قوانین تشخیصی جدید برای تشخیص ملانوم یا BCC با استفاده از HFUS باشد که نیازمند ارزیابی آنها در آینده است. در شرایط مراقبت سلامت استاندارد، با جمعیت مشخص و نماینده شرکت‌کنندگان، ارزیابی آینده‌نگر HFUS افزوده شده به معاینه بصری و درموسکوپی به‌تنهایی، برای ارزیابی کامل و مناسب دقت این روش مورد نیاز خواهد بود.
تشخیص دقیق و زودهنگام انواع سرطان پوست برای هدایت مدیریت مناسب و بهبود موربیدیتی و بقای بیماران ضروری است. ملانوم و کارسینوم سلول سنگفرشی (squamous cell carcinoma; SCC) سرطان‌های پوستی پُرخطری هستند که پتانسیل متاستاز دارند و در نهایت منجر به مرگ بیمار می‌شوند، در حالیکه کارسینوم سلول بازال (basal cell carcinoma; BCC) معمولا موضعی بوده و پتانسیل نفوذ و آسیب را به بافت اطراف دارد. اضطراب در رابطه با از دست رفتن موارد قابل درمان زودهنگام باید در برابر ارجاع نامناسب و برداشتن غیر-ضروری ضایعات خوش‌خیم متعادل باشد. اولتراسوند یک روش تصویربرداری غیر-تهاجمی است که بر اندازه‌گیری انعکاس امواج صوتی از بافت‌های بدن متکی است. در فرکانس‌های پائین، ساختارهای عمیق‌تر بدن مانند اندام‌های داخلی را می‌توان دید، در حالی که در اولتراسوند با فرکانس بالا (high-frequency ultrasound; HFUS) با فرکانس‌های مبدل 20 مگاهرتز یا بیشتر، عمق نفوذ بافت بسیار پائین‌تر است اما تصویری را با وضوح بالاتر از بافت‌ها و ساختارهای نزدیک به سطح پوست ارائه می‌کند. هنگام استفاده به همراه معاینه بالینی و/یا درموسکوپی برای بررسی موارد مشکوک به سرطان پوست، HFUS می‌تواند اطلاعات تشخیصی بیش‌تری را در مقایسه با تکنولوژی‌های دیگر ارائه کند.
ارزیابی دقت تشخیصی HFUS برای کمک به تشخیص: a) ملانوم مهاجم پوستی و انواع غیر-معمول ملانوسیت داخل اپیدرم، b) کارسینوم سلول سنگفرشی پوست (cutaneous squamous cell carcinoma ; cSCC) و c) کارسینوم سلول بازال (BCC) در بزرگسالان.
ما یک جست‌وجوی جامع را از بانک‌های اطلاعاتی زیر از ابتدا تا آگوست 2016 انجام دادیم: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ Embase؛ CINAHL؛ CPCI؛ Zetoc؛ Science Citation Index؛ پایگاه ثبت کارآزمایی‌های در حال انجام موسسات ملی سلامت ایالات متحده؛ NIHR Clinical Research Network Portfolio Database، و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت. ما فهرست منابع و هم‌چنین مقالات مرور سیستماتیک منتشر شده را مطالعه کردیم.
مطالعاتی که به مقایسه HFUS (20 مگاهرتز یا بیشتر) در بزرگسالان مبتلا به ضایعات مشکوک به ملانوم، cSCC یا BCC در مقابل مرجع استاندارد تایید هیستولوژیکی یا پیگیری بالینی پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم تمام داده‌ها را با استفاده از فرم استاندارد استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت استخراج کردند (بر اساس QUADAS-2). با توجه به کمبود داده‌ها و کیفیت ضعیف مطالعات، برای این مرور متاآنالیز انجام ندادیم. برای اهداف توصیفی، برآوردهای حساسیت و ویژگی را با استفاده از نمودارهای انباشت زوجی (coupled forest plots) طرح‌ریزی کردیم.
شش مطالعه را انتخاب کردیم، که 29 مجموعه داده‌ای را ارائه کردند: 20 مجموعه برای تشخیص ملانوم (1125 ضایعه و 242 ملانوم) و 9 مجموعه برای تشخیص BCC (993 ضایعه و 119 مورد BCC). هیچ داده‌ای را در رابطه با تشخیص cSCC شناسایی نکردیم.
مطالعات به‌طور کلی ضعیف گزارش شدند، که قضاوت‌ها را در مورد کیفیت روش‌شناسی آنها محدود کردند. نیمی از مطالعات برای تعیین دقت تست تنظیم نشدند، و تمام مطالعات در مرحله اول باید از نظر پتانسیل مفید بودن HFUS ارزیابی شوند. در خصوص قابلیت کاربرد یافته‌ها به دلیل جمعیت‌های انتخابی مطالعات و آستانه داده‌های ارائه شده برای مثبت بودن تست، نگرانی‌های بسیار خاصی وجود داشت. مطالعات گزارش دهنده ارزیابی کیفی تصاویر HFUS، تا 22% از ضایعات (از جمله برخی از ملانوم‌ها) را به علت عدم بزرگنمایی در تست حذف کردند.
حساسیت‌های به دست آمده برای ویژگی‌های کیفی HFUS در تشخیص ملانوم حداقل 83% بود (95% CI؛ 75% تا 90%)؛ ترکیبی از سه ویژگی (ضایعات به ظاهر هیپواکو، همگون و با تمایز خوب) نشان دهنده حساسیت 100% در دو مطالعه (حد پائین: 95% CI؛ 94% و 82%)، به ترتیب با ویژگی‌های متغیر و متناظر برابر با 33% (95% CI؛ 20% تا 48%) و 73% (95% CI؛ 57% تا 85%) بودند. معیارهای کمّی خروجی‌های HFUS در دو مطالعه، آستانه تصمیم‌گیری فعال را برای به دست آوردن حساسیت 100%؛ ویژگی 93% (95% CI؛ 77% تا 99%) و 65% (95% CI؛ 51% تا 76%) تعیین کرد. با توجه به حساسیت‌ها و ویژگی بسیار متغیر، امکان ارائه گزارش خلاصه در رابطه با دقت HFUS در تشخیص BCC وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.