چرا ارتقای تشخیص عفونت HIV مهم است؟
تخمین زده می‌شود که سالانه 1.5 میلیون نوزاد هم‌چنان در معرض HIV قرار دارند. حدود 50% تا 60% از نوزادان آلوده به HIV، در صورت عدم-درمان تا سن دو سالگی می‌میرند. به ویژه کودکانی که قبل از تولد آلوده شده‌اند، در معرض خطر بالای مرگ‌ومیر قرار دارند. HIV غیر-قابل درمان است؛ با این حال، داروهایی وجود دارند که HIV را مهار می‌کنند و به عنوان داروهای ضد-رتروویروس (ART) شناخته می‌شوند. در شرایطی که HIV زود تشخیص داده شود، با مصرف این داروها می‌توان از بیماری شدید و مرگ‌ومیر ناشی از عفونت‌های مرتبط با HIV پیشگیری کرد. تستی که مولکول‌های ژنتیکی ویروسی HIV را به سرعت و با دقت در بالین یا نزدیک بالین بیمار (محل مراقبت) تشخیص دهد، می‌تواند دسترسی را به درمان مناسب زودهنگام افزایش داده و درمان‌های از دست رفته را در افرادی که HIV آنها بدون تشخیص باقی مانده، به حداقل برساند.
هدف از انجام این مرور چیست؟
تعیین دقت تست‌های مولکولی قابل انجام در بالین بیمار برای تشخیص انواع اصلی عفونت HIV؛ (HIV-1/HIV-2) در نوزادان و کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
گزارش‌های منتشر شده از تست‌های مولکولی قابل انجام در بالین بیمار با نتایج اندازه‌گیری شده در برابر تست‌های آزمایشگاهی مبتنی بر ویروس (benchmark).
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
دوازده مطالعه که 15 ارزیابی را شامل 15,120 شرکت‌کننده تکمیل کردند و به مقایسه تست‌های مولکولی قابل انجام در بالین بیمار برای تشخیص عفونت HIV پرداختند.
نقاط قوت و محدودیت‌های این مرور چیست؟
این مرور شامل تعداد کافی مطالعات و شرکت‌کنندگان بود. تمام مطالعات در منطقه جنوب صحرای آفریقا انجام شده، و نتایج را برای استفاده در جوامعی که بیماری به‌طور مرتب در آنها یافت می‌شود و برنامه‌های کنترل بیماری اغلب مورد هدف قرار می‌گیرند، به شدت مناسب می‌کند. با این حال، از هر سه مورد ارزیابی‌های مولکولی تست‌های قابل انجام در بالین بیمار، یکی در یک سیستم آزمایشگاهی و نه در نزدیکی بیمار انجام شده بود، اما هیچ تفاوتی در دقت تست میان سیستم‌ها وجود نداشت.
نتایج این مرور برای چه کسانی کاربرد دارد؟
نوزادان و کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر که در معرض عفونت HIV قرار داشتند.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
از نظر تئوری، برای یک جمعیت 1000 نفری از کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر که 100 نفر عفونت HIV دارند، 100 کودک با تست مولکولی قابل انجام در بالین بیمار، مثبت خواهند شد، که از این میان یکی از آنها عفونت نخواهد داشت (نتیجه مثبت کاذب) و 900 مورد با تست مولکولی قابل انجام در بالین بیمار منفی خواهد بود، که در واقع یکی از آنها عفونت خواهد داشت (نتیجه منفی کاذب).
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا 2 فوریه 2021 به‌روز است.
برای تشخیص عفونت HIV-1/HIV-2، حساسیت و ویژگی تست‌های POC NAT را در نوزادان و کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر که در معرض عفونت HIV قرار داشتند، در سطح بالا دانستیم.
روش استاندارد تشخیص HIV در نوزادان و کودکان کوچک‌تر از 18 ماه، انجام تست تقویت اسید نوکلئیک تست واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ترانس‌کریپتاز معکوس (reverse transcriptase polymerase chain reaction; RT-PCR) (NAT RT-PCR) شناسایی کننده اسید ریبونوکلئیک ویروسی (ribonucleic acid; RNA) است. به دلیل دسترسی و پشتیبانی لجستیکی ضعیف، و تاخیر در انتقال نتایج تست و شروع درمان در سیستم‌های با منابع اندک، انجام تست‌های آزمایشگاهی با استفاده از پلت‌فرم RT-PCR برای عفونت HIV محدود شده است. استفاده از تست‌های تشخیصی سریع در بالین بیمار یا نزدیک به محل بیمار (point-of-care; POC)، می‌تواند دسترسی را به تشخیص زودهنگام عفونت HIV در نوزادان و کودکان کوچک‌تر از 18 ماه و شروع به موقع درمان ضد-رتروویروس (antiretroviral therapy; ART) افزایش دهد.
خلاصه کردن دقت تشخیصی تست مبتنی بر اسید نوکلئیک در بالین بیمار(POC NAT) برای شناسایی عفونت HIV-1/HIV-2 در نوزادان و کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر در معرض عفونت HIV.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (تا 2 فوریه 2021)؛ MEDLINE و Embase (تا 1 فوریه 2021)، و LILACS و Web of Science (تا 2 فوریه 2021) را بدون اعمال محدودیت از نظر تاریخ، زبان، یا وضعیت انتشار جست‌وجو کردیم. همچنین وب‌سایت‌های کنفرانس و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی را جست‌وجو کرده، فهرست منابع مطالعات وارد شده و مرورهای سیستماتیک مرتبط را ردیابی کرده و با متخصصان در مورد مطالعات بالقوه واجد شرایط مشورت کردیم.
تعریف تست‌های POC عبارت بودند از تست‌های تشخیصی سریع انجام شده در محل حضور بیمار یا نزدیک آن. هر مطالعه اولیه‌ای را وارد کردیم که نتایج POC NAT را با استاندارد مرجع آزمایشگاهی NAT RT-PCR یا تست کل اسید نوکلئیک برای تشخیص وجود یا عدم-وجود عفونت HIV مشخص شده توسط اسیدهای نوکلئیک ویروسی HIV در نوزادان و کودکان 18 ماه یا کوچک‌تر که در معرض عفونت HIV-1/HIV-2 قرار داشتند، مقایسه کردند. طراحی‌های مقطعی، آینده‌نگر، و گذشته‌نگر و مواردی را وارد کردیم که اطلاعات کافی را برای ایجاد جدول 2 × 2 برای محاسبه حساسیت و ویژگی ارائه دادند. مطالعات تشخیصی مورد-شاهدی را با کنترل‌های سالم حذف کردیم.
اطلاعات مربوط به ویژگی‌های مطالعه را با استفاده از یک فرم استخراج استاندارد‌سازی و از پیش آزموده شده داده‌ها، استخراج کردیم. از ابزار QUADAS-2 (ارزیابی کیفی مطالعات دقت تشخیصی (Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies)) برای ارزیابی خطر سوگیری (bias) و نگرانی‌ها در مورد قابلیت کاربرد مطالعات وارد شده، استفاده کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات وارد شده را انتخاب و ارزیابی کرده، و هرگونه اختلاف‌نظر را با اجماع حل کردند. واحد آماری تجزیهوتحلیل، یک شرکت‌کننده بود. ابتدا تجزیه‌و‌تحلیل‌های اکتشافی مقدماتی را با تخمین‌های رسم نمودار حساسیت و ویژگی از هر مطالعه روی نمودار انباشت (forest plot) و در فضای منحنی عملیاتی گیرنده (receiver operating characteristic; ROC) انجام دادیم. برای متاآنالیزهای کلی، تخمین‌های حساسیت و ویژگی را با استفاده از مدل متاآنالیز دو-متغیره در یک حد آستانه مشترک (وجود یا عدم وجود عفونت)، تجمیع کردیم.
در مجموع 12 مطالعه (15 ارزیابی، 15,120 شرکت‌کننده) را شناسایی کردیم. همه مطالعات در جنوب صحرای آفریقا انجام شدند. سن نوزادان و کودکان در ارزیابی‌ها، به شرح زیر بود: هنگام تولد (n = 6)، ≤ 12 ماه (n = 3)، ≤ 18 ماه (n = 5)، و ≤ 24 ماه (n = 1). ده ارزیابی عبارت بودند از ارزیابی‌های میدانی تست POC NAT در بالین بیمار، و پنج مورد، ارزیابی‌های آزمایشگاهی تست‌هایPOC NAT بودند. تست‌های POC NAT ارزیابی‌شده شامل تست کیفی Alere q HIV-1/2 Detect (اخیرا به تست کیفی m-PIMA q HIV-1/2 Detect تغییر نام یافته) (n = 6)، تست کیفی Xpert HIV-1؛ (n = 6)، و تست کیفی SAMBA HIV-1؛(n = 3).
حساسیت و ویژگی تجمعی POC NAT (95% فاصله اطمینان (CI)) در برابر تست مرجع استاندارد آزمایشگاهی عبارت بودند از 98.6% (96.1 تا 99.5) (15 ارزیابی، 1728 شرکت‌کننده) و 99.9% (99.7 تا 99.9) (15 ارزیابی، 13,392 شرکت‌کننده) در نوزادان و کودکان ≤ 18ماه.
با توجه به گزارش‌‌دهی ضعیف، خطر سوگیری در مطالعات وارد شده، اغلب اندک یا نامشخص بود. پنج ارزیابی، نگرانی‌هایی در مورد قابلیت کاربرد در تست شاخص داشتند، زیرا تست‌های POC ارزیابی‌شده در یک سیستم آزمایشگاهی بودند، اما هیچ تفاوتی میان سیستم‌ها در حساسیت وجود نداشت (1.3-% (95% CI؛ 4.1- تا 1.5))؛ و نتایج ویژگی مشابه بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.