چرا این سوال مهم است؟
دمانس یک وضعیت مزمن و پیشرونده است که بر حافظه و توانایی افراد برای عملکرد روزانه تاثیر می‌گذارد. تشخیص بالینی دمانس معمولا شامل اسکن مغز، معاینات فیزیکی و گرفتن شرح حال است. به عنوان اولین قدم، اغلب از تست‌های حافظه و تفکر برای شناسایی افرادی که نیاز به ارزیابی بیشتر دارند، استفاده می‌کنیم. به‌طور مرسوم این تست‌ها به صورت حضوری اجرا می‌شوند، اما اصلاحات انجام شده روی تست‌ها به آنها اجازه می‌دهد تا از طریق تلفن یا تماس‌های ویدیویی استفاده شوند - که گاهی اوقات «ارزیابی از راه دور» نامیده می‌شود.
نیاز به ارزیابی از راه دور به دلیل پاندمی COVID-19 بسیار ضروری شده است. با این حال، ارزیابی از راه دور پس از پاندمی COVID-19 مزایای بالقوه‌ای دارد. حضور فیزیکی در قرار ملاقات‌ها برای برخی افراد دشوار است و ارزیابی از راه دور راحتی بیشتری را فراهم می‌کند. ارزیابی از راه دور نیز در پژوهش‌ها مفید است، زیرا می‌توان در مدت زمان نسبتا کوتاهی به تعداد زیادی از افراد دسترسی داشت.
تستی که از طریق تلفن انجام می‌شود ممکن است به خوبی تست‌های حضوری معادل آنها نباشد، و انجام درست این تست‌ها مهم است. از یک سو، اگر یک تست نشان دهد که فردی مبتلا به دمانس است در حالی که مبتلا نیست (که مثبت کاذب نامیده می‌شود)، می‌تواند تاثیر عاطفی بر فرد و خانواده‌اش داشته باشد. از سوی دیگر، شناسایی نکردن مشکلات حافظه و تفکر در صورت وجود (که منفی کاذب نامیده می‌شود)، به این معنی است که فرد درمان و حمایت مورد نیاز خود را دریافت نمی‌کند.
هدف از انجام این مرور چه بود؟
هدف ما ارزیابی این موضوع بود که تست‌های حافظه و تفکر انجام شده از طریق تلفن یا تماس ویدیویی می‌توانند دمانس را تشخیص دهند یا خیر.
در این مرور چه موضوعی مورد مطالعه قرار گرفت؟
ما به بررسی تست‌های مختلف حافظه و تفکر پرداختیم. تست‌های زیادی در طول زمان ابداع شده‌اند و از نظر محتوا و کاربرد متفاوت هستند، اما اکثر آنها مبتنی بر اصلاح یک تست حضوری مرسوم هستند.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
این مرور، شامل 31 مطالعه با مجموع 3075 شرکت‌کننده بود که از 19 تست حافظه مختلف استفاده کردند.
فقط هفت تست با سوال ما در مورد دقت تست از راه دور مرتبط بود. با توجه به تعداد محدود مطالعات، تخمین‌های مربوط به دقت این تست‌ها غیر-دقیق هستند. مرور ما نشان می‌دهد که تست‌های از راه دور می‌توانند افراد مبتلا به دمانس را در 26% تا 100% از مواقع به درستی شناسایی کنند و در 65% تا 100% از مواقع می‌توانند به درستی وجود دمانس را منتفی بدانند.
تعداد 24 مطالعه باقی‌مانده، یک تست از راه دور را با معادل رو-در-روی آن مقایسه کردند. این مطالعات نشان دادند که نمرات تست از راه دور معمولا با تست حضوری مطابقت دارد، اما کامل نبود.
نتایج مطالعات این مرور تا چه اندازه قابل اعتماد هستند؟
در این مطالعات، تشخیص بالینی دمانس به عنوان استاندارد مرجع (طلایی) مورد استفاده قرار گرفت. مسائل متعددی را در نحوه طراحی، انجام و گزارش مطالعات شناسایی کردیم. یک موضوع خاص پیرامون انتخاب شرکت‌کنندگان برای مطالعات بود. مطالعات اغلب شامل افرادی با اختلالات شنوایی یا زبانی نبودند که ممکن است اجرای تست از راه دور را با مشکل مواجه کنند.
نتایج این مطالعه برای چه کسانی کاربرد دارد؟
اکثر مطالعات افراد مسن (بالای از 65 سال) را مورد بررسی قرار دادند. این یافته‌ها ممکن است نماینده همه افراد مسن مبتلا به دمانس نباشند، زیرا برخی از مطالعات فقط گروه‌های خاصی را از افراد مورد بررسی قرار می‌دهند، به عنوان مثال، پس از سکته مغزی. مطالعات معمولا در مراکز تخصصی توسط کارشناسان انجام شدند. بنابراین، نمی‌دانیم که این تست‌ها تا چه اندازه دمانس را در بالین روتین جامعه شناسایی می‌کنند.
کاربردهای این مرور چه هستند؟
این مرور فقدان انجام پژوهش‌هایی را با کیفیت بالا درباره توصیف دقت تست‌های تفکر و حافظه مبتنی بر تماس تلفنی و ویدیویی برجسته می‌کند. تفاوت‌های زیادی بین مطالعات وارد شده در این مرور وجود داشت، مانند نوع تست مورد استفاده، شرکت‌کنندگان وارد شده، محیطی که مطالعه در آن انجام می‌شود و زبان مورد مطالعه. این امر مقایسه بین مطالعات را دشوار کرد. مرور ما نشان می‌دهد که ارزیابی‌های از راه دور و ارزیابی‌های حضوری همیشه یکسان نیستند. در شرایطی که دسترسی به ارزیابی حضوری دشوار است، تست از راه دور می‌تواند به عنوان اولین قدم مفید استفاده شود. در حالت ایده‌آل، این امر باید با یک ارزیابی حضوری پیش از تشخیص پیگیری شود. به دلیل وجود مطالعات محدود و تفاوت در روش انجام مطالعات، نمی‌توانیم یک تست از راه دور خاص را برای ارزیابی دمانس توصیه کنیم.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
این جست‌وجو در جون سال 2021 انجام شد.
علیرغم استفاده شایع و فزاینده از ارزیابی شناختی از راه دور، شواهد پشتیبان در مورد دقت تست محدود است. داده‌های موجود به ما اجازه نمی‌دهند یک تست ترجیحی را پیشنهاد کنیم. انجام تست از راه دور پیچیده است، و این در ناهمگونی مشاهده شده در تست‌های مورد استفاده، کاربرد آنها و آنالیز آنها منعکس می‌شود. انجام پژوهش بیشتری برای توصیف دقت رویکردهای معاصر در ارزیابی شناختی از راه دور مورد نیاز است. در حالی که داده‌های مربوط به مقایسه استفاده از راه دور و حضوری از یک تست اطمینان‌بخش بود، حد آستانه‌ها و قوانین امتیازدهی حاصل از تست حضوری ممکن است زمانی که تست معادل برای استفاده از راه دور تطبیق داده می‌شود، قابل اجرا نباشد.
ارزیابی‌های شناختی از راه دور به‌طور فزاینده‌ای برای کمک به تشخیص اختلالات شناختی مورد نیاز هستند، اما دقت تشخیصی در غربالگری شناختی مبتنی بر تلفن و ویدیو هنوز هم نامشخص است.
ارزیابی دقت تست هر نوعی از تست شناختی چند-دامنه‌ای که از راه دور برای تشخیص هر نوع دمانس ارائه شدند.
هم‌چنین، ارزیابی تفاوت‌های بالقوه در امتیازدهی تست شناختی هنگام استفاده از یک پلت‌فرم از راه دور، و هنگامی که یک غربالگر از راه دور با تست رو-در-رو معادل آن مقایسه شد.
در تاریخ 2 جون 2021، بانک‌های اطلاعاتی ALOIS، پایگاه‌های ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ CINAHL؛ Web of Science؛ LILACS؛ و ClinicalTrials.gov (www.clinicaltrials.gov/) را جست‌وجو کردیم. جست‌وجوی رو به جلو و رو به عقب را در استنادات وارد شده انجام دادیم.
مطالعات مقطعی را وارد کردیم، که در آنها ارزیابی از راه دور و چند-دامنه‌ای در کنار تشخیص بالینی دمانس یا تست رو-در-رو معادل آن انجام شد.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند، برای حل اختلافات با نویسنده سوم مرور مشورت کردند. آنالیز اولیه ما دقت ارزیابی از راه دور در برابر تشخیص بالینی دمانس بود. در جایی که داده‌ها در دسترس بودند، دقت تست را تحت عنوان حساسیت و ویژگی گزارش کردیم. متاآنالیز کمّی را انجام ندادیم زیرا مطالعات بسیار کمی در سطح تست فردی و مجزا وجود داشت.
برای مطالعاتی که استفاده از یک تست غربالگری معادل از راه دور را در برابر استفاده حضوری از آن مقایسه کردند، در صورت اجازه داده‌ها، همبستگی‌ها، قابلیت اطمینان، تفاوت‌ها در نمرات و نسبت طبقه‌بندی شده را به عنوان ابتلا به اختلال شناختی برای هر تست توصیف کردیم.
این مرور شامل 31 مطالعه (19 تست متفاوت، 3075 شرکت‌کننده) است که از این میان هفت مطالعه (شش مطالعه از تماس تلفنی، و یک مطالعه از تماس ویدیویی استفاده کردند، 756 شرکت‌کننده) با هدف اولیه ما در توصیف دقت تست در برابر تشخیص بالینی دمانس مرتبط بودند. همه مطالعات حداقل در یک حوزه در معرض خطر سوگیری (bias) نامشخص یا بالا قرار داشته، اما از نظر قابلیت کاربرد برای سوال مرور، خطر پائینی داشتند. به‌طور کلی، حساسیت ابزار از راه دور با مقادیر بین 26% و 100%، و ویژگی بین 65% تا 100% متفاوت بود، هیچ تستی به وضوح برتر از دیگری نبود.
بین 24 مقاله که تست‌های مشابه از راه دور و حضوری را مقایسه کردند (14 مقاله برای تماس تلفنی، 10 مقاله برای تماس تصویری)، توافق بین تست‌ها خوب بود، اما به ندرت کامل بود (محدوده ضریب همبستگی: 0.48 تا 0.98).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.