پیام‌های کلیدی
• جراحی بازسازی پستان که از بافت اتولوگ (بافت خود زن، مانند چربی یا عضله) به جای ایمپلنت استفاده می‌کند، ممکن است به بهزیستی (well-being) روانی و جنسی بهتر و رضایت بیشتر از جراحی منجر شود. دیگر شواهد بسیار نامشخص است؛ این نشان می‌دهد که بازسازی با بافت اتولوگ در مقایسه با ایمپلنت ممکن است رضایت زنان را از ظاهر و احساس پستان بهبود بخشد و منجر به بروز عوارض جانبی طولانی‌مدت کمتری شود، اما ممکن است تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر سلامت جسمانی، خطر عوارض جانبی کوتاهمدت، یا نیاز به جراحی‌های بیشتر داشته باشد. جراحی با ایمپلنت ممکن است زمان کمتری را به خود اختصاص دهد، اما شواهد بسیار نامشخص است.
• هیچ تکنیک بازسازی پستان برای همه زنان بهترین گزینه نیست. مطالعات آینده باید بررسی کنند که کدام عوامل بیشترین تاثیر را بر نتایج هر تکنیک دارند (مثلا وزن، اینکه بیمار مبتلا به دیابت است یا خیر، سیگار می‌کشد و آیا رادیوتراپی داشته یا خیر).
انواع روش‌های موجود برای بازسازی پستان چه هستند؟
به زنانی که تحت ماستکتومی (mastectomy) (جراحی برداشتن پستان) برای درمان سرطان پستان یا کاهش خطر آن (در مورد زنان در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان) قرار می‌گیرند، ممکن است گزینه‌های مختلفی برای بازسازی پستان ارایه شود. بازسازی پستان می‌تواند همزمان با ماستکتومی انجام شود یا تا پایان تمام درمان‌های سرطان به تعویق افتد. در روش بازسازی ممکن است از بافت خود زن (بافت اتولوگ) یا ایمپلنت استفاده شود.
انتخاب روش بازسازی پستان به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله، ترجیحات شخصی، ویژگی‌های پستان طبیعی، دیگر بیماری‌هایی که زنان ممکن است داشته باشند، اینکه سیگار می‌کشد یا خیر، و اینکه رادیوتراپی قفسه سینه یا پستان داشته یا خیر.
ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟
هدف آن بود که روش بازسازی با ایمپلنت را با بازسازی با بافت اتولوگ مقایسه کنیم تا بدانیم کدام تکنیک:
• منجر به کیفیت بهتر زندگی (بهزیستی روانی، جنسی و جسمی) می‌شود؛
• باعث رضایت بیشتر از جراحی و از پستان می‌شود؛
• عوارض جانبی کوتاهمدت و طولانی‌مدت و نیاز به جراحی‌های بیشتر را محدود می‌کند؛ و
• زمان کمتری می‌گیرد.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
ما برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که بازسازی پستان با بافت اتولوگ را با بازسازی پستان با ایمپلنت در زنانی مقایسه کردند که برای درمان سرطان یا کاهش خطر آن تحت ماستکتومی قرار گرفتند. نتایج آنها را مقایسه و خلاصه کرده، و سطح اعتماد خود را به شواهد، بر اساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
تعداد 35 مطالعه را، با مشارکت 57,555 زن، وارد مرور کردیم. اکثر مطالعات در ایالات متحده یا اروپا انجام شدند.
بازسازی با بافت اتولوگ در مقایسه با ایمپلنت، ممکن است به سلامت بهتر روانی و جنسی و رضایت بیشتر از جراحی منجر شود. دیگر شواهد بسیار نامشخص است؛ این نشان می‌دهد که بازسازی با بافت اتولوگ در مقایسه با ایمپلنت ممکن است رضایت زنان را از ظاهر و احساس پستان بهبود بخشد، و منجر به بروز عوارض جانبی طولانی‌مدت کمتری شود، اما تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر سلامت جسمانی، خطر عوارض جانبی کوتاهمدت، یا نیاز به جراحی‌های بیشتر دارد. جراحی با ایمپلنت ممکن است زمان کمتری را به خود اختصاص دهد، اما شواهد بسیار نامشخص است.
محدودیت‌های شواهد چه هستند؟
ما به شواهد اعتماد اندک یا بسیار اندکی داریم، زیرا زنان در مطالعات به‌طور تصادفی در گروه‌های مختلف درمانی قرار نگرفتند. این بدان معنی است که تفاوت‌ها میان گروه‌ها می‌تواند به دلیل وجود تفاوت‌ها بین زنان باشند و نه خود درمان‌ها. در واقع، عوامل زیادی بر انتخاب روش بازسازی تاثیر می‌گذارند.
علاوه بر این، هیچ اطلاعاتی در مورد ویژگی‌های زنانی که توانستند از یک تکنیک بازسازی پستان نسبت به روش دیگر بهره‌مند شوند، وجود نداشت.
این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟
شواهد تا جولای 2022 به‌روز است.
یافته‌های این مرور نشان می‌دهد که بازسازی با بافت اتولوگ در مقایسه با بازسازی با ایمپلنت ممکن است پیامدهای گزارش‌شده را توسط شرکت‌کنندگان، مانند بهزیستی روانی‌اجتماعی، سلامت جنسی، و رضایت از بازسازی، بهبود بخشد. همچنین شواهد بسیار نامشخصی وجود دارد که بازسازی با بافت اتولوگ در مقایسه با ایمپلنت، سطح رضایت بیمار را از پستان افزایش داده و خطر عوارض طولانی‌مدت را کاهش می‌دهد. بازسازی با ایمپلنت ممکن است یک فرایند کوتاه‌تر باشد، اما شواهد در این زمینه بسیار نامشخص است.
علیرغم تقاضای فزاینده برای بازسازی پستان، بهترین روش در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) به اندازه کافی مورد مطالعه قرار نگرفته، و شواهد ارایه‌شده توسط مطالعات تصادفی‌سازی نشده اغلب رضایت‌بخش نیستند.
هیچ تکنیک برتری برای بازسازی پستان برای همه زنان وجود ندارد. تحقیقات آینده باید بر تعریف محرک‌های تصمیم‌گیری به منظور هدایت فرآیند تصمیم‌گیری مشترک مبتنی بر شواهد در جراحی ترمیمی پستان تمرکز کنند.
زنانی که برای درمان سرطان پستان یا کاهش خطر آن، تحت ماستکتومی قرار می‌گیرند، ممکن است گزینه‌های مختلفی برای بازسازی بافت پستان (breast reconstruction)، از جمله استفاده از ایمپلنت یا بافت خود بیمار (فلپ‌های بافت اتولوگ (autologous tissue flaps)) داشته باشند. انتخاب روش به عواملی مانند ترجیحات زن، ویژگی‌های پستان، تصویربرداری پیش از جراحی، بیماری‌های همراه، عادات سیگار کشیدن، تابش قبلی به قفسه سینه یا پستان، و درمان‌های کمکی برنامه‌ریزی شده بستگی دارد.
ارزیابی تاثیرات ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ برای بازسازی پستان پس از ماستکتومی بر کیفیت زندگی زن، رضایت از درمان، و عوارض کوتاهمدت و طولانی‌مدت جراحی.
در جولای 2022، به جست‌وجو در پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان پستان در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase، و دو پایگاه ثبت کارآزمایی پرداختیم.
ما مطالعاتی را وارد کردیم که بازسازی با ایمپلنت را با بازسازی با بافت اتولوگ پس از ماستکتومی برای درمان سرطان پستان یا کاهش خطر مقایسه کردند. حداقل حجم نمونه مورد نظر برای مطالعات، 100 شرکت‌کننده بود.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و داده‌ها را با استفاده از روش‌های استاندارد کاکرین استخراج کردند. برای بررسی قطعیت شواهد، رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) را به کار گرفتیم.
سی و پنج مطالعه تصادفی‌سازی نشده با 57,555 شرکت‌کننده معیارهای ورود ما را برآورده کردند. نه مطالعه کوهورت آینده‌نگر و 26 مطالعه کوهورت گذشته‌نگر وجود داشتند.
تعداد 26 مطالعه با خطر سوگیری جدی و بقیه مطالعات با خطر سوگیری متوسط بودند.
برخی از مطالعات کیفیت زندگی و رضایت بیمار را با استفاده از BREAST-Q (مقیاس 0 تا 100، نمره بالاتر، بهتر) اندازه‌گیری کردند.
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است بهزیستی (well-being) روانی‌اجتماعی بیمار را پس از جراحی کاهش دهند (تفاوت میانگین (MD): 4.26- امتیاز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.91- تا 3.61-؛ I² = 0%؛ 6 مطالعه، 3335 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین).
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر بهزیستی جسمانی پس از جراحی داشته یا آن را کاهش دهند، اما شواهد بسیار نامشخص است (MD؛ 1.92- امتیاز؛ 95% CI؛ 4.44- تا 0.60؛ I² = 87%؛ 6 مطالعه، 3335 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
ایمپلنت‌ها در مقایسه با بازسازی اتولوگ ممکن است سلامت جنسی پس از جراحی را کاهش دهند (MD؛ 6.63- امتیاز؛ 95% CI؛ 7.55- تا 5.72-؛ I² = 0%؛ 6 مطالعه، 3335 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت پائین).
زنانی که تحت بازسازی پستان با ایمپلنت در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ قرار می‌گیرند، ممکن است از ظاهر پستان خود رضایت کمتری داشته باشند، اما شواهد بسیار نامشخص است (MD؛ 8.17- امتیاز؛ 95% CI؛ 11.41- تا 4.92-؛ I² = 90%؛ 6 مطالعه، 3335 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). این پیامد به رضایت از اندازه پستان، تناسب با سوتین (bra fit)، ظاهر در آینه (با لباس یا بدون لباس)، و احساس پستان در لمس کردن اشاره دارد.
زنانی که تحت بازسازی پستان با ایمپلنت در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ قرار می‌گیرند، ممکن است رضایت کمتری از بازسازی داشته باشند (MD؛ 5.96- امتیاز؛ 95% CI؛ 10.24- تا 1.68-؛ I² = 62%؛ 4 مطالعه، 1196 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). این پیامد به این موضوع اشاره دارد که پیامد زیبایی انتظارات زن را برآورده کرده، جراحی تاثیری بر زندگی او داشته، و فکر می‌کند تصمیم درستی برای بازسازی گرفته یا خیر.
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر خطر عوارض کوتاهمدت داشته یا آنها را کاهش دهند، اما شواهد بسیار نامشخص است (خطر نسبی (RR): 0.80؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.03؛ I² = 91%؛ 22 مطالعه، 34,244 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین).
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است عوارض طولانی‌مدت را افزایش دهند، اما شواهد بسیار نامشخص است (RR: 1.56؛ 95% CI؛ 1.09 تا 2.22؛ I² = 94%؛ 17 مطالعه، 26,930 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر نیاز به مداخله مجدد داشته باشند، اما شواهد بسیار نامشخص است (RR 1.23؛ 95% CI؛ 0.91 تا 1.68؛ I² = 93%؛ 15 مطالعه، 14,171 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
ایمپلنت‌ها در مقایسه با فلپ‌های بافت اتولوگ ممکن است مدت زمان جراحی را کاهش دهند، اما شواهد بسیار نامشخص است (MD؛ 125.04- دقیقه؛ 95% CI؛ 131.41- تا 118.67-؛ I² = 0%؛ 2 مطالعه، 836 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده‌است.